انتظار بی جا !

من درحالی که یکی از مدافعین کارنامه های احمدشاه بابا هستم وکتابی در موردش نوشته ام مګرانتظار ندارم تا مردم هند نیز مثل من از لشکرکشی هایش برهند وجاهای دیگر توصیف نمایند. در لشکرکشی ها حلوا به مردم تقسیم نمیشود، بجز مرگ ودرد ورنج وتباهی وخانه خرابی.ما اگر واقعاً میخواهیم احمدشاه بابا راتکریم وتقدیر کنیم باید خود درصدد شناخت بیشتر او از راه تدویر محافل علمی وساختن فلم های هنری وافتخار بر انگیز براییم و از دیگران انتظار نداشته باشیم.

احمدشاه از نظر ما افغانها بحاطر ایجاد یک امپراتوری که افغانسنان کنونی میراث آن است بحیث بابا وقهرمان شناخته میشود اما ازملتی که امپرتورافغان هفت بار بر آن لشکر کشی کر ده و هربار ده ها هزار انسان آن را بخاک وخون کشیده و هست وبود ‌ ودار ندار شان را بنام غنیمت برده است نباید انتظار داشت که او را به عنوان قهرمان خود تکریم کنند، چنانکه ما هیچگاهی لیونید بریژنف ویا ضیا ءالحق را قهرمان ملی خود نمی شماریم.

درچهار دهه اخیر توهینی که براین شخصیت بزرگ وطن ما از سوی ستمی ها وجمعیتی ها وشورای نظاریها صورت گرفته است، از سوی هیچ یک هندو ومسلمان دیگری تا این حد نشده است. (رجوع شود به کتاب سقوی دوم وکتاب عبدالحمید محتاط)

احمد جاوید از قول امرالله صالح نوشته میکند:« احمدشاه بابا تهداب گذار امپراطوری درانی و ایجاد گر …افغانستان معاصراست که اکنون قسمت های زیادی از آن در اختیار ما نیست. روایت ما از تاریخ و شخصیت های تاریخی افغانستان برای تحکیم دولت – ملت مهم است. او یکی از نوابغ نظامی و مدیریت در تاریخ است که توانست قبایل پارچه پارچه افغانستان را متحد و دور یک رسالت بزرگ یعنی دولت سازی و جهان گشایی متحد سازد. او میراث بزرگ از خود بجا گذاشت که متاسفانه نسل های بعد بنابر پوسیده گی های درونی از آن پاسداری کرده نتوانستند. او بر دهلی تسلط داشت و ما در ولسوالی گوشته ننگرهار درگیریم. ببین تفاوت ره ازکجاست تا به کجا. روحش شاد و یادش برای همیشه گرامی و افتخار آفرین باد! »
(برگۀ فیسبوک Ahmad Jawed‏۵‏ ساعت · 5/نومبر2019)

احسنت به امرالله صالح ،که با بیان سخنان بجا وتحسین برانگیزی درمورد احمدشاه بابا، قلوب ملیونها افغان را با دو جمله معقول وسنجیده خود تسخیرکرده است. من تا کنون از زبان هیچ یکی از شورای نظاری یا ستمی وجمعیتیها چنین حرفهایی دلنشینی مانند صالح نشنیده ام. بلی احمدشاه بابا بنیانگذار افغانستان معاصر و ایجادگرامپراتوری بزرگی بود که از دهلی درشرق تا بحیرۀ کسپین در غرب واز آمودریا در شمال تا بحرهند درجنوب گسترده بود.اما “ایجادگرمرزهای” کنونی کشورامیر عبدالرحمن خان بود، نه احمدشاه درانی، به همین خاطر من کلمه “مرزها” را از متن حذف کردم تا به مفهوم جغرافیای سیاسی مپراتوری صدمه نرسد. پایان