جایگاه حقوق بشر در دین مقدس اسلام

منظور از حقوق بشر حقوقی است که لازمه طبیعی انسان بوده و برای حفظ حیثیت و کرامت انسان ضروری است.

تردیدی نیست که مفاهیم علیه انسانی از قبیل کرامت، شخصیت انسان، آزادی، مساوات و غیره ریشه در تعالیم انبیاء الهی دارد و ادیان آسمانی و پیامبران الهی کمک بزرگی به پیشرفت حقوق بشر کرده اند. در تعالیم خالص همه ادیان آزادی، برابری و برادری انسانها ، دوری جستن از ظلم، برتری طلبی و خشونت مذهبی به چشم می خورد. و دیدگاه دین اسلام در مورد عدم تبعیض نژادی، زبانی، قومی و طبقاتی روشن و مسلم است و جای شبهه ای وجود ندارد. بی تردید از دید اسلام، انسان موجودی ارزشمند است که باید به عنوان یک موجود با شعور و دارای اراده و اختیار به دیده احترام به او نگریست. قرآن کریم، خداوند ج را به لحاظ آفرینش انسان، ( احسن الخالقین ) نام نهاده است و هنگام بیان نقشه خلقت انسان به فرشتگان به عنوان خلیفه  و جانشین خود یاد میکند. فرشتگان را به سجده کردن در برابر او امر می نماید. و بر کرامت و بزرگداشت انسان تصریح می نماید. آزادی بشر و احترام به حقوق و حیثیت ذاتی انسان و دخالت ندادن عوامل عارضی از قبیل نژاد، زبان، رنگ، ملیت و غیره در اعتبار و امتیاز برای انسانها، دقیقا مورد توجه اسلام و پیامبر بزرگوار اسلام است و اساسا فلسفه بعثت پیامبران و بخصوص پیامبر اسلام (ص) آزاد کردن انسان از این گونه قیدوبند و توجه دادن او به حیثیت ذاتی و کرامت و شرافت انسانی خویش است. قرآن در اصل همه انسانها را به عنوان وسیله تشخیص حساب می کند نه امتیاز و برتری، اسلام از ابتدای ظهور خود تا کنون توجه ویژه ای به حقوق بشر داشته است به طوریکه، حق حیات نخستین حق اساسی انسان در قرآن کریم ذکر شده است، حیات دو گونه است مادی و معنوی به هیچ کس مجاز نیست حق حیات مادی و معنوی دیگران را سلب کند، سلب حیات مادی با قتل تحقق میابد، از دیدگاه اسلام در قرآنکریم، این کار برابر است با نابودی سازی همه جامعه مگر آن که با دلیل صورت میگیرد: (مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا )

هرکس دیگری را جز برای قصاص یا مبارزه با فساد گری بکشد گویا همه مردم را کشته است…..)

در همین حال قرآن کریم حیات معنوی را نقطه روبروی کفر می داند به این معنی که، از دست دادن حیات معنوی به معنای گم کردن سعادت و فلاح انسان است و هر کس کفر پیشه کند سعادت را از دست می دهد و بدین ترتیب از جنبه معنوی می رود.

اصولی چون کرامت انسان، آزادی، مساوات، برخورداری از امنیت و دفاع مشروع، تامین اجتماعی، تعلیم و تربیت، نفی اکراه و اجبار از حقوق زن و کودک و محرومان جامعه، احترام به ملکیت، رعایت عدالت اجتماعی و دیگر مفاهیم حقوق طبیعی، فطری و قراردادی انسان،  از جامعه مقوله های حقوقی و سیاسی مندرج در فقه و تاریخ اسلام است که به طور مفصل و معقول مورد بحث قرار گرفته است.

حقوق بشر و الزام آور بودن آن در تفکر اسلامی، بدان خاطر است که حقوق بشر، جزئی از مکتب اسلام و قوانین الهی است و ایمان به این مکتب، به حقوق بشر اعتماد بخشیده، آن را الزام آور می کند. به همین دلیل در تفکر دینی اسلام، حقوق بشر از عمل الزام و ضمانت اجرایی بیشتری برخوردار است.

به اساس گزارشها گروه طالبان یکی از عوامل نقض حقوق بشری در افغانستان است که هیچ گونه نشانه و قرینه ای که حاکی از بهبود و وضعیت حقوق بشر در این سرزمین باشد مشاهده نشده است از جمله موارد نقض پیوسته و حساب شده حقوق انسانی، باید از کشتار های خارج از موازین قانونی و اعدام های فوری، شکنجه متداول، انتحار و انفجار و سایر انواع رفتار خفت بار، ناپدید شدن های دستگیری های خودسرانه و ممانعت از آزادی بیان، شرایط سخت و طاقت فرسای برای اسیران، فقدان محاکمات عادلانه، ممانعت از آزادی مطبوعات، آزادی انجمن و اجتماعات و آزادی مذهب نام برد.

گروه های افراطی یا از حقیقت دین مبین اسلام آگاهی ندارند و یا هم اگر آگاهی دارند بر ضد اوامر، فرمان و هدایت الله جل جلاله و بر ضد احادیث پیامبر بزرگ اسلام عمل می کنند چرا که الله متعال در قرآن کریم فرمان داده که خشونت و نزاع نکنید اما این گروه تبهکار با گذشت زمان دست به خشونت، ظلم، قتل، غارت گری، قطاع الطریقی و صدها عمل ناروا را همه روزه انجام میدهند.