سخنانی در مورد تعریف جنگ جاری در افغانستان/ حسان الله ارینزی

کشور عزیز ما افغانستان متاسفانه از 39 سال باینطرف با یک جنگ بسیار پیچیده، استخباراتی، چند پهلو و فرسایشی روبروست و هر روز از جان و تن خود قربانی داده میرود.

توجه به موقف گیریهای کشورهای ذیدخل و یا علاقمند از سراسر دنیا نشان میدهد که بسیاری ها میخواهند جنگهای نیابتی شان در افغانستان و به قیمت ویرانی این کشور و ریختن خونهای کم بهای ده ها هزار زنو مرد و فرزند همین مردم به پیروزی برسد.

امریکا و کشورهای ناتو، روسیه، جمهوری مردم چین، هندوستان، پاکستان، ایران، عربستان سعودی، ترکیه و کشور های آسیای میانه همه به نحوی درین جنگ دخیل هستند.

ایران شیعه که بصورت حتم در فکر صدور انقلاب اسلامی خود به افغانستان، آسیای میانه، شرق میانه تا نایجیریا و شاخ افریقا است، با عربستان سعودی وهابی در افغانستان می جنگد. عربستانی که به تازه گی 110 بلیون دالر اسلحه جدید خریداری میکند و ایران را دشمن شماره یک خود میداند.

ایران که یک وقتی از حمله امریکا بالای طالبان حمایه نموده بود، حالا در افغانستان برای امریکا از طریق احزاب، آدمها، نهاد ها، تکایا و منابر مشکلات ایجاد میکند.

اگر روزی امریکا بالای ایران حمله کند، ایران بصورت قطعی به پایگاه های امریکا در افغانستان و حوزه خلیج حمله خواهد کرد!

امریکا همچنان میخواد که برای جلوگیری از ایجاد یک ایران اتومی در افغانستان حضور داشته باشد.
ایران با ترکیه مشکلات فراوان دارد و هر دو میتوانند که از طریق طرفداران مذهبی و ایدلوژیک خود در افغانستان یکی بر دگری فشار وارد کنند.

جنگ نیابتی هند و پاکستان که دشمنان تاریخی یکدگر اند، متاسفانه از سالیان سال در افغانستان جریان دارد. این دو کشور که سه بار با هم جنگیده اند، حالا جنگ خود را به جغرافیای افغانستان انتقال داده و به قیمت خون و گوشت جوانان افغان با هم می جنگد.

جمهوری نامنهاد اسلامی پاکستان هنوز هم بفکر عمق استراتیژیک در افغانستان است. پاکستان هنوز هم میخواهد که اگر این کشور صوبه پنجم پاکستان نشد، باید تحت امر اسلام آباد و ISI باقی بماند، برایافغانستان زعمات تعیین کند و زعمای افغان اجازه خوردن و خوابیدن خود را از آنجا دریافت کنند!

امریکا کوشش دارد که سلاح اتومی پاکستان که دولت ملکی آن روز بروز ضعیف شده میرود بدست بنیاد گران اسلامی نیفتد و لهدا باید در افغانستان حضور داشته باشند.

امریکا میخواهد که بر سیستم قدرتمند نظامی چین از طریق بلندی های پامیر اشراف داشته و از افغانستان بخاطر کنترول چین بحیث یک دیوار استفاده نماید.

روسیه در کریمیا و سوریه به امریکا و ناتو فهماند که باید حدود خویش را بشناسند. روسیه نیات امریکا در قسمت فتح فکری یا عملی آسیای میانه و یا بی ثبات ساختن ان منطقه را به نیکی می داند و مشکلات روسیه با ناتو امکان آن را فراهم ساخته تا روسیه بفکر انتقام در افغانستان افتاده و امریکا را در همان سرزمینی زمینگیر بسازد که یک وقتی خود بدان سرنوشت دچار شده بود!

علاقمندی چین به شاهرگ های اقتصادی منطقه و جنگ افکار متضاد و ایدیولوژیک از عوامل دگر جنگ خانمانسوز طولانی افغانستان استند.

امریکا این جنگ را جنگ ضد ترور تعریف میکند. از نظر امریکا هر کسی که به منافع ملی و ثبات داخلی انکشور ضربه وارد کند و یا در فکر چینین صدمه ای باشد، تروریست است و باید کشته شود! خلاصه اینکه جنگ هفتاد و دو ملت در سرزمین بلا کشیده و بی رهبر افغانستان جریان دارد. عوامل فوق بشمول مشکلات و عقده های داخلی و اینکه یک عده با تجارت جنگ و خون میلونر و بیلیونر شده میروند، جنگ قوم و قبیله و زبان و مذهب و سمت، جنګ مکتب و مدرسه، مدنیته و سنت و غیره در تعریف امریکایی جنگ با تروریزم منطق خود را از دست میدهد و به آدمی حکم میکند که باید عاقلانه بیاندیشد!

