تیلرسن در کابل و تلاش برای صلح

همچنان اشرف غنی به هند سفر دارد و وزیر خارجه امریکا به پاکستان می‌رود. این همه دیدارها و ملاقات‌ها ظاهراً تلاش‌های تازه برای صلح پنداشته می‌شود؛ اما در این میان چند نکته قابل تامل است.

از استراتیژی جدید امریکا بیش از یک ماه می‌گذرد؛ و گذشته از آن کابل – واشنگتن در چارچوب یک توافق‌نامه‌ی امنیتی با هم کار می‌کنند ولی، ناامنی و حملات تروریستی در ساحات مختلف افغانستان به شدت افزایش یافته است.
تیلرسن در حالی به کابل آمده که چند روز قبل از نشستن طیاره حامل او، کابل شاهد چند حمله خونین بوده و صدها انسان از بین رفتند. استراتیژی و سیاستی که مبارزه قاطع علیه مخالفان مسلح دولت را توضیح می‌دهد و از فشارهای همه جانبه علیه پاکستان سخن می‌گوید؛ اما هیچ تاثیری در امنیت افغانستان نداشته است.

صحبت‌های پشت‌پرده دیدار تیلرسن و اشرف غنی مشخص نیست؛ اما آنچه برای مردم اهمیت دارد اینکه با وجود همکاری نزدیک و سفرهای پی درپی مقام‌های امریکایی، امنیت در کشور بهبود نیافته است.

در اوج ناامنی‌های کابل و دیگر ولایات، حضرت عمر زاخیلوال با پدر معنوی طالبان صحبت کرده و او برای همکاری به صلح دعوت کرده، در حالی که او پیشتر موقف مشخص فرزندانش در افغانستان جنگ توصیف کرد.

پاکستان، ایران، هند و روسیه به نحوی در تحولات و ناامنی‌های افغانستان دست دارند، جنگ تحمیلی و نیابتی را سازمان دهی می‌کنند. کانون مشخص نیست که حکومت چقدر می‌تواند برای صلح و استراتیژی و وعده‌های امریکا خوش‌بین باشد.
رییس جمهور باید وزیر خارجه امریکا را زیر فشار قرار بدهد تا وعده‌های خود در قالب استراتیژی و علیه پاکستان را عملی کند. امریکا باید به جای اینکه میدان جنگ را بیشتر گرم کند، سران طالبان و تمویل کنندگان آنان را نابود کند.

اشرف غنی در سفرش به هند باید دولت این کشور را متقاعد کند که در بخش مبارزه با تروریزم و دخالت نکردن در امور افغانستان قاطعیت نشان بدهد. اگر امریکا بتواند شریرترین کشور منطقه یعنی پاکستان را خاموش کند و دستش را از خون مردم افغانستان کوتاه کند، می‌توان به تامین صلح و پایان جنگ نیابتی خوش‌بین بود.

گرچه روسیه و برخی کشورهای دیگر می‌مانند؛ اما باورها بر این است خر طالبان در طویله‌ی پاکستان آرام گرفته است.

روزنامه سرخط