اهمیت مهار آبها

قسمت زیادی از آبهای افغانستان بدون این که عطش هموطنان ما را بنشاند و دهاقین ما از آن مستفید شوند به دور از هیچ نوع امتیاز و قرارداد به کشور های همسایه مخصوصاً ایران و پاکستان سرازیر می شود و از جانب دیگر دریای آمو سالانه هزاران جریب زمین زراعتی را در ولسوالی کلدار ولایت بلخ ویران می سازد.

پس از نفت ارزش آب شیرین هر روز در حال افزایش است مگر برای ملت ما از یکسو آب ارزش ندارد و از جانب دیگر بدون این که منفعتی از وجود دریاهای خویش ببریم برعکس شاهد ویرانگری آبها در کشور هستیم.

در این اواخر مدیریت آب ها ( Water Management) به ابتکار رئیس جمهور غنی و اعمار و به بهره برداری سپرده شدن بند سلما پس از یازده سال کشور ایران را یک مقدار بیشتر از پاکستان نگران و دستپاچه کرده است زیرا پس از بند سلما، بندهای کمال خان و بخش آباد از جمله بندهایی اند که به زودی کار آن آغاز و دشت های خشک و ریگزارهای فراه و نیمروز سیراب و سر سبز خواهد شد همچنان کار سروی دریای هلمند در حال تکمیل شدن است و بند کجکی با وجود تمام تلاش های طالبان مزدور غرض تخریب آن ، کارش تکمیل و به بهره برداری سپرده شد که همین اکنون ظرفیت دستکم هفده کیلووات برق را دارا می باشد.

در این رابطه نگرانی ایران تنها لفظی نه بلکه آنها عملاً در ولایات هرات ، فراه و نیمروز در مقابل این سه پروژه بزرگ ملی کار را روی پرورش و تجهیز دشمن ازلی افغانستان(طالبان)آغاز کرده و در زاهدان مرکز خاص جلب و جذب را برای این گروه ایجاد کردند، با آنکه برای اکثراً این سخن عادی به حساب می آید زیرا قبل از این تحت نام لوای فاطمیون در شهرستان قُم نیز افغانها را جلب و جذب،آموزش،تجهیز و به نبرد در سوریه اعزام می کردند و این ها در واقع نمونه هایی اند که ایران بقای خود را در انجام آنها جستجو میکند، یعنی طالبان مار ا می کشند به خاطر این که ایران از آبهای ما استفادۀ رایگان کند، اقوام هزاره ما را به سوریه میفرستند تا نظام دست نشانده خود را در سوریه تقویت کنند و گروه وحشی داعش برادران هزاره ما را در کابل، غزنی، بامیان و …به قتل میرسانند.

همین اکنون سیستان،بلوچستان،زاهدان،تفتان،زابل و …مناطقی اند که از برکت آبهای افغانستان سرسبز هستند اما برعکس در فراه و نیمروز هموطنان ما آب برای نوشیدن ،برق برای روشنایی خانه و برنامه منظم برای تنظیم آب ندارند. اما سالانه میلیون ها افغانی بنام آب و برق به حساب کشور ایران می ریزد و در حال حاضر قسمت بزرگ برق هرات از ایران و ترکمنستان تامین می گردد و نسبت به دیگر کشور ها ایران برق اتمی خود را قیمت بلندتر بالای ما بفروش میرساند با آنکه برق اتمی ایران فقط و فقط توان روشنایی دادن را دارد و به برای استفاده در دیگر بخش ها کارایی چندانی ندارد، اگر شما به هرات بیائید و وضعیت برق ایران را در آنجا ببینید درک خواهید کرد که در تناسب به برق اتمی انرژی آب چقدر موثر و قوی است.

توجه جدی دولت در مورد مدیریت آبها خواه مخواه مشکلاتی را به همراه خواهد داشت بخاطری که طالبان نه تنها جنگ نیابتی پاکستان را در افغانستان به پیش می برند بلکه همه می دانیم برای تأمین منافع ایران و روسیه نیز در افغانستان به قتل و دهشت دست می یازند. قسمی که طالبان در روز نخست عید اضحی بالای بند سلما یورش بردند و 10 پولیس را به شهادت رسانیدند که این دهشتگری آنها به صورت وقفه یی ادامه دارد.