دولت افغانستان که به کمک امریکا و شرکا به پا ایستاده و نفس میکشد، تعریف امریکا ازین جنگ را در سرلوحه کار خود قرار داده و جنگ در افغانستان را جنگ علیه تروریزم بین المللی اعلام میکند!

واقعیت امر این است که جنگ افغانستان بحدی پیچیده و بغرنج است که در قالب تعریف های کوچک امریکایی نمی گنجد و باید سر از نو شناسایی شود!

دو هفته قبل آقای محمد آصف رحیمی والی هرات در برابر صدها باشنده این ولایت بزرگ اعلام نمود که فاسدان و تروریستان به یک پیمانه دشمنان مردم افغانستان اند!

ببینید که والی هرات تروریست و فاسد را در یک ردیف قرار داد و مردم افغانستان بخوبی میدانند که فاسدان کی ها هستند؟

در همان هرات آدمی وجود دارد که متهم به سو استفاده سه بلیون دالری است و در قصر یکی از بزرگترین سرمایه گذاران پنج دهه پیش هرات زنده گی میکند و ادعا دارد که یکی از وارثین آن متوفی مرحومی اینقصر را به او تحفه داده است!!!

انحصار قدرت یکی از عوامل دگر دوام جنگ در افغانستان است. مردم سراسر کشور باید خود را در حکومت مرکزی شریک بدانند. انحصار یک یا چند گروپک بی کفایت بر اهرم قدرت در کشور بسیار خطرناک بوده و عواقب بد در قبال دارد. اداره کابل باید نماد تمام کشور بوده و هر کس در آرایش مرکزی قدرت و سیاست حضور مناسب و حتمی داشته باشد.

افغانستان در طول ده سال گذشته گاهی اولین و گاهی دومین و سومین فاسدترین دولت دنیا معرفی میشود. شفافیت بین المللی میگویند که مردم افغانستان سالانه حدود 1.5 بلیون $ رشوه پرداخت میکنند. خوب اگر دولت حاضر یکی از سه چهار فاسدترین دنیا است، چطور میتواند فکر کند که این جنگ را با موفقیت به پایان میرساند! اگر از ده ملیون رشوه دهنده نو ملیون و نهصد و نود هزار سکوت نمایند، ده هزار دگر تفنگ برداشته و علیه حاکمیت بمبارزه مسلحانه دست می زند.

افغانستان طی ده – پانزده سال گذشته بزرگترین تولید کننده مواد مخدر دنیا است. وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان میگوید که حدود سه ملیون جوان افغان در ایران و پاکستان به مواد مخدره روی آورده و حالا به عناصر سرباری جامعه و خانواده های خود مبدل شده اند. منابع داخلی و خارجی ادعا میکنند که دوران تجارت مواد مخدره یکسال افغانستان مبلغی در حدود 65 بلیون $ است. بعضی منابع این رقم را کم یا زیادذکر میکنند. پر واضح است که دهقان هلمندی درین میان فقط به قوت لایموت میرسد، ولی دلالان بزرگ، قاچاقبران مواد مخدره، تاجران بین المللی، سیاستمداران، جنگسالاران، مافیا و بعضی مدعیان جهاد و مقاومت ازین تجارت بزرگ سود میبرند و از آن حمایت میکنند.
سروی جیولوجی نظامی ایالات متحده امریکا 7 سال پیش اعلان کرد که ارزش منابع زیرزمینی افغانستان بیش از 3 تریلیون $ است. منابع دگری ادعا میکنند که تنها ذخایر لیتیم افغانستان پنجمین بزرگترین در جهان استند که قیمت آن تقریباً به 10 – 15 تریلیون $ بالغ می شود. شاه کلید این تجارت فعلاً در دست چین است و نمیخواهد که به آسانی آن را به دگری واگذارد.

همین اکنون صدها معدن افغانستان توسط مافیا، قوماندان های جهادی، بعضی اعضای شورای ملی، بعضی وزرا، والی ها، شوراهای ولایتی، متنفذین مسلح و تنظیمی محلی و طالبان استخراج و قاچاق میشود. واضحاست که این حضرات مفاد بار آورده این تجارت غیرقانونی را به آسانی از دست نمیدهند.

