تراژیدی حریق کمپ پناهجویان موریا در جزیرۀ یونانی

13/09/2020

تراژیدی حریق کمپ پناهجویان موریا در جزیرۀ یونانی

اکثر پناه جویان درین کمپ افغان و سوریایی هستند

تصویری از اعتراضات پناه گزینان بر علیه اعمار مجدد کمپ موریا که آنان مانند محبوسین در آن اقامت دارند

در حالیکه در حدود 13 هزار پناه گزین از ممالک مختلفه در کمپ موریا واقع جزیرۀ یونانی «لیسبوس» از سال 2015 به اینطرف که موج مهاجرین از آسیا و افریقا برای رسیدن به یوروپ در آن سرازیر شدند، در شرایط ابتدایی و بدی اسکان داشتند، این مرکز از جانب اعتراض کنندگان طعمۀ حریق گردید.

در هفته ای که گذشت گویا مردمان محلی جزیره که با موجودیت این کمپ مخالفت داشتند، موانعی در جاده ای که از جانب امداد گران برای انتقال مواد کمکی استعمال میگردید، مانع ایجاد نمودند و گروهی در داخل کمپ هم به عنوان اعتراض آنرا به آتش کشیدند.

درین کمپ تعداد زیادی از پناه گزینان از طریق کشتی از سواحل ترکیه به یونان رسیده اند و بیشتر افغان هایی که توانسته اند جان سالم بدرببرند، با سرنوشتی تاریک یک اجتماع افغانی دور از وطن را تشکیل داده اند.

بتاریخ 09 سپتمبر در این کمپ حریق صورت گرفت و دامنۀ وسیع آن حتی تا تپه هایی که صد ها خیمۀ مهاجرین قرار داشت رسید و یک تراژیدی انسانی واقعی به وجود آمد، طوریکه اکثریت باشندگان، بر روی جاده ایکه به کمپ میرفت شب ها را به صبح رسانیدند.

درین جریان، اقلاً 400 طفل بی سرپرست به شمال یونان انتقال یافتند. گرچه اردوی یونان برای تشکیل دوبارۀ کمپ و ایجاد سرپناه ها شروع به کار نموده اند، ولی مهاجرین که بیشتر افغانان هم در بین شان موجود است، فقط به امید اقامت مؤقت درین جزیره بوده و با رویای جابجا شدن در ممالک اروپایی و نجات یافتن ازین کمپ بسر میبرند. بنا بران دست به مظاهرات و اعتراضات میزنند تا فکر اساسی برای اقامت و بی سرنوشتی شان صورت گیرد.

از جانب دیگر ممالک اروپای غربی و اتحادیۀ اروپا در تلاش هرچه بیشتر کمک به این گروه پناه گزینان بی سرنوشت میباشند، مارگریتس شیناس معاون و نایب کمسیون اتحادیۀ اروپا سفری به منطقۀ آسیب دیده و سوخته نمود تا راه حل معقولی برای آیندۀ این مهاجرین بینوا به اولیای امور گزارش دهد. هم چنان نمایندۀ مذکور از کمک برای ایجاد تعمیرات عصری و قناعت بخش یرای بقیه پناهندگان در جزیره از جانب اتحادیۀ اروپا خبر داد.

در مرکز مهاجرین بی سرنوشت کمپ موریا که از ممالک مختلفه اند البته بیشترین افغان هستند و دوسال پیش یکی از مأمورین یک مؤسسات خیریه برای تحقیق و مطالعه در احوال افغان های مقیم کمپ مسافرتی به آنجا نمود و راپور و معلومات زیادی را ارائه نمود که بیشتر روی توقعات هموطنان ما برای متوطن شدن به یک مملکت اروپایی متمدن میچرخید.

منظره ای از نحوۀ اقامت مهاجرین که بیشتر افغان هستند در کمپ موریا

در حالیکه پناه گزینان با ساختن یک کمپ موقت دیگر اعتراض و مخالفت می نمایند از سیستم آبرسانی، مسائل صحی و امکانات دیگری شاکی هم هستند، درخواست اقامت دایمی و قبولی خود ها را در ممالک اروپایی دارند. در حال حاضر، یعنی بعد ازحریق، توقع دارند تا با خروج از جزیرۀ «لسبوس»، در خاک اصلی یونان حق اقامت برای شان داده شود. از جانب دیگر ساکنان اصلی جزیرۀ لسبوس از اولیای امور تقاضای بستن کمپ موریا را نموده و درین راه اصرار می ورزند.

ناگفته نماند که چنین گروپ مهاجرین اکثراً از طریق ایتالیه و یونان به خاک اروپا وارد میگردند و قرار ادعای این دو مملکت در حقیقت ممالک ثروتمند اروپایی کمک های زیادی در پناه دادن آنان ننموده و ممالک اروپای شرقی آنها را به داخل سرحدات شان راه نمیدهند. عجالتاً چند کشتی  متوسط و دو کشتی بزرگ عسکری در ساحل جزیره لنگر انداخته اند تا اقامتگاه مؤقتی آوارگان  تا تهیۀ سرپناه جدیدی گردند.

در بین این مهاجرین، طوریکه عرض شد، عدۀ زیادی افغانان آوارۀ ما موجود هستند که دقیقاً سرنوشت شان معلوم نیست، یعنی یونان با حد اقل کمک فقط بصورت مؤقت و اجباراً به این ها پناه داده است. متأسفانه به تصمیم اکثر مهاجرین افغان با تحمل مشقات فراوان، اقامت در چنان شرائطی البته با امیدواری برای رسیدن به یک جامعۀ متمدن اروپایی، چه وقت و کجا، بهتر از عزیمت به وطن شان افغانستان است چون شرائط وخیم امنیتی و شرائط حاد بیکاری و مشکلات اقتصادی، آنان را اجباراً در گوشۀ دور افتادۀ محبس مانندی با مشقات فراوان، چون جزیرۀ «لیسبوس» و کمپ موریا نگهمیدارد.

پایان