مکثی بر جرثومه، نشست انقره، آیا نجاتی در راه است؟

 مکثی بر جرثومه، نشست انقره،

آیا نجاتی در راه است؟

در سایت افغان جرمن جرثومه ای را تحت عنوان فوق الذکر توسط ملا صاحب محمد محق ، مطالعه نمودم. از نوشته های ضد منافع ملی مردم افغانستان چنان مستفاد میگردد که این آغا باید یکی از مهره های مخفی باند لندغران جهادی به اصطلاح «مقاومت دوم» باشند.

من درماه مارچ سال جاری نیز مضمونی معنون به (طالبان او دستمی منافقانو دریځ) به عنوان عکس العملی در برابر یک نوشته زهراګین این ملا صاحب  نوشته بودم، اکنون نیز به حیث یک منادی حق و حقیقت وظیفه ملی و وجدانی خود میدانم که بر نوشته و در واقعیت جرثومه فوق الذکر ملا صاحب محمد محق مکثی داشته باشم  و نیات پلید باطنی این هم وطن را در نوشته به اصطلاح انگریزی «شُگر کودش» مبرهن سازم.

ملا صاحب محمد محق  نوشته خود را تحت عنوان «نشست انقره، آیا نجاتی در راه است؟ » تحریرنموده است.

نخست استعمال اصطلاح نادرست و نا مناسب صادراتی ایران یعنی «نشست»  به عوض کلمات جلسه، گرد هم آیی، غونډه یا مرکه، بی تفاوتی ملا صاحب  محق را در برابر ارجحیت ثقافت ملی و استعمال اصطلاحات اصیل خودی نشان میدهد. استاد زبان دری شاغلی محترم استاد معروفی در مورد کلمه نشست مینویسد:«نشست یک عمل مستمر دائم و دائمی ست و فارغ از قید زمان. از این رو نشست هرګز و هیچګاه معادل و بدیل (جلسه) شده نمیتواند.»

ولی نکته اساسی و مهم در انتخاب این عنوان همانا انعکاس اظهار مافی الضمیر و نهانی ملا صاحب محمد محق است، بدین معنی که وی به صورت ضمنی جلسه  این جنایت کاران و اعضاء مافیای جهادی را به حیث یک راه نجات نیز تلقی و تلقین میکند.

ملا صاحب محق به جرثومه خود چنین دوام میدهد:«سیطره و تمامیت خواه و انحصار طلب طالبان…زندگی را بر مردم چنان تلخ کرده است که هر صدایی برای هر تغییر، از هر جای جهان و از سوی هرکسی که بالا شود، شمع امیدی را در دل شان می افروزد، حتی اگر از سوی سیاستمداران ناکام گذشته باشد.»

نکات ذیل در جرثومه شاغلی محمد محق قابل تأمل است:

یک- ملا صاحب محمد محق مانند یک عده مؤرخین منافق، از مستند ساختن گفتار خود عاجز است، آنچه ادعا دارد  متکی بر تبلیغات «فیسبکی» و احساس ضد پشتونی خودش به عنوان معیار احساس و قضاوت مردم افغانستان شمرده میشود، ملا صاحب محمد محق مانند تمام ستمی های جامعه ما فکر میکند که با تسلط طالب، یک حکومت پشتونی در کشورحکمفرما شده است.

 متأسفانه قضاوت و حساسیت بزرگ اقلیت های زبانی و مذهبی و سمتی علیه امارت اسلامی، روی احساس کاذب ضدیت زبانی و تباری علیه  طالبان استوار است. در حالیکه طالبان به حیث یک حرکت کاملاً رادیکال مذهبی، به قومیت و حتی ملیت اعتقاد ندارند.

چندی قبل، لندغران شورای نظاری در پاریس، حمایت خود را از گروه تروریست داعش خراسان ابراز داشتند وگفتند: گروه داعش خراسان تاجک است و ما نیز تاجکیم، زبان گروه داعش خراسان فارسی ست، زبان ما هم فارسیست.