مقامات دولتی میگویند که حدود 1.3 – 4 ملیون جریب زمین در سراسر کشور از طرف زورمندان محلی و قوماندانان غضب شده است. یکعده ادعا دارند که مردمی که تحمل کمتر دارند و از مدرک همین زمینشخصی یا علفچر عامه نان میخورند ولی حالا گرسنه و آواره هستند، دست به تفنگ میبرد تا حقوق و ملکیت های خود را از غاصبین باز ستانند!
سیگار در یک راپور خود درین اواخر اعلان کرد که مخالفین مسلح دولت سلاح و مهمات مورد ضرورت خود را از سربازان و افسران دولتی خریداری میکنند. دیدن بلند منزل ها، قصور، تفریحگاه ها، سفرهایتشریفاتی، عیاشی و زورگویی بعضی جنرالان اردو و پولیس و قراردادی ها به وضاحت نشان میدهد که ریگی زیر کفش شان است. تا زمانیکه سلاح و مهمات چنین به اسانی و ارزانی دستیاب شود، جنگ قطعنخواهد شد!

در جامعه فعلی افغانستان یکی بحدی سرمایه دار شده که سر به بلیون $ میزند و دگری بحدی فقیر و بیچاره و دربدر و خاک به سر شده که دختران خود را بخاطر یک لقمه نان خشک در بین مردم توزیع مینماید تااز گرسنگی نمیرند!

وقت مبارزه طبقاتی در افغانستان حالاست. احزاب چپی کشور بیوقت صدا میزدند که (مبارزه طبقاتی کوه دهقانه، خلقی ځوانه، مه ځه له میدانه!) طبقات درین کشور اصلاً بعد از آمدن امریکایی ها بمیان آمد و حالا میرود که به یک قطب مسلط و مسلح اقلیت در برابر اکثریت فقیر، تهیدستگرسنه و درمانده کشور تبدیل شود. در چنین حالت جنگ به پایان نمیرسد، زیرا عدالتی وجود ندارد و همه چیز در خدمت چند دزد وقلدر و زورگوو و تفنگی و نوکر بیگانه و مافیا قرار گرفته است.

اگر این بحث را خلاصه کنیم باید بگوییم که تعریف امریکا از جنگ افغانستان درست نیست. اگر آنها این جنگ را صحیح می فهمیدند تا حالا وقت پیروز میشدند، در حالیکه واشنگتن پست به تازه گی چیغ میزند کهامریکا درین جنگ پیروز نمیشود و باید پای خود را ازین ورطه هولناک بیرون کشد!

خلاصه عرایض این است که دولت، شورای امنیت ملی افغانستان و کارشناسان امور و سیاسیون آگاه باید جنگ جاری را بمردم افغانستان صحیح تعریف کند. کی در برابر کی و چرا میجنگند! منفعت این جنگ بهجیب کی ها میرود و کدام اهداف بزرگ منطقوی و فرامنطقوی برای جنگ چهل سال افغانستان مطرح است!هند و ایران و پاکستان و عربستان و امریکا و روسیه و ناتو و ترکیه و فرانسه و … از ما چهمیخواهند؟ و کدام حسابهای ناتصفیه خود را درین سرزمین تصفیه کرده میروند؟ از طرف دگر تا وقتی که ظلم، بیعدالتی و حق تلفی و زورگویی و قلدری و پالیسی ننگین چور مناصب و قراردادها و امکانات به پایان نه رسیده باشد و تا وقتیکه دولت در سیاست های بین المللی خود توازن ایجاد نکند و افغانستان از میدان رقابتهای منطقوی و فرامنطقوی و بین المللی نجات نیابد و سیاست افغانستان در برابر هر کشورتعریف نه شده و درین راه گامهای صادقانه و استوار برداشته نشود، این جنگ همچنان ادامه خواهد داشت و تعریف امریکایی آن پشیزی نمی ارزد! این جنگ فقط جنگ بر ضد تروریزم بین المللی نیست، بلکهعوامل داخلی و منطقوی و بین المللی فراوان دارد که باید مورد بحث و مداقه قرار گرفته و نتایج آن با مردم شریک ساخته شود.

اگر اهدافی بزرگی برای جنگ افغانستان درین منطقه مطرح باشد که قطعاً هست، لهذا این جنگ تا وقت حصول آن اهداف ادامه خواهد داشت. از همینرو یک مقام امریکایی میگوید که جنگ افغانستان برای 50 سال آینده طراحی شده و ما در انجا حضور خواهیم داشت!!