طالبان برای چه می جنگند؟

در دهه هفتاد خورشیدی وقتی که خانه جنگی ها در کشور رایج بود گروه های جهادی و تنظیمی برای دستیابی به قدرت مصروف قتل و کشتار بودند و افغانستان به ویرانه مبدل گردید بود، گروهی عرض اندام نمود که شعار شان برپایی حکومت ناب اسلامی بر پایه عدالت بود و نام خود را امارت اسلامی نهاده بود. از آنجاییکه مردم از خانه جنگی و جنگ های میان گروهی به ستوه آمده بودند، و از سویی هم، شعار طالبان جذاب و برای مردم قابل پذیرش بود، مورد استقبال عمومی قرار گرفت و دیری نپایید که تا پایتخت افغانستان رسید.

ولی پس از تسلط بر مناطق و بدست آوردن جغرافیا، دیگر نه از حکومت اسلامی خبر بود و نه ازعدالت اسلامی بلکه قتل عام ها، تخریب، آتش زدن، سوختاندن و ویران نمودن پیشه این گروه شد و به هرجای که نفوذ نمود آنجا را به ویرانه مبدل نمود دارایی عامه را غارت، آثار تاریخی و فرهنگی را چپاول و بودا را انفجار داد ذبح نمودن انسان رایج شد و مثله نمودن جزء از فعالیت های روزمره این گروه به شمار می رفت.

افغانستان به لانه امن تروریستان تبدیل شد مجرمین، باندهای مافیا، قاچاق­بران مواد مخدر و … از سراسر دنیا به افغانستان لانه نمودند و از این­جا به فعالیت­های ضد انسانی خویش ادامه دادند بعد از اینکه حادثه ۱۱ سپتامبر اتفاق افتاد که در آن بیش از 3000 انسان کشته شدند، ناتو به توسل به ماده (5) این سازمان که حمله علیه یکی از اعضای آن سازمان به مثابه حمله بر تمامی اعضاء پنداشته می شود و اعضاء مکلف اند که پاسخ درخور توجه به این حمله دهند، برای سرکوب القاعده متهم اصلی قضیه 11 سپتامبر وارد افغانستان شد. از آن پس طالبان افغانستان را اشغال شده تلقی نموده و جنگ خود را جهاد برای ختم اشغال خواندند و از مردم خواستند که در این امر با طالبان همکاری کنند سال ها جنایات شان را تحت عنوان جهاد انجام دادند و هزاران انسان در این جنایات جان باختند.

اکنون این گروه با آمریکایی ها معاهده را به امضاء رسانده که بر مبنای آن خود را متعهد نموده است که بر سربازان خارجی، پایگاه های آنها، مراکز تجمع خارجیان و … که متعلق به نیروهای خارجی باشند، حمله نمی نمایند بلکه جهاد خود را علیه دولت جمهوری اسلامی افغانستان و نیروهای امنیتی این کشور ادامه می دهند.

در حالی­که نظام فعلی یک نظام اسلامی است که در ماده دوم قانون  اساسی به صورت واضح تسجیل یافته است، (دين دولت جمهوري اسلامي افغانـستان، دين مقدس اسلام است.)

 مساجد و تکایا در سراسر کشور فعال و مردم به آداب و رسوم اسلامی شان رسیدگی می کنند نمازهای پنجگانه و نماز جمعه در مساجد برگزار می گردند کسانی که در صفوف نیروهای امنیتی ایفای وظیفه می کنند نیز مسلمان و مسلمان زاده اند و معتقد به ارزش های دینی و اسلامی.  طالبان جهاد را علیه این نوع نظام و نیروهای امنیتی به پیش می برند مردم ملکی را حین ادای نماز به شهادت می رسانند، در مسجد بمب گذاری می کنند، قرآن کریم را می سوزانند، ملا امام را به شهادت می رسانند وانگه نام این نوع فعالیت های خود را جهاد در راه دین عنوان می کنند.

در حالی­که دین مقدس  اسلام به صورت واضح حدود و صغور جنگ را مشخص نموده است پیامبر بزرگوار اسلام پس از فتح مکه به لشکریان اسلام دستور داد که به خانه های مردم داخل نشوید، خانه ابوسفیان از تعرض مصؤون است، کسانی که از جنگ دست می کشند، شما آن ها را نکشید، اشجار و حیوانات را آسیب نرسانید و …

از این رو؛ جنگ طالبان نه از آغاز مشروع بوده و نه اکنون مشروع می باشد بلکه بغاوت است که علیه یک نظام اسلامی از سوی گروه های یاغی و تروریست و به اشاره بیگانگان به پیش برده می شوند این جنگ های ویرانگر، ثمره جز بربادی برای مردم افغانستان ندارد و علمای بزرگ جهان اسلام بارها فتوا هایی مبنی بر ناجایز بودن این جنگ صادر نموده اند.