کی ها گفتگوهای صلح را سنگر جنگ ساخته اند؟

پس از آنکه هیئت جمهوری اسلامی افغانستان جهت مشورت و رایزنی با مسئولان حکومتی و مردم، دوحه را به قصد کابل ترک کردند، هیئت طالبان راهی پاکستان شدند.

طالبان در اسلام آباد با رئیس سازمان جاسوسی ای اس ای، رئیس ستاد مشترک ارتش و دیگر مقامات پاکستانی دیدار نمودند.

پاکستان یکی از بازیگران مهم منطقه ای است که بیشترین تاثیر را بر طالبان داشته است. و برای منافع بلند مدت خود در افغانستان جنگ نیابتی را ، راه انداخته است. اسلام آباد برای چشم انداز آینده اش از طالب برای مقابله با تعادل عناصر مخالف پاکستانی و جلوگیری از نفوذ بیش از حد سیاسی هند و ایران در افغانستان استفاده می‌کند. پاکستان از زمان سرنگونی رژیم طالب خواستار گفتگوی آن گروه با آمریکا بوده است و این فشارها باعث افزایش نفوذ پاکستان در درون طالب گردیده است و هرزگاهی طالب ها برای رایزنی و مشورت به اسلام آباد سفر می‌کنند.

وابستگی و مزدوری طالب به ای اس ای که مثل آفتاب روشن است و این آدم کشان بی رحم در هر کاری تابع امر و نهی اسلام آباد اند. و در کارنامه شان جز جنایت و ویرانگری چیزی دیگری دیده نمی شود. حضور مقامات درجه یک این گروه در پیشگاه رهبران پاکستانی از یک طرف نقش آن کشور را به عنوان حامی اصلی عقب جنگ و از طرف دیگر مزدوری و چاکری طالب را به نمایش میگذارد. پاکستان به این باور است که طالب روزی قدرت سیاسی را بدست خواهند گرفت و نقش متحد این کشور را بازی خواهند کرد. در سیاست خارجی پاکستان دیدگاه استراتژیک ارتشیان حکم فرماست، پایه این دیدگاه استراتیژیک، عدم شکل گیری دولتی نیرومند و مستقل در کابل است.

رهبران طالب ملابرادر، ملافاضل، ملاخیرالله و ملانورالله پس از آستان بوسی پنجابی ها در اسلام آباد در کویته جلسه ای را دایر کردند. ملا برادر با دیده درای در جمع بزرگ طالبها گفت: نیم ساعت من با دونالد ترامپ صحبت کردم، در حالیکه که کسان دیگر برای تماس تلفنی با ترامپ یک سال پیش وقت می گیرند. وقتی وزیر خارجه آمریکا به ملاقات و صحبت با ما می آید تا وقتی که من برایش اجازه ندهم بنشیند، ایستاد می ماند. اما قلاده ای که سال‌های قبل پاکستانی ها به او‌ بسته بودند، فراموش کرده است. پولی که سفارت آمریکا در دوحه بعنوان مدت معاش تعین کرده است چقدر بالای آن چنه زد و رسوایی های شان در شبکه های مجازی دست بدست گردید. ملا فاضل از اعضای ارشد گفتگوهای دوحه تنها کسی از قوم کاکر‌ که در تصمیم گیری ها سهم دارد، با آنکه در گذشته ملا ربانی رئیس شورای وزرا و ملا دادالله قومندان خط شمال ان گرو وابسته به قوم کاکر بودند و این مثله باعث کشیدگی جدی در شورای کویته گردیده که با پادرمیانی پاکستانی ها اندکی فروکش کرده است. ملافاضل که در شقاوت و بی رحمی شهره عام است، به منطقه ای توبه رفت و با قطعه سرخ (انتحاری های طالب) ملاقات گرد، آنها را تشویق نمود تا هر چه زور و توان دارد بالای دولت افغانستان وارد نماید، بالای نیروهای دولتی حملات انتحاری انجام دهند. موضع طالب روشن است او به دنیا اعلام می کند و به تمام گروه های دهشت افگن و تروریست پیام می دهد که با دهشت افگنی و انتحار می توان بزرگ‌ترین کشور های قدرتمند را به چالش کشید و آنها را مجبور به قبول خواست های شیطانی شان کرد. این نشان می‌دهد که طالب از گفتگوها استفاده ابزارای می‌کند و هیچ دلگرمی به صلح ندارد.