سمسور ودان

اور ژبی منټو چې ژوند یې په اور تمام شو! نن د ستر اردو ژبي افسانه نګار، سناریو لیکونکي، ژباړونکي، ژورنالیست او بې باکه، اور ژبي، توند، نه تکرارېدونکي، خو په عین حال کې د بې وسو، سوالګرو او مظلومو طوایفو د لیکوال (سعادت حسن منټو) د…

نن د ستر اردو ژبي لیکوال سعادت حسن منټو د پیدایښت ورځ ده، ما یې د پېژندنې په پار تېر کال یوه ډېره اوږده لیکنه کړې چې ماخوستن به یې له نویو.زیاتونو سره نشر کړم، فی الحاله یې په دې افسانې خولې خوږې کړئ! ممتاز په شنه سهار د عادت مطابق…

مات او په هغه مازدیګر د ګودر په غاړه یو نه دوه شیان مات شول ستا منګی او زما زړه خو د یو غږ پورته نشو او بل کلي خبر کړل

شاره شګفته د ۱۹۵۴م کال د اکتوبر په ۳۱مه د پنجاب په مشهور ښار ګجرانواله کې د یو غریب او نالوستي کور دننه پیدا شوه. مور و پلار یې د دې په کم عمرۍ کې سره بېل شول. له طلاق وروسته یې مور د ماشومانو پاللو لپاره ګجرانوالې څخه کراچۍ ته لاړه. د…

دا زړه مې ولې نن درزا کمه کړه؟ څړیکې مې ولې بدن ولړزاوه؟ دردونه ولې بې اثره شول؟ اوښکې مې ولې راتم کیږي نه؟ دا شپه اوږده شوه که زما خوب تللی؟ دا شوګیرې ولې خپل خوند بایللی؟ له پرهرونو ولې اه نه کوم؟ د شهید شوي یار احوال چیرې؟…

تاریخي پس منظر:. هولي (होली‎) د سنسکریت ژبې لغت دی، معنا یې (سوځول) دي او تاریخچه یې ډېره اوږده ده. په نړۍ کې د خوښيو لمانځلو یو تر ټولو پخوانی جشن دی، چې تقریباً اوسمهال په ټوله نړۍ کې خال خال، خو په هغو ځایونو کې ښه پوره لمانځل…

نن د ستر اردو ژبي افسانه نګار، سناریو لیکونکي، ژباړونکي، ژورنالیست او بې باکه، اور ژبي، توند، نه تکرارېدونکي، خو په عین حال کې د بې وسو، سوالګرو او مظلومو طوایفو د لیکوال (سعادت حسن منټو) ۶۹م تلین دی. په دې بیخي ډيرې لیکنه کې هڅه شوې چې…

ادبیات که په ژبو، قومونو او جغرافې و نه وېشو، ښايي تر ټولو لوی علم وي؛ چې ګڼ فورمونه، ښکلي ژانرونه، زرګونه سبکونه او بې شماره ځلیدلي نومونه لري. که پښتو د نورې نړۍ په څير سیال ویوونکي لرلی، نن به یې محمد صدیق پسرلی تر خپلې لمنې منحصر نه…

ما ته په ادبياتو کې تر ټولو سخت کار بې پرې نقد دی؛ ځکه چې اوس د ګوتو په شمار خلک سم ادبي نقد کوي، ځینې یې فقط ستاینې لیکي او بعضې د انتقاد په نامه خپله شخصي کینه پالي. دا کیسه خو هغه مهال سخته شي، چې د یو اشنا کس د کتاب په ځانګړنو او بدګڼو…

جګر مراد آبادي به څو څو میاشتې په مسته دنیا کې ورک و او کور ته به نه راتلو. یوه ورځ یې چې بې کراري بیخي ډېره شوه، نو د یوې ډمې د چکلې/ کوټې خوا ته ورغی. هغه نڅاګره روشن فاطمه وه چې د ښکلا، شوخي، خام حسن او هوښياري پرې ختمه وه.…