صالح له برید وړاندې خپل وصیت لیکلی و

د امریکا “نیویارک ټایمز” د امرالله صالح په اړه ډېر هېښوونکی مطلب لیکلی او کاږي چې وړاندې له دې چې پر ده د برید اړوند مشخص استخباراتي معلومات ورسېږي، د هغه زړه ته دا ورلوېدلې وه چې په ده به ډېر ژر برید وشي؛ نو خپل وصیت يې ولیکه.

مطلب بیانوي، د طالبانو ضد د افغان استخباراتو دا پخوانی مشر له ډېر وخت راهیسې د طالبانو او نورو اورپکو په تور لېسټ کې دی، خو اوس د ده د په نښه کولو لپاره یوه بله پلمه هم پیدا شوه او هغه دا چې دی اوس د اشرف غني د ټاکنیز ټیم لومړی مرستیال دی.

یوه اوونۍ وړاندې، هغه خپلې کورنۍ ته یو څلور- پاڼې وصیت ولیکه او هلته يې خپلې مېرمنې او پنځو اولادونو ته لیکلي ول چې د ده د مرګ خبر په اورېدو سره باید څه وکړي او څنګه هغه پیسې چې ده ټولې کړې دي، ترلاسه کړي.

ښاغلی صالح وايي زما زړه ته لوېدلې وه چې “زه به دا ځل ژوندی نه پاتې کېږم”.

د یکشنبې په ورځ، د ټاکنیزو کمپاینونو د پیل په لومړۍ ورځ د افغانستان په زړه کابل کې پر ده خونړی، پېچلی ځانمرګی برید وشو.

په‌دې برید کې ګڼ ځانمرګي بریدګر د امرالله صالح څلورپوړیز دفتر ته ورپورته کېږي.

پر ده برید اووه ساعته وخت ونیو، ۳۰ کسه پکې ووژل شول چې ۲۰ تنه يې د ښاغلي  صالح مېلمانه یا همکاران وو.

امرالله صالح ۵۰ دقیقې له ترهګرو سره نښته وکړه او بیا روغ ترې ووت.

امرالله صالح وايي، “دا ځل يې په هر قیمت وژلم او دوی سم چمتووالی نیولی و. زه چې ژوندی پاتې شوی یم، مطلق د خدای کرم و او لږ څه زما خپله کاري تجربه هم وه. ما سخت ټکان خوړلی دی، زما احساساتو او زما انسانیت سخت ټکان خوړلی دی، خو د مبارزې لپاره عزم نور لاهم ټینګ شو. زه اوس د مبارزې لپاره ۲۰ نور دلیلونه هم لرم.”

امرالله صالح اوس ۴۶ کلن دی، له ډېرو بریدونو روغ وتلی. په ماشومتوب کې یتیم شوی او ډېر د فقر او بې‌وزلۍ ژوند يې تېر کړی دی.

رنګین دادفرسپنتا چې د افغانستان د ملي امنیت مشاور و وايي، “امرالله خان زموږ د امنیتي سکټور یو کمساری کدر و، ژوره مطالعه او څېړنه لري.”

بریدګر د امرالله خان دفتر ته وروختل او په کوټو کې په ده پسې ګرځېدل. خو ښاغلی صالح پر زینه بلې ودانۍ ته واووښت.

امرالله صالح په هغې شپه کرۍ شپه ويښ و او د ملګريو په خښولو کې يې مرسته وکړه.

کله چې امرالله صالح د شپې دوه بجې روغتون ته لاړ، هلته د یوه مړه شوي ملګري یوه خپلوان چې ډېر په غوصه و، امرالله صالح يې په څپېړه وواهه.

امرالله صالح ورته وویل، ومې وهه، ومې وهه.

امرالله صالح خپلو ساتونکو ته وویل، پرېږدئ يې، د دې سړي درد ډېر دی، خپلوان او عزیز يې د لاسه ورکړی دی. امرالله صالح دې سړي ته خپله ډکه تپانچه ورکړه او ورته ويې ویل، “که دا عزیز دې راژوندی کېږي او زړه دې یخېږي، ومې وله.”

دا سړی زړه نازړه شو، او تپانچه يې بېرته ورکړه.

یو بل خپلوان یې را وړاندې شو، امرالله صالح يې له غاړې ونیو او ګوزار یې پرې وکړ.

ښاغلی صالح وايي، “ما خپلو ساتونکيو ته وویل هر څوک چې دلته په ما وار کوي، څه به نه ورته وايئ. دا د دوی حق دی. دوی باید په هېواد کې د روان وضعیت په اړه پوه شي.”