د فعاله کسانو ترور او تر شا یې لاسونه

له تیرو دوه میاشتو راهیسې طالبانو په ښارونو کې د خبریالانو، مدني فعالانو او نورو پيژندل شویو څېرو ترور پیل کړی او نږدې هره ورځ یوه پېښه کیږي چې یو یا څو کسان پکې شهیدان کیږي.

د ترور دا پېښې اکثریت یې د نښلول کیدونکي ماینونو له کبله دي چې وروستۍ پېښه یې کابل کې د ضیاء ودان موټر پسې د نښلول شوي ماین چاودنه وه چې له دوه نورو ملګرو سره پکې شهید شو.

له ټولو سره پوښتنه ده چې دا پېښې څوک د څه لپاره کوي؟

خو ځواب ډاګیز دی چې دا هر څه طالبان د دې لپاره کوي چې پر حکومت فشار راشي، واکمني یې وننګول شي او خلک یې د امنیت ساتلو کې پاتې وبولي.

د طالبانو بل هدف دا دی چې تر څوک خلک پر حکومت فشار راوړي چې د سولې خبرې هر څومره چټکې ترسره کړي او هر ډول غوښتنې په دې پروسه کې د طالبانو ومنل شي، نور خو هر څه ښکاره دي چې د طالبانو ټولې غوښتنې د اسلام اباد دي.

د طالبانو په لوړه کچه بحثونه دا دي چې د ترور دا لړۍ دې دوام پيدا کړي چې خلک له اوسني نظام یا حکومت څخه زړه توري شي او په هر قیمت چې وي د سولې خبرې بریا ته ورسوي.

طالبان په ډيره سپين سترګۍ سره له دې پېښو څخه منکر کیږي.

طالبانو پخوا د ورته پېښو مسوولیت منلو، د خبریالانو ترور، پر رسنیو بریدونه، دا ټول طالبانو منلي او ښکاره خبرداری یې ورکړي دي، خو اوس ځکه د دې پېښو مسوولیت نه اخلي چې له امریکا سره یې د تاوتریخوالي کمیدو هوکړه کړې.

طالبان د دې لپاره راپورته شوي او تمویل کیږي چې څنګه کیدلی شي افغانستان کې ګډوډي رامنځ ته کړي، خلک ارام ژوند و نه لري او هرکله دا ډار ورسره وي چې نن به یې څوک وژني او یا سبا.

د طالبانو مشرانو د دې ترور او چاودنو پایله ترلاسه کړې چې ښه ده او د دې د دوام لارښوونه یې کړې ده.

طالبانو په دې پلان کې د پاکستان شاباسی هم ترلاسه کړی او د دې لړۍ د دوام غوښتنه یې ترې کړې چې تر دې وروسته قومي مشران او دیني عالمان هم په نښه کړي.

طالبان که هر څومره په دې ډول پېښو کې لاس لرل رد کړي، خو له مسوولیت ځان نه شي خلاصولی، طالبان د تاوتریخوالي لپاره کار کوي او هیڅکله حاضر نه دي چې اوربند وکړي، یواځې اوربند کولی شي د افغانانو ژوند ارام کړي.