د لنډیو په هنداره کې د سیلاو د غمیزې ننداره/ ۲ برخه

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه

یوسلودريشپـېتمه برخه

 

په خړ سیلاو دې خدای تباه کړه

چې زه وفا کړم، ته جفا کړې او جنگونه

 

پر موږه راغلل سیلاوونه

خدای  دې عالم له دې بلا نه وساتینه

 

نور له بارانه مې توبې دي

موږ ته یې وران کړل دا خټین ـ خټین کورونه

 

زړه مې د ویر او وېرې ځاله

اوس پرې د پاسه د سېلاو څپې راځینه

چې کله په ټولنه کې یوه نوې موضوع رامنځته شي، د هغې د مهموالي په کچه، هغه موضوع د لنډیو په آینه کې راڅرگندېـږي، که منفي اړخ ولري که مثبت، که تاوان ولري که گټه، که تلفات ولري او که یې د گټې تاثیرات ډېر او مثبت اړخ ولري؛ په هر ډول چې وي، موضوع د خپل منفي یا مثبت مهموالي په اندازه په لنډیو کې منعکسېـږي او د خپل تاثیر په اندازه د لنډیو په هنداره کې راڅرگندېږي.

مثلاً د کورونا وبا راپیدا کېدل او پر خلکو باندې یې تاثیرات او تلفات، د دې سبب شول چې په پښتو لنډیو کې په بېساري ډول ځان راڅرگند کړي او په پایله کې د پاملرنې وړ لنډۍ تخلیق شوې، اوس په افغانستان کې په ناڅاپي ډول د ډېرو اورښتونو ورېدل او د درنو بارانونو په پایله کې د بېسارو سېلاوونو د راوتلو په وجه، خلکو ته ډېر ځاني او مالي تاوانونه واړول، خلک یې ډېر غمجن او زیانمن کړل او تاثیرات یې تر یوې اندازې د لنډیو په هنداره کې په ډېر غمجن ډول ځان راڅرگند کړ.

د سېلاونو د ویر او تاثیر په پایله کې تخلیق شوې لنډۍ میډیا ته راووتې او په بېلابیلو محفلونو کې د خلکو له خولې واورېدل شوې. تر هغه ځایه چې ما دا تخلیق شوې لنډۍ اورېدلې دي او په د میډیا په بېلابېلو پتو کې زما له نظره تېرې شوې دي، ما لکه د نورو موضوعاتو، په سیلاو پورې اړوند نوې لنډۍ هم خوندي کړې دي او بېرته مې د مقالو په چوکاټ کې خپلو لوستونکو ته وړاندې کړې او نورې به یې هم تر خپلو لوستونکو پورې ورسوم.

د دې برخې له پاره په سیلاو پورې اړوندې دا لنډۍ:

خړ سیلاو راغی یار یې یووړ

له بي وسۍ نه ورته اوښکې تويومه

 

په خړ سیلاو دې خدای تباه کړه

چې زه وفا کړم، ته جفا کړې او جنگونه

 

له بارانه نه ډېر ډارېـږم

چې اسمان وریځ شي د سیلاو وېره راځینه

 

بارانه مه اوره لږ تم شه

چې ته راکوز شې سیلاو لا مستي کوینه

 

سیلاو چې مست شي ورانی ډېر شي

ورانی وراني پسې ژوندون خرابوینه

 

زما راستي درته سیلاو شه

چې د غرور ماڼۍ دې ړنگه بنگه شینه

 

ما درته وې نه دې منله

اوس ورته ټینگ شه راروان دي سیلاوونه

 

په جگ غږ چیغې کړئ سیلاو دی

جگ ځای ته منډې کړئ که ځان څوک خلاصوینه

 

پر موږه راغلل سیلاوونه

خدای  دې عالم له دې بلا نه وساتینه

 

نور له بارانه مې توبې دي

موږ ته یې وران کړل دا خټین ـ خټین کورونه

 

سیلاوو د یار له لوري راغی

خلک ترې تښتي زه ساده مخته ورځمه

 

باران چې ډېر شو ورانی ډېر شو

سیلاو به راشي هره خوا خوله اچوینه

 

اوس چې باران شي زړه مې بد شي

وېـره راوولوېـږي سیلاو به هم راځینه

 

لومړی جگړه بیا سیلاو راغی

زموږه هر څه همدغه دوه تباه کوینه

 

سېلاو په تنده راروان دی

وېره مې دا ده چې ټول کلی غرقوینه

 

باران چې تند شي، سېلاو راشي

هوښیار هغه چې ژر د غره په لوري ځینه

 

زړه مې د ویر او وېرې ځاله

اوس پرې د پاسه د سېلاو څپې راځینه

 

په ما دې وکړل، پر تا وشه

په کور دې راشه بې بارانه سېلاوونه

 

زه پر کمره ورته ولاړ یم

سېلاو مې کلی ورانوي رانه یې وړینه

 

د سېلاو مخ بندېدای نه شي

هوښیار هغه چې خپله لارترې چپوینه