دو- برای ملا صاحب محمد محق مهمترین و عالی ترین هدف در وضع فعلی کشور ما، تغییر زعامت امارت اسلامی و طالبان است، ولو قوله کشی این تغییر از حنجره زعماء فاشیست و تروریست ایران بلند شود  و احًیاناً هم حلقه های صهیونستی جهانی و یا هم لود سپیکر های سیاسی لندن ، واشنگتن یا مسکو.

سه- شاغلی ملا صاحب محمد محق معتقد است که اگر این صدا از هرطرف (طوریکه قبلاً تذکر رفت) به شمول «سیاستمداران ناکام نظام گذشته» بالا شود، شروع و آغاز شمع امیدی را در دل ملا صاحب محق و شورای نظار و جمعیت و تمام گروه های مزدور جهادی روشن خواهد نمود.

چهار- پس میتوان از سخنان و پیشنهاد های زهر آلود و سم اندود ملا صاحب محمد محق، نتیجه گرفت که، در نظر شان اشغال کشور توسط قوای استعماری و تداوم جنگ در دوره اشغال، تجدید بی ناموسی های دوره سقوی، موجودیت جزائر قدرت در سرارسر کشور، موجودیت انارشی و بی مبالاتی در وطن، اشغال کشور توسط چهل وسه کشور استعماری و قدرت های صلیبی استکباری، خطر تجزیه کشور به شمال و جنوب ، حق انتخاب، انتصاب مامورین عالی رتبه دولت توسط کشور های بیگانه قابل تحمل و قبول بود، و اکنون، نه امارت اسلامی، زعامتی که که به تمام بی ناموسی های فوق الذکر نقطه پایان گذاشت.

ملا صاحب محمد محق در یک قسمت دیگر مینویسند:« منازعه بر سر قدرت باید جایش را  به مشارکتی دموکراتیک در قدرت بدهد. راهش این این است که این صلاحیت ها از ارگ گرفته شده و در روستاها، شهرها، ولایت ها و زون ها پخش شود. ارگی نمادین و فاقد قدرت، چنانکه در کشور های دیمکراتیک است. …برای اینکار، تغییر نظام از ریاستی به پارلمانی کافی نیست…. »

ملا صاحب محمد محق، بر تفلسف مدینه فاضله یونان باستان نشخوار میزنند و آنهم به طریقی که در هیچ کشور اسلامی و شرقی مثالی از آن ارائه کرده نمیتوانند، ملا صاحب محق فرموده میتوانند که این نسخه و دکترین شان در کدام کشور منطقه و جامعه اسلامی مانند پاکستان، ایران، اردن، عرب سعودی، تاجکستان، مصر، امارات عربی و….عملی شده است که مودلی باشد برای مردم و کشور ما؟

 متأسفانه دکترین ملا صاحب محمد محق تفاله همان نسخه زهر اندود لطیف پدرام و طاهر بدخشی و ابلیسان و شیاطینی است که درین اواخر در انقره جمع شده بودند. و چشم امید ملا صاحب محمد محق به طرف آنهاست.

به عبارت دیگر ملا صاحب محق پیشنهاد میکنند که افغانستان به افغانستان ها و یا به عبارت دیگر به زون های خراسانی  مبدل گردد یعنی کابلستان، پنجشیرستان، مزارستان، هراتستان، هزارستان، غورستان و غیره.

گرچه والاحضرت سردار صاحب داؤد خان با محاسبه نادرست خود یک نظام مستقر را با کوتای بد شگون خود سرنگون ساخت، ولی استقرار نظام ریاستی بعد از نظام شاهی، شایسته ترین نظام برای کشور ما بوده و خواهد بود.

گرچه بخش عمده عناصری که در پارلمان افغانستان در دوره انسانی دهه قانون اساسی اشتراک داشتند، مردم دانشمند، وطندوست و ترقیخواه بودند، مع الوصف این پارلمان بود، که خود عامل رکود امور مملکتی و کار شکنی های بزرگ در کشور میگشت.

