تاجران افغانستان (قاتلان خاموش) !

سید جمال اخگر_

خداوند بزرگ از ماه مبارک رمضان به عنوان بهترین ماه ها یاد نموده است.

به دلیل این که رمضان از فضائل و شمائل زیاد بر خوردار است خداوند در این ماه مسلمانان را نسبت به هر زمان دیگر به صلۀ رحم و کمک به همدیگر توصیه کرده است.

در متون دینی ما آمده است؛ مسلمانانی که از توانایی مالی برخوردار اند در این ماه پر فضیلت دست مسلمانان تهی دست و افتاده را گرفته و رضای خداوند را جلب نمایند.

اما آیا ثروتمندان و طبقه ئ تاجر افغانستان که الحمدالله همه داد از اسلامیت و انسانیت میزنند دارای سجایای فوق الذکر اند و تا چه اندازه ای توانسته اند دستورات خداوند و وجیبه دینی و انسانی خویش را در برابر هموطنان و انسانهای هم کیش خویش ادأ نمایند؟

در سایر کشور های اسلامی همین که ماه مبارک رمضان فرا میرسد تجار ملی آن کشور و افراد متمول به خاطر دستگیری طبقه مستحق جامعه تخفیف های ویژه را به بازار داد و ستد عرضه می دارند تا مردم بتوانند با سهولت هرچه بیشتر مواد مورد نیاز خویش را دریافت و مراسم دینی خویش را با خاطر آرام ادأ نمایند.

 در شرایطی که گروه تروریستی و انسان کش طالبان در ماه مبارک رمضان خانواده های روزه به دهن را در گلیم غم می نشانند، گروه دیگری که تجار ملی نام دارند نیز به عنوان قاتلان خاموش ملت عمل می کنند.

بر عکس آنچه گفته آمدیم متاسفانه تاجران افغانستان در این ماه پر برکت دست به اقدامات غیر انسانی زده و نرخ مواد را تا حدود 50 در صد افزایش می دهند.

صعود نرخ مواد اولیه مورد نیاز در ایام رمضان یکی از چالش هایی است که مردم افغانستان همه ساله با آن دست و پنجه نرم می کنند و همین که ماه مبارک رمضان فرا میرسد به یک باره گی شاهد بلند رفتن نرخ ها در بازار می گردیم ، عملکردی که دیگر شهروندان عادی افغانستان با آن عادت نموده اند.

نکته ئ جالب توجه دیگر این است که همین تاجران ملی یا قاتلان خاموش در کنار این که خون مردم افغانستان را با دیده در آیی می مکند و اجناس را با قیمت های فوق العاده روانه بازار می نمایند بر عکس بخاطر خود نمایی ، ریاکاری و تبلیفات خویش از طریق برخی از رسانه ها اقدام به کمک های نمادین می کنند اما بیخبر از این که خداوند از دل های تمام بنده گان خویش آگاه است و آنچه را که غرض دستیابی به اهداف شوم خویش زیر نام کمک انجام می دهند به خوبی می داند.

در کنار این که تاجران قاتلان خاموش شهروندان کشور می باشند نا گفته نباید گذاشت که حکومت افغانستان نیز به نحوی شریک جرم این گروه بیرحم شمرده می شود زیرا در طی سالیان سال هیچ گونه اقدام عملی در کار جلوگیری از بلند رفتن نرخ ها انجام نمی دهند و هرگاه کاری انجام دهند در سطوح خیلی پایینی یعنی دوکانداران انجام میدهند و آنهم با چند کارمند مفسد که به هیچ وجه پاسخگوی رشد روز افزون نرخ مواد نمی باشد.

دولت به عنوان مسوول تأمین نظم اجتماع مکلف است تا در تمام سطوح از امنیت گرفته تا اقتصاد و غیره جداً توجه به وضعیت شهروندان داشته باشد و نگذارد تا تاجران به صورت تدریجی خون مردم عام کشور را مانند طالبان بنوشند.