پس چه باید کرد؟

رئیس جمهور اشرف غنی که شخصاً در رابطه به منطقه تحقیقات آکادمیک و راهکارهای مناسب دارد به صورت بسیار موثر کار افتتاح دهلیز منطقوی را آغاز کرده است که نمونه بارز آن ایجاد روابط بازرگانی با آسیای میانه و نجات دادن کشور از وابسته بودن به بنادر پاکستان که از آن طریق محصولات بازرگانی کشور به آسیای میانه ، قفقاز، هند ، ترکیه و حتی اروپا میرسد و از جانب دیگر دهلیز هوایی را بین افغانستان و هندوستان افتتاح نموده اند که سرعت در کار صادرات میوه و سبزیجات بیشتر گردیده و دهاقین با استقبال از این ابتکار خواهان ازدیاد حجم صادرات می باشند.

رئیس جمهور غنی غرض احیای راه ابریشم ، دهلیز تجارتی لاجورد به کشورهای ازبکستان، ترکمنستان و تاجیکستان سفر هایی داشت که در نوشتار بعدی مفصلاً روی آن بحث خواهیم داشت.

اما در این قسمت هموطنان ما نیز باید دست بکار شوند با آنکه در بخش سیاسی و امنیتی در مناطق جنوبی و غربی کشور حضور هموطنان ما بسیار کمرنگ است و احساس همکاری همه جانبه به ندرت دیده می شود اما مردم باید در تأمین امنیت پروژه های زیربنایی و حیاتی در مقابل طالبان که عناصر دست پروردۀ پاکستان ، ایران و روسیه اند به پا خیزند و اجازه ندهند تا خانه ، مسجد ، قریه و راه های ما را ویران کنند ، هموطنان ما باید این منطق را داشته باشند تا برای مخالفین دولت تفهیم کنند اگر با نیروهای امنیتی، ماموران ملکی ، ولسوال و والی مشکل دارید این کار شماست اما تخریب سرمایه های ملی در واقع تبر زدن در پای ما شهروندان درد دیدۀ افغانستان است و اجازه ندهند تا پروژه های عام المنفعه را طالبان به فرمایش بادران خویش تخریب کنند.

زیربناها به دولت نه بلکه برای ملت فایده می رساند بندها برای ادارات دولتی نه بلکه زمین دهاقین را سیراب میسازد، حاصلات مردم ازدیاد می یابد ، نه از دولت و همین عواید زندگی مردم را تغییر مثبت میدهد و به دسترخوان مردم تغییرات می آید.

انار کندهار که سال گذشته از طریق هوا به هندوستان صادر گردید در تاریخ تجارت کشور بی سابقه بود.

بخاطر تأمین امنیت بند سلما،کمال خان ، بخش آباد و اعمار بند بالای دریای کنر اتحاد و یکپارچگی مردم ، برای افغانستان آسایش همیشگی به همراه خواهد داشت.

اگر به موضوع به صورت موشکافانه پرداخته شود بزرگترین مشکل امنیتی را برای کشور ما موجودیت معادن ، آبهای شیرین ، جنگلات و بازارهای ما ایجاد کرده است حملات راکتی سال پار پاکستان که بالای کنر ، نورستان و ننگرهار صورت گرفت به باور من پنجابی ها در آن دو هدف را دنبال می کردند نخست زمینه سازی برای قطع جنگلات و دوم هم تغذیه دشمنان افغانستان از همین جنگلات می باشد.

پاکستان بخاطر ایجاد نا امنی طالبان و قبایل پشتون نشین در امتداد خط فرضی دیورند را تحت کنترول گرفته است تا زمینه سازی برای سروی بند ها نشود .

به هر حال مدیریت آبها یک مژده خوب است ، مشکلات وجود دارد اما نباید ناامید شویم اما در این مدیریت حمایت مردمی جداً نیاز است و مردم نه تنها به خاطر فرو نشاندن عطش خود بلکه برای سیرابی و سرسبزی مناطق خود نیز توجه کنند و متعهد شوند تا تشنگی ملت ما بنشیند و از سیاست های دولت در این راستا حمایت ضروری پنداشته می شود و ملت باید بدون نفرت و تعصب از سیاست های بنیادی دولت و رئیس جمهور حمایت کنند.