چرا طرح ایجاد حکومت موقت؟

آیا نقشه‌ ی راه صلح آمریکا برای ایجاد «دولت انتقالی صلح» مورد قبول طرفین منازعه‌ جاری در کشور قرار خواهد گرفت؟

زلمی خلیلزاد، نماینده‌ی خاص وزارت امور خارجه‌ی ایالات متحده امریکا در سفر اخیرش به کابل طرحی را به دولت و شماری از سیاسیون افغانستان سپرده است. در این طرح، نقشه‌ی راه ایجاد یک حکومت انتقالی پیش بینی شده است. چندین سناریوی احتمالی را برای ایجاد حکومتی زیر نام «دولت انتقالی صلح» پیشبینی ‌میکند. بر اساس این طرح قرار است یک ساختار جدید سیاسی به نام «دولت انتقالی صلح افغانستان»‌ به میان آید که دارای «سه قوای مستقل و مساوی اجراییه، شورای ملی و مقننه که دارای دادگاه‌ عالی و دادگاه‌های محلی» خواهد بود. بر اساس این سند «یک شورای عالی فقه اسلامی و یک کمیسیون تعدیل قانون اساسی» نیز ایجاد می گردد.

گفته می شود در صورت توافق دولت افغانستان و طالبان بر سر این طرح، نشستی در سطح بلند و با حضور سیاسیون افغانستان در کشور ترکیه برگزار خواهد شد که شباهت زیادی به نشست اول بن خواهد داشت. در این نشست، نمایندگان کشورهای بزرگ و دخیل در قضیه‌ی افغانستان از جمله همسایگان این کشور و نمایندگان سازمان‌های بین‌المللی از جمله ناتو و سازمان ملل نیز حضور خواهند یافت.

یکی از نکات کلیدی و عمده‌ی این سند آن است که طالبان تعهد می‌سپارند که بعد از توافق روی این طرح، تمامی تشکیلات شان را در کشورهای همسایه بسته خواهند کرد و دفاتر و اعضای خویش را به داخل افغانستان منتقل خواهند نمود.

بر مبنای این سند، تمامی قوانین جاری افغانستان به شمول قانون اساسی موجود و تعهدات بین‌المللی افغانستان تا تصویب قانون اساسی جدید، پابرجا می‌ماند. بر مبنای این سند، قانون اساسی موجود به عنوان چارچوب اصلی برای قانون اساسی بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ولی متاسفانه که در این طرح میکانیزم‌های اجرایی ایجاد دولت انتقالی صلح و مسایل مرتبط به آتش ‌بس سراسری و مساله سیاست بی ‌طرفی افغانستان نه به خوبی مشخص شده است و نه هم به وضاحت تضمین. از آنجایی‌که منازعه‌ جاری در افغانستان ریشه در مداخله‌ سریع پاکستان در امور داخلی ما دارد، به جز برچیدن دفاتر و تشکیلات امنیتی طالبان در آن کشور، اشاره‌ای به از میان برداشتن نقش نظامیان پاکستانی به ویژه آی‌اس‌ای در جنگ جاری افغانستان نشده است و میکانیزمی نیز برای آن در نظر گرفته نشده است. از همه مهمتر، برقراری آتش ‌بس سراسری بعد از امضای این موافقتنامه است که برای نظارت از اجرای آن، سازوکار روشن که نشانگر نقش و مشارکت معنادار جامعه جهانی و کشورهای منطقه باشد، مدنظر گرفته نشده است. و قرار است که پیرامون موضوع  نخست نشستی به تاریخ (۱۸) مارچ در کشور روسیه و بعداَ‌ نشستی به تاریخ  (۲۸) مارچ سال جاری در کشور ترکیه تدویر گردد.

ولی قابل تذکر است که دولت کنونی افغانستان یک دولت اسلامی، دارای قانون اساسی، قوه ثلاثه، نظام جمهوریت و دارای ارزشهای دینی و اجتماعی بوده و دارای یک اردو، پولیس و امنیت ملی قوی که طی دو دهه اخیر با مشکلات متعدد تجهیز، تمویل و آموزش های مسلکی را فرا گرفته و اکنون توانایی دفاع و حراست از تمامیت ارضی و نوامیس ملی کشور را دارا میباشد، که دشمنان صلح ، آرامش و پیشرفت مردم افغانستان بار دیگر در تلاش اند تا به بهانه ایجاد حکومت موقت و دستیابی برای منافع و اهداف مغرضانه شان از هم بپاشند، از سوی دیگر دولت جمهوری اسلامی افغانستان طی دو دهه گذشته در راستای ایجاد روابط تجارتی با کشورهای جهان به خصوص کشورهای منطقه، ساخت و ساز زیربناهای اقتصادی در کشور، آزادی بیان، ساخت و ساز ادارات دولتی و تجهیز آن به سیستم های پیشرفته و … از  دستاوردهای است که حکومت و ملت افغانستان به قربانی نمودن صدها هزار هموطن ما بدست آورده اند.

حکومت افغانستان، حکومتی نیست در مرحله مقدماتی یا نو ایجاد قرار داشته باشد که نیاز به ایجاد حکومت موقت داشته باشد، بنآ مطرح کردن دشمنان افغانستان را به عنوان حکومت موقت جفاء بزرگ در حق این ملت مظلوم میباشد.

این یک حقیقت مبرم است که حکومت و ملت افغانستان همواره به منظور تامین صلح پایدار در کشور  از هر نوع گفتگوهای صلح حمایت نموده، ولی هرگز  جهت دستیابی برای منافع شخصی حلقات و گروه ها و خلاف قانون اساسی خواستار ایجاد حکومت موقت در کشور نیستند.

به امید یک صلح واقعی، عادلانه  و سرتاسری در کشور عزیز ما افغانستان.