تعهد شکنی طالبان از توافق نامه صلح

در دومین نشست طالبان و حکومت افغانستان که از طریق کنفرانس ویدئویی انجام شد، طرفین توافق کردند که رهایی زندانیان از ۳۱ مارچ سال جاری آغاز شود.

و طالبان برای تصدیق زندانیان خود یک هیئت را به زندان بگرام خواهند فرستاد تا رهایی زندانیان‌شان مطابق فهرست داده شده انجام شود.

آقای رئیس جمهور غنی گفته بود که همه زندانیان پیش از آزادی باید در یک تعهدنامه کتبی تضمین دهند که دیگر به صفوف جنگ باز نخواهند گشت و از همه آنها مشخصات بیومتریک گرفته خواهد شد.

به اساس فرمان آقای غنی، بعد از آغاز و در جریان مذاکرات مستقیم میان حکومت و طالبان، هر دو هفته به تعداد ۵۰۰ تن زندانی طالبان که مجموعا به ۳۵۰۰ نفر می‌رسد مشروط به این که سطح خشونت‌ها به طور چشمگیر کاهش یابد، رها گردند.

اما دیده میشود که طالبان مانند همیشه به توافقات شان ارج نمی گذارند و با حکومت افغانستان زیر قول می زنند.

آزادی زندانیان طالبان در گذشته ثابت کرده است که این زندانیان پس از رهایی به میدان جنگ باز می‌گردند که این موضوع قابل قبول نیست، مگر اینکه رویکرد طالبان تغییر کرده باشد.

قاری روح الله عضو گروه طالبان که چندی پیش از زندان افغانستان آزاد شده بود دوباره به میدان جنگ برگشته و در درگیری با نیروهای امنیتی در مسیر شاهراه کابل جلال آباد زخمی شده است

این در حالی است که گروه طالبان در توافقنامه دوحه تعهد کرده بودند که زندانیانی که از بند دولت آزاد میشوند به میدان های جنگ بر نخواهند گشت .

از جانب دیگر آزادی زندانیان طالبان از نظر مردم و روشنفکران غیرقابل قبول است، چون جنایات طالبان نابخشیدنی می‌باشد و امضای یک ورق هرگز قناعت مردم را برای ختم جنگ از سوی طالبان حاصل نمی‌کند.

آزادی زندانیان طالبان از سوی حکومت نگران کننده است و این اقدام می‎تواند پیامدهای خطرناکی را به دنبال داشته باشد. حکومت باید درین روند پس از آزادی زندانیان طالبان، تدابیری را روی دست بگیرد، تا پیامد منفی نداشته باشد که این امر بعید به نظر می‌رسد.

 این در حالیست که دفتر شورای امنیت ملی افغانستان گفته که یک تیم فنی طالبان در کابل حضور دارند و قرار است با تیم فنی دولت افغانستان، روی چگونگی رهایی زندانیان بحث نمایند.

 همچنان پیش از این دولت ۹۰۰ زندانی طالبان را آزاد کرده بود که از زندانیان رها شده ۵۲۵ تن از پروان، ۳۲۸ تن از پلچرخی و ۴۷ تن دیگر از زندان‌های ولایات رها گردیده‌اند.

 این زندانیان طالبان به اساس فرمان رئیس جمهور به حسن و نیت و به هدف پیشرفت و تلاش‌های صلح از بند رها گردیدند.

 دولت جمهوری اسلامی افغانستان بر اساس خواست مردم به پروسه صلح اولویت بخشیده و بر همین اساس به هدف تداوم آتش‎بس، آغاز گفتگوهای مستقیم، این زندانیان را از بند رها کرده است.

 از سوی دیگر طالبان پس از رهایی زندانی های این گروه از برگشت آنان به میدان های جنگ تضمین نمی دهند. و یک فرمانده طالبان در غزنی به یکی از رسانه های پاکستان گفته است: “هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم این خواست آخر دولت افغانستان را بپذیریم. رهبران ارشد طالبان در ولایت غزنی افغانستان گفتند، مبارزان ما مجاهدان هستند و همیشه برای آزادی کشورشان و شریعت اسلامی در افغانستان می جنگیده اند.”

این گفته ها اعمال طالبان در جریان پروسه رها سازی زندانیان که مقدمه یی برای صلح با این گروه است نمایانگر این است که طالبان علاقه قلبی و نیت خالص برای تامین صلح در کشور ندارند. حکومت افغانستان هر گامی که در راستای تامین صلح بسوی طالبان به جلوی میگذارد طالبان صد چند آن به عقب فرار میکنند. حکومت نیز باید در رابطه به رها سازی زندانیان طالب تجدید نظر کند و روند تازه یی که نتایج منفی در قبال نداشته باشد را روی دست گیرد.