سمبول تجلیل از استرداد استقلال

/کاندید اکادمیسین سیستانی

             ۱۸/ ۷/ ۲۰۱۹

سمبول تجلیل از استرداد استقلال

می باید غرورآفرین باشد، نه توهین آمیز!

استقلال گران بهاترین گوهری است که ملتها آنرا در بدل خون خود بدست آورده اند و چون جان خویش عزیز وگرامی میدارند. کشورهای مختلف جهان از روز استقلال خود با برگزاری مراسم پرشکوهی تجلیل بعمل می آورند. درکشورما نیز روز استقلال به عنوان یک جشن ملی تا قبل از جنگهای داخلی برای مدت یک هفته هرساله برگزار میشد و مردم ما از آن با شادمانی استقبال می کردند. امسال که مصادف با صدمین سال استراد استقلال کشور است تصمیم گرفته شده تا این جشن را در قصر دارالامان  که دوباره احیا شده است بشکل شانداری برگزارکنند.

به این مناسبت از طرف وزارت اطلاعات وفرهنگ سمبول۱۰۰مین سال تجلیل از استرداد استقلال افغانستان ساخته شده تا درمکانهای مهم درکنار بیرق ملی نصب گردد.

سمبول باید درهمان نگاه اول خودش را تعریف وتوضیح کند، یعنی خوبی یا بدی حادثه ئی را بیان کند. اگر خوب است باید به بیننده لذت وانرژی مثبت انتقال دهد، اما این سمبول  مسرت بخش وغرور آفرین نیست. در زیرسه تصویر را کنارهم گذاشته ام تا خواننده بهترقضاوت کند. آیا دروزارت فرهنگ

هنرمندی وجود نداشت تا سمبول بهتر وجذابتری نسبت به این انگشت زدن به زیرافغانستان ارائه میداد؟

از این دو سمبول، آنکه با مناراستقلال و عکس محصل استقلال است، مناسب تراست!

طوریک درتصاویر فوق دیده میشود، “منار استقلال وتصویر شاه امان الله“ بحیث سمبول سربلندی وآزادی کشورما خیلی بهتراست  ازسمبول  وضع شده با عدد 100 دربدترین صورت نوشتاری اش که از وسطش انگشتی  به زیرنام افغانستان بالا رفته وکلمه زمری ۲۸اسد وطاق ظفر از آن نمایان گشته است. بالاکردن انگشت وسطی، دردنیای معاصر تعبیرخوب و مناسبی ندارد. طاق ظفر بحیث یک آبده تاریخی در بالای عدد ۱۰۰ کدام شکوهی به این سمبول نداده است.

بنابراین، این سمبول بجای اینکه نمایانگر شکوه و سربلندی وآزادی افغانستان باشد، تا حد زیادی توهین آمیز هم است. بدین معنی که طاق ظفر با رنگ نامرغوبی که در چاپ بشکل سیاه ظاهر میگردد، تصویر شده است. وقتی این سمبول بچشم میخورد، درنگاه اول یک انگشت سفید بالا رفته وطوری معلوم میشود که کسی به طاق ظفر انگشت زده باشد. علاوتاً طاق ظفر مثل یک راهرو سیاه نمایش داده شده واین راهرو سیاه، میتواند اینطور تعبیر شود که  درِ(باب) سیاه روزی مردم افغانستان ازهمین روز اعلام استقلال باز شده است. تمام این علایم وتعابیر آن  به معنی تذلیل و سبک جلوه دادن بزرگداشت از صدمین سال استرداد استقلال است  که نباید چنین باشد.

هنوز دیرنشده است، پیشنهاد میکنم  تا بجای آن سمبول، تصویری که با عکس محصل استقلال ومنار استقلال وسربازان محافظ استقلال همراه شده است، با افزودن عدد 100 در یک فیتۀ سرخ یا طلائی درزیریا بالای آن،به عنوان سمبول تجلیل از صدمین سال استرداد استقلال پذیرفته شود ودرتمام ادارات دولتی پخش ونصب گردد ودرتمام رسانه های شنیداری ونوشتاری داخلی وبا هر تحلیل سیاسی وتاریخی ازصدمین سال استرداد استقلال کشور اعلام گردد، زیرا که این سمبول به هرافغان وهر عاشق استقلال کشور غرور و انرژی  وافتخارمی بخشد.

پاینده  باد استقلال افغانستان!