برخلاف، پارلمان های دوره اشغال متشکل از کثیف ترین و فاسد ترین افراد جامعه و در ایفاء خدمت بیگانگان قرار داشت، لذا انتخاب نظام پارلمانی برای کشور ما در حقیقت سرنوشت مردم و کشور را عرصه رقابت ساختن چپاولگران و اجیران بیگانه، است و بس.

حکومت مرکزی به گواهی تاریخ، یگانه ضامن تمامیت ارضی و استقلالیت کشور ما بوده است، و بر عکس حکومات ضعیف مرکزی کشور را به تهلکه انارشی و بحران و خطر تجزیه کشانیده است.

ملا صاحب محمد محق تیوریسن نظام زون های خراسانی در کشور در پاراگراف آخر خود مینویسد:«..اگر طالبان به خواست مردم تن در ندهند، جز توسل به همه ابزار های فشار، به شمول مقاومت مسلحانه، راهی باقی نمی ماند، بلکه این کار، به مثابه ایستادگی در برابر ستم و سرکوب، تبدیل به وجیبه ای ملی و فریضه دینی میگردد.»

از توضیحات و مصرحات ملا صاحب محق برملا میگردد که او عضو مخفی لنده غران به اصطلاح مقاومت دوم و تیوریسن َاعمال تشدد آمیز، تحت نقاب ظاهراً اسلامی است.

وی تداوم جنگ نزدیک به نیم قرن گذشته را نسخه علاج غده سرطانی افتراق ملی و برتر طلبی  امارت اسلامی میداند و آن را با یک نظر ضد ملی، وجیبه ملی و «فریضه اسلامی» عنوان میدهد. در حالیکه قرآن معظم کتاب مقدس مسلمانان جهان به صراحت میفرماید:«اشداء علی الکفار و رحماء و بینهم»

به این حساب ادعای «فریضه دینی» ملا صاحب محق در بطن خود در ضدیت با نض صریح فوق الذکر قرآنی قرار دارد.

اما ملاصاحب محمد محقق در حقیقت امر به فلسفه استعمار برتانیه و یک عده ملا های انگلیس مشرب دوره امانی رو میآورد، مشعر بر اینکه :«تفرقه بینداز و حکومت کن»

تداوم جنگ میان اقوام برادر وحشت است، تداوم جنگ ریشه کن ساختن وحدت ملی است، تداوم  جنگ و سیله اعمال آرزوها و تمنیات حلقه های صلیبی و صهیونیزم جهانی است، تداوم جنگ پاشیدن نمک بر زخم های مردم افغانستان است، تداوم جنگ موجب تفرقه بیشتر و تشدید تضاد های روبنایی در جامعه است، تداوم جنگ وسیله تجزیه کشور به شمال و جنوب و تخلیق زون های خراسانی است، تداوم جنگ وسیله مداخله قدرت ها و کشورهای  حریص همسایه است، تداوم جنگ تباهی و بر بادی هویت ملی است، تداوم جنگ نه تنها حلال مشکلات نیست بلکه خلق کننده تمام بد بختی های ملی است. تداوم جنگ لبیک گفتن به مقاصد شوم ایران، پاکستان، تاجکستان و کشور های فروشنده اسلحه است.

تاریخ نیم قرن اخیر شاهد است، که جنگ هیچگاه ضامن سلامت و سعادت مردم افغانستان نبوده و به جز ویرانی، تباهی و بد بختی نتیجۀ  دیگری نداده است.

پیشنهاد جنگ و جنگ را وسیله نجات مردم و کشور تلقی کردن جفا و خیانت بزرگ ملی است.

من به حیث یک مؤمن معتقدم که اگر احیاناً امارت اسلامی و زعماء امارت اسلامی از فرائض و وجایب اسلامی در پرتو ارشادات الهی و نصوص قرآنی و احکام شریعت محمدی عدول کنند، به لعن ابدی خداوندی ګرفتار خواهند شد.

بدا به حال حکمرانان سایت افغان جرمن که به نشر همچو نظریات و پیشنهادات ضد اسلامی و ضد منافع ملی کشور و مردم افغانستان اجازه میدهند.