افراطیت پدیده بیرونی/ سبحان امیری

افراطیت امروزه به عنوان یک پدیده شوم در بسیاری کشور های جهان جا گرفته است وبخصوص در کشور های اسلامی به عنوان یک تهدید بالقوه مبدل شده است .

این پدیده نه تنها که  امنیت کشور های اسلامی را  بر هم زده است بلکه نظم کشور های جهانی را نیز متاثر ساخته است . این افراطیت فرقی نمیکند که از کدام نوع آن باشد افراطیت دینی و یا هم ملی‌گرایی افراطی در هر دو صورت خانمان سوز است .

امروزه جهان را بیشتر مسله افراط ګرایی مذهبی متاثر ساخته و حتی پای برخی کشور های را به کشور های دیګر کشانده است تا مبادا که این پدیده به کشور های خود شان سرایت کند . مثلا امروز امریکا برای سرکوب داعش به سوریه و عراق حمله کرد و همین ګونه روسیه برای سرکوب این ګروه در سوریه وارد جنګ شد زیرا این پدیده مرز بندی نشده است .

اما چرا این پدیده با وجود مخالفت تمامی کشور های جهان بر ضد آن رشد میکند  ؟ برخی از کشور های که در سیاست های شان افراطیت جا دارد و سیاست افراطی دارند علیه کشور های دیګر بیشتر از این ګروه های افراطی مذهبی استفاده میکنند تا از این طریق خود را به عمق ستراتیژیک در کشور های دیګر برسانند .

اکنون بیشتر از دو هزار مدرسه دینی در پاکستان فعالیت میکند و این مدارس بیشتر به جای اینکه بر مسایل علم روز و پیشرفت های جهان شاګردان شان را آموزش بدهند بر عکس ذهن آنان را به سوی افراطیت مذهبی و بد بینی نسبت به علم های پیشرفته جهانی سوق میدهد که این پدیده با ګذشت هر روز بیشتر میشود و باعث رشد افراطی ګرایی و افراطیت شده است .

یکی از عواملی که افراطیت در افغانستان رشد کرده است عدم داشتن یک برنامه منظم برای جلوګیری از رفتن جوانان افغان به پاکستان جهت فراګیری تعلیمات دینی ؛ فقدان نظارت و ارزیابی از سوی حکومت بر مساجد و مدارس دینی میباشد .

آن چه که امروز بسیار درد آور است این است که کشورهای جهان اسلام به نسبت عوامل و گرایش های مختلفی از هم دور شده اند، اختلاف، انشقاق و نفاق ها به شدت در حال جریان است. اگر کشورهای جهان اسلام باهم همسو و همگام باهم حرکت می کردند هیچ جریان و تفکر درونی و بیرونی نه می توانست داخل جهان اسلام رخنه کند؛ داعش، القاعده و تمام جریان هایی تکفیری به یک نحوی از پشتیبانی بیرونی برخوردارند که با استفاده از دین و شریعت در کشورهای اسلامی نفوذ می کنند و تا ممالک اسلامی درگیر جنگ و ناامنی باشد .

گرچه علما و دانشمندان جهان اسلام به طور پراکنده در برابر افراطیت موضع گیری هایی داشته اند اما این موضع گیری ها به هیچ وجه تمام و کمال نبوده، به خاطر که این واکنش ها رسمی و به نمایندگی از کل جهان اسلام نبوده فقط عده ی وابسته یک ارگان و یک حداقل یک مجمتع فرهنگی یک کانفرانسی را ترتیب داده و از بعضی از دانشمندان نیز خواسته اند که در این فراخوان اشتراک بکنند و در اخیر هم یک اعلامیه ی را صادر کرده اند.

از آنجاییکه افراطیت و بنیادګرایی امروزه در جهان اسلام بیشتر رشد کرده است نیاز است برای از بین بردن آن کشور های جهان اسلام یکپارچه شده و برای نابودی این پدیده تلاش کنند . اما این پدیده در افغانستان نیز در حال ګسترده ساختن دامن خود است نیاز است تا حکومت برای محو آن تلاش های را به خرچ بدهد .

همچنان در از بین بردن افراطیت نقش علما موثر پنداشته میشود .  علما متاسفانه یک تعداد شان دولتی و یک تعداد شان کاملا از دولت و جامعه به دورهستند، در اصل، این علما باید نبض تحولات اجتماعی، دینی و سیاسی کشور را به دست بگیرند. نیاز است که علما یک مرکز دینی قوی که بتواند موثر بالای دولت و جامعه باشد، در کشور ایجاد کنند .

همچنان میتواند به عوامل دیګر افراطیت اشاره کرد  تا زمان که وابسته گی های دینی، اعتقادی و تحصیلی افغانستان  از خارج کشور قطع نشود و تا زمانی که ما از متون درسی کشورهای همسایه استفاده می کنیم؛ افراطیت در جامعه ی ما نیز خواهد بود.