ادعای بی‌‌معنای جلوگیری از رفت‌وآمد تروریستان؛ پاکستان کُل جنوب را از یک نقطه ناامن کرده

یافته‌های سرخط نشان می‌دهد که نیروهای پاکستانی با نصب سیم خاردار در ۲۸۸ کیلومتر امتداد ولسوالی ډنډ پټان ولایت پکتیا واقع در این سوی خط دیورند، با استفاده از تاریکی شب طالبان را از طریق راه عمومی منطقه انځیر کنډوی ولسوالی متذکره اکمال کرده و در برخی مواقع ملیشه‌هایش را نیز به هدف جنگیدن با نیروهای افغان در جامه‌ای طالبان به جنوب کشور می‌فرستد.

طبق این یافته‌ها، اردو و استخبارات پاکستان با استفاده از تاکتیک رزمیدن ملیشه‌هایش در جامه‌ای طالبان با نیروهای افغان به منظور مصروف نگهداشتن سربازان، یکی از چندین قرارگاه‌های مستحکم در منطقه بوړی در این ولسوالی را ۵۰ متر به نقطه صفری پیش آورده است.

باوجود مخالفت‌ها با کشیدن سیم خاردار و ساخت استحکامات در آنسوی خط دیورند، نیروهای پاکستانی ۲۸ کیلومتر امتداد ولسوالی ډنډ پټان در ولایت پکتیا را نیز سیم خاردار گرفتند. اهالی این ولسوالی در ولایت پکتیا می‌گویند، نظامیان پاکستانی تعداد پوسته‌ها را به هفت رسانیده و افزون برآن؛ مواضع و استحکامات را نیز بیش‌تر ساخته اند، اما در این میان یکی از قرارگاه‌های مستحکم شان واقع در منطقه بوړی را پنچاه متر به نقطه صفری پیش آورده اند.

گلاب شاه څمکنی، ولسوال ډنډ پټان به روزنامه سرخط می‌گوید، این موضوع با مقام ولایت در میان گذاشته شده است. اومی‌گوید: «طبق هدایت مقام ولایت با قوماندان لوی سرحدی و بزرگان قومی محل را از نزدیک بررسی کردیم و بزرگان قومی ولسوالی موظف شدند تا این مشکل را از طریق گفتگو با بزرگان قومی منطقه پاړه چنار حل نمایند.»

طبق آمار قوماندانی لوای سرحدی در ولایت پکتیا، هم اکنون هفت پوسته نیروهای افغان در امتداد سرحد ولسوالی ډنډ پټان با خط فرضی دیورند موجود است. در صورت تحلیل و بررسی موقعیت جغرافیایی امتداد سرحد این ولسوالی با خط فرضی دیورند، به این نتیجه می‌رسیم که کُل ۲۸ کیلومتر طول این ولسوالی با خط فرضی دیورند آسیب‌پذیر بوده و تعداد پوسته‌های موجود هم به هیچوجه کافی نیست.
اهالی ولسوالی متذکره به سرخط می‌گویند، نیروهای پاکستانی با استفاده از این خلا و تاریکی شب طالبان را از راه عمومی انځیر کنډو از لحاظ تسلیحاتی اکمال کرده و حتی در برخی مواقع خود این نظامیان نیز با ورود از همین نقطه به خصوص در ولسوالی‌های جانی خیل، سید کرم و برخی ولسوالی‌های دیگر در جامه‌ای ظالبان با نیروهای امنیتی و دفاعی افغان می‌جنگند.

ممتاز کرم خیل، عضو شورای ولایتی پکتیا به سرخط می‌گوید، تا زمانی که ئیروی سرحدی در این ولایت با تجهیزات و امکانات پیشرفته مجهز نشود، جلوگیری از رفت‌وآمد نظامیان پاکستانی و اکمال طالبان توسط آنان اصلاً ممکن نیست.
او می‌گوید: «نظامیان پاکستانی جلوگیری ار رفت‌وآمد نظامیان پاکستانی را بهانه آورده و امتدا خط فرضی دیورند را سیم خاردار کشیدند، اما آنان به علت ضعف، کمبود امکانات نزد نیروهای افغان و عدم موجودیت پوسته‌ها در آسیب پذیرترین نقاط استفاده کرده و خود علاوه بر اکمال طالبان و دیگر نیروهای مخالف به انان اجازه رفت و آمد می‌دهند. از اینرو، تا زمانی که این نیروها از امکانات عالی برخوردار نشوند، این مداخلات و بازی‌ها به همین صورت ادامه خواهد داشت.»
ولسوال ډنډ پټان نیز تائید می‌کند که هفت پوسته نیروهای سرحدی تنها در امتداد ولسوالی متذکره با خط فرضی دیورند کافی نیست. او می‌گوید، ما چهار پوسته دیکر را هم پیشنهاد کرده ایم، ولی تا حال منظور نشده است. در صورت منظوری، این شمار پوسته‌ها در آسیب پذیرترین نقاط افراز خواهد شد، ولی این واقعیت است که در کل تنها برای همین ولسوالی پانزده پوسته نیاز است.»

طبق برنامه اردوی پاکستان قرار است، بیش از دو هزار کیلومتر خط فرضی دیورند سیم خاردار گرفته شود و بیش از ۵۰۰ برج ترصد و قرارگاه‌های دیگر ساخته شود. اسلام آباد برعکس ادعای جهانیان جلوگیری از رفت‌وآمد تروریستان را برای این کارش دلیل آورده، ولی در اصل با این کار چندین هدف را دنبال می‌کند.
یکی اینکه، روی سیاهش را نزد جهانیان سفید می‌کند و دوم اینکه گامی را در جهت به رسمیت شناختن خط فرضی دیورند و جدایی اقوم در دو سوی خط دیورند برداشته است، ولی تنها نمونه‌های از عملکرد نظامیان این کشور در ولسوالی ډنډ پټان در ولایت پکتیا دال بر اینست که پاکستان هنوز هم از صنعت پرورش تروریزم دست نکشیده است.

روزنامه سرخط