سرای احمد شاهی ……./ نرګس تره کي

شاه امان لله خان غازی باوجود اینکه از چهار پشت شاه بود قصه های زیاد از او زبان زد کابلیان است میگویند شاه عادت داشت شبانه در بین مردم با تغییر چهره و لباس گشت و گذار میکرد و خود را از زندگی نرخ و نوا و مشکلات مردم اگاه میساخت، وی شاه دربار و حرم سرا نبود میخواست خدمت کند و از خود نام نیک به جا بماند که در بین انسان های خوب و با درک هنوز هم جا دارد .چند آدم متعصب و عقده مند و افراطی هیچ وقت نمیتواند عظمت شاه را کم بسازد .
یک شب از همین شب ها که شاه از شهر کهنه سوار گادی شده بود نزدیک های لب دریا از گادی پیاده شد و قتی پول گادی وان را برایش میداد گادی وان گفت: چگونه پول بیگیرم من ترا شناختم از شاه شاهان پول نمگیرم گادی فدایت !
امیر خندید گفت:
پس از من مزد شاهانه بخواه مرد گادیران به شاه گفت از کار و بار گادی وشهر و باز ار و اسپ خسته شده ام میخواهم محلی برای کار و غریبی برایم بدهی تا جا به جا کار کنم!
شاه برایش گفت:
چی میخواهی گفت این محل را برایم بدی و اشاره به چند دکان که نزدیک سرای عبدالرحمن خان بود کرد شاه دکانها را به او بخشید .
احمد شاه بعد از این کار و بارش رونق گرفت و نامدارشد سرایی احمد شاهی از همان احمد شاه گادیوان است .
روح شاه جوان ، ترقی خواه ، متجدد وعمیقا مردم دوست و میهن خواه و یاران دانشمندش شاد . نام شان هزاران هزار بار یاد باد !