فتح و سقوط، سریال جنگ شماری از ولسوالی‌ها

فتح و سقوط در شماری از ولسوالی‌ها به یک کار دوامدار و سریال‌گونه مبدل شده است، چند ولسوالی در هلمند، فاریاب، کندهار، کندز، بدخشان و سرپل پیوسته میان طالبان و نیروهای امنیتی دست به دست می‌شود.

طالبان می‌دانند که به گونه دومدار نمی‌توانند یک منطقه یا یک ولسوالی را در اختیار داشته باشند به همین دلیل به محض تصرف، تا می‌توانند به تاسیسات دولتی و غیر دولتی آسیب می‌رسانند و فاجعه از خود برجای می‌گذارند.
اما از طرف دیگر حکومت که ادعای حاکمیت بر تمام کشور را می‌کند باید بداند که این دست به دست شدن‌ها و سریال ساختن‌ها از مناطق مسکونی مردم، خسارات و تلفات سنگین بر روی دوش مردم می‌گذارد.

نیروهای امنیتی اکنون تلاش دارند تا پوسته‌های امنیتی ارتفاعات میرزااولنگ بسازند، کاری که در ناوه، کجکی و ولسوالی‌هایی از کندز کرده بودند؛ اما ظاهراً نتایج چندانی نداشته است.

سقوط ولسوالی یمگان در ولایت بدخشان نشان داد که طالبان پس از ورود به مرکز ولسوالی‌ها چه خرابی‌هایی از خود برجای می‌گذارند؛ برای ایجاد یک اداره دولتی در یک ولسوالی‌ها میلیون‌ها افغانی هزینه می‌شود؛ اما به دلیل ضعف مدیریت نیروهای امنیتی، این مناطق به دست طالبان افتاده و همه دار و ندار دولت در آن از بین می‌رود.

حتا گزارش‌هایی منتشر شده که برخی ولسوالی‌ها به طالبان فروخته می‎‌شوند و سپس مسوولان آن کمک نرسیدن را عامل تسلط طالبان بر آن اعلام می‌کنند.
حکومت باید بر نهادهای امنیتی فشار وارد کند تا روند تدارکات و کمک رسانی به ولایات جنگی را با دقت و سرعت بیشتر انجام دهد.

افغانستان قوای هوایی دارد و اردوی ملی ده‌ها بال طیاره کمک‌رسان و باربری دارد و با هماهنگی و مدیریت سالم می‌تواند از همه مناطق جنگی در اسرع وقت نظارت و اجراات کند. نزدیک‌ترین مرکز در خطوط جنگ هر ولایت، قول اردوهایی است که در هر زون کشور وجود دارند؛ وزارت دفاع با دادن اختیارات بیشتر و تجهیز این قول اردو با طیاره‌ها، باید اجازه ندهد که نیروهای امنیتی در محاصره بمانند یا به دلیل نرسیدن کمک، یک منطقه به دست طالبان سقوط کند.

اگر قوماندانان قول اردوها در سراسر کشور اشخاص کارا، جنگی و مدیر باشند، نیازی نیست که والی یک ولایت بگوید بارها از مرکز درخواست کمک کرده؛ اما چون نرسید فلان ولسوالی سقوط کرد؛ با وجود قول اردو، نیازی نیست که مرکز به آن ساحه کمک بفرستد.

در جریان چند سال گذشته هرچه مشکلات و تلفات بوده بخش بزرگی از آن به سهل انگاری و عدم مدیریت درست نیروهای امنیتی بوده است، انتظار می‌رود که در آینده این مشکل اساسی حل شود، زیرا طالبان چنان که می‌نمایند نیستند و نمی‌توانند به آسانی بخشی از خاک کشور را در کنترول داشته باشند.

روزنامه سرخط