هرګز به عقب برنمی‌گردیم!

انتخابات در نظام‌های دموکراتیک و به خصوص افغانستان که دموکراسی نوپا را تجربه می‌کند، هیچ بدیلی سالم ندارد. در همچو جوامع، تنها بحثی که در جایگزینی انتخابات مطرح است، جنگ بوده که برای تصاحب قدرت صورت می‌گیرد. ما این روزها را نیز سپری کردیم و دیدیم که این رهبران قدرت طلب چه روزهای بر سر مردم آوردند و خاک بر شان ریختند.
ما با وجودی که تجارب تلخ این چنین روزهای تلخ را داریم، اما هنوز هم هستند عدۀ که از آن پند نگرفتند. متاسفانه شماری از رهبران سیاسی با آنکه سال‌ها با رای مردم به کرسی قدرت تکیه زده بودند و انتخابات را یگانه راه استحکام پایه‌های نظام می‌دانستند، نسبت به این مولفۀ نظام دموکراتیک به صورت دراماتیک تغییر موضع دادند که این نهایت جای تاثر و تاسف است.
این شمار سیاسیون باور داشتند که کشور در مرحلۀ حساسی قرار داشته و لازم است به صلح اولویت داده شود. دفتر مطبوعاتی حامد کرزی در اعلامیۀ که نشر کرده بود گفته است: «بدون شک صلح در وطن ما مسالۀ اصلی بوده و باید در صدر اجندای ملی قرار داده شود. مردم افغانستان می‌خواهند که به کشتار شهروندان ما هرچه زود‌تر پایان داده شده و صلح پایدار و دایمی در کشور برقرار شود. این امر ایجاب می‌کند تا همه نیروها، شخصیت‌ها، احزاب ملی و احزاب ملی و جهادی، نهاد‌های جامعه مدنی و همه شهروندان افغانستان مشترکاً در این مسیر با هماهنگی کامل تشریک مساعی نمایند.»
در همین اعلامیه ۹ نکته هم برای تحکیم صلح در کشور یادآوری شده که متاسفانه هیچ کدام آن واقعی و عملی نیست. این اعلامیه صدای آنانی نیز است که در یک تکت انتخاباتی انتخابات ریاست جمهوری سال جاری حضور داشتند و پس از هم پاشیدن آواره شده و جای در تکت انتخاباتی دیگر نداشتند. از همینرو، علت مخالفت آنان با برگزاری انتخابات و ارجحیت به صلح واضح بوده و به همه چون آفتاب روشن است. مردم افغانستان هیچ‌گاهی مخالف صلح نبوده و از همه چیز کرده به صلح اولویت می‌دهند، اما هیچ‌گاهی طرفدار صلحی نیستند که ثبات و پایداری در آن مد نظر نباشد.
این شمار سیاسیون که سال‌ها حق مردم را پایمال کرده و حالا نیز در تلاش تصاحب صلاحیت و قدرت هستند، به صورت غیر مستقیم مردم را به عدم اشتراک در انتخابات و رای دهی به نامزد مورد نظر ترغیب می‌کردند.
اما خوشبختانه اشتراک مردم در روز انتخابات ریاست جمهوری نشان داد که عقلانیت سیاسی ملت بالا رفته و دیگر رهروان کور کورانۀ رهبران دیروز نیستند.
کمیسیون مستقل انتخابات فردای روز انتخابات ریاست جمهوری آمار اشتراک مردم در حدود نیمی از مراکز رای دهی را اعلام کرد. این کمیسیون گفته است: «بر بنیاد گزارشی که از طریق تماس‌های تیلیفونی با مسئولان محلات، مراکز و ریاست‌های ولایتی جمع‌آوری شده، در ۲۵۹۷ مرکز رای دهی، سطح مشارکت رای‌ دهنده‌گان در مجموع به ۱ میلیون و ۵۱ هزارو ۹۹۸ نفر رسیده است. این ارقام تخمینی است. قابل ذکر است، در مجموع به ۴۹۰۵ مرکز مواد انتقال شده که از آن جمله سطح مشارکت در ۲۵۹۷ مرکز مواصلت و تعداد ۲۳۰۸ مرکز دیگر نیز به زودی معلوم خواهد شد.»
هرچند ارقام تخمینی کمیسیون مستقل انتخابات در بارۀ میزان مشارکت مردم بیانگر اشتراک کم رای دهنده‌گان است، اما به صراحت نشان می‌دهد که مردم خواستار استحکام پایه‌های نظام هستند و هرگز نمی‌خواهند به عقب بروند.
ما هیچ زمانی مخالف صلح نیستیم، چون قیمت این جنگ خانمانسوز را می‌دانیم و به چشم سر می‌بینیم و محسوس است که صلح نیاز مبرم مردم است، اما هر زمانی که نتایج انتخابات ریاست جمهوری اعلان و حکومت جدید روی کار آمد، راته به تامین صلح سراسری و با ثبات گشوده خواهد شد.