جنگ 16 ساله و انجام نامعلوم

دیروز که هفتم اکتبر بود، شانزده سال از این حمله گذشت، شانزده سال جنگ خونین با هزینه‌های هنگفت که هنوز هم بر بنیاد استراتیژی جدید امریکا، ادامه خواهد داشت و سرانجام آن مشخص نیست.

بریتانیا تقریبا یک سال بعد حضور گسترده خود در افغانستان را اعلام کرد، پس از این رویداد سیل عظیم از پول و منابع خارجی وارد افغانستان شد، حامد کرزی به بُن رفت و با سند ریاست جمهوری موقت به کابل بازگشت. بیشتر رهبران سیاسی با او بعیت کردند و در کابل ماندند و برخی دیگر جنگ را ترجیح دادند.

حقیقت تلخ این است که شانزده سال پیش امریکا با حمله سنگین خود از زمین و هوا، با پیشرفته ترین تجهیزات جنگی، رژیم طالبان را در افغانستان نابود نکرد؛ بلکه این گروه را از افغانستان به زادگاهش فراری داد. برخی بر این باورند که پیش از آغاز حمله، امریکا باید از پاکستان دعوت می‌کرد تا سران القاعده و عاملان حمله یازدهم سپتمبر را تسلیم کند، نه از خود طالبان.
زیرا طالبان در پاکستان ظهور کرد و سپس از طریق ولایت کندهار اعلام موجودیت کرد. پس از حمله هم همه سران طالب به پاکستان رفت و به آرامی سال‌ها زندگی کردند.

عمق تحولات 16 ساله در این خلاصه می‌شود که امریکا و دولت افغانستان راه را اشتباه رفتند. هدف سرنگونی رژیم طالبان و دستگیری سران طالبان و القاعده بود اما پس از حمله هفتم اکتبر جامعه جهانی و افغانستان به بیراهه رفت. امریکا می‌دانست که طالبان ریشه در خاک پاکستان دارند؛ اما هرگز تلاش نکرد تا ریشه را بخشکاند تا هم خودش به هدف خود برسد و هم افغانستان به زودی به میوه‌ی نایاب “صلح” دست پیدا کند.

شورای عالی صلح ایجاد شد و شهیدها داد؛ اما هیچ ثمری نداشت. امریکا در همان آوان نظام جدید افغانستان اگر فشارهای لازم را بر پاکستان وارد می‌کرد یا حتا این کشور را به دلیل تحویل ندادن سران طالبان و القاعده تحریم می‌کرد، زودتر به نتیجه می‌رسید.

اکنون که ترامپ آمده و شانزده سال از حمله می‌گذرد تلاش دارد تا پاکستان را متقاعد کند که دست از حرامزادگی بردارد؛ گرچه مردم افغانستان به سیاست او هم خیلی دل خوش نیستند. زیرا در چند روز گذشته یکی از جنرالان امریکایی اعلام کرد که پاکستان دوست قابل اعتماد امریکا است.
وقتی پاکستان دوست امریکا است و از سوی هم می خواهد صلح در افغانستان حاکم شود پس کاری است مهال و خیال و ناممکن.

سیاست ترامپ و دولت افغانستان باید مبنی بر سرکوب پاکستان، متقاعد کردن این کشور برای عدم همکاری با تروریستان و برقراری صلح در افغانستان باشد.

روزنامه سرخط