افغانی كه نمیخواهد بجنگد

نویسنده: بروس ریچاردسن

مترجم: میرعبدالرحیم عزیز

5/22/2003

2/10/2021

این مضمون قبلاٌ در ماه می سال 2003 به نشر رسیده بود. با در نظر داشت حالات کنونی، لازم دیده شد که بک بار دیگر از دید هم مینهان بگذرد تا مردم ما به حقایق عمدۀ تاریخی کشور خویش عمیقاٌ پی ببرند.

بروس ریچاردسن (Bruce Richardson) نویسندۀ معروف امریكائی در امور افغانستان مضمونی را تحت عنوان “افغانی كه  نمیخواهد  بجنگد”  بتاریخ 22 می سال 2003 به رشتۀ  تحریر  در  آورد  كه اینك  ترجمۀ  آنرا  غرض آگاهی بیشتر هموطنان به ارتباط  حقایق تاریخی کشور تقدیم  میدارم. جا دارد که از خدمات قابل قدر بروس ریچاردسن برای مردم افغانستان اظهار قدردانی نمود. او توانست که از روابط سری احمد شاه مسعود با کی جی بی و اسرار معاهدۀ مخفی مسعود با قوای اشغالگر شوروی پرده بردارد و هویت  ضد ملی وی را به مردم و جهانیان بشناساند.

در سال 1983 زمانیكه احمد شاه مسعود تصمیم گرفت كه دیگر علیه قوای اشغالگر شوروی نه جنگد، سی آی ای  (CIA)به این نتیجه پریشان كننده رسید كه احمد شاه مسعود در یك معامله سری با شوروی داخل شده بود.  چیزی كه سبب ناراحتی شد این بود كه این بار اول نبود.  در سال 1981 و بعداً در سال 1982، احمد شاه مسعود از جنگ به نفع روس ها منصرف گردید، در عوض مسكو تهییه   یك مقدار مواد غذائی،  پول و ترك آن  منطقه را به نفع احمد شاه مسعود  وعده داد.  این یك منطق ضعیف است كه حامیان مسعود بكار برده و او را قهرمان میخوانند.  در حقیقت همین عمل احمد شاه مسعود بود كه باعث تمدید جنگ در سائر نقاط كشور گردید.  حینیكه قشون 40 نظر به خیانت احمد شاه مسعود از پنجشیر آسوده شد، تمام قوت آتش خود را به سوی جنوب، غرب و جنوب شرق افغانستان متمركز ساخت و در سراسر دورۀ اشغال كشور مسعود در خدمت ولینعمت های روسی خود باقی ماند.

سی آی ای (CIA) گمان نمود كه درین وقت به تعداد سه صد قومندان مهم در جنگ علیه شوروی فعالیت دارند.  عامل عمدۀ منطقه ئی و جغرافیائی، احمد شاه مسعود را فرد عمده جلوه داد.  درۀ محصور پنجشیر به پایتخت و میدان های هوائی كه قوای 40 در آن متمركز گردیده، نزدیك است. روس ها به اهمیت ستراتژیك خطوط مواصلاتی  شاهراه سالنگ برای وسائل مخابراتی و تهییه مواد برای قوای اشغالگر خود پی برده و میدانستند كه قوای شان از حیرتان تا كابل با در نظر داشت مانع طبیعی هندوكش  و در صورت جنگ واقعی بسیار آسیب پذیر خواهد بود.  واقعاً كه روس ها درین منطقه به امنیت ضرورت داشتند كه بتوانند جنگ را در سائر نقاط كشور طبق دلخواه پیش ببرند.  جنرال گروموف روسی قومندان قوای 40 اظهار داشت كه: “مسعود اگر میخواست  میتوانست صرف با پرتاب پاچه های سنگ این منطقه را به قبرستان قوای روس تبدیل كند.  ما اصلاً نمیتوانستیم بدون باز بودن این راه یك روز را هم بقا نمائیم.”

سازمان سی آی ای  (CIA )  فهمید كه از نگاه جغرافیائی، درۀ پنجشیر یك منطقه كلیدی به شمار میرود.  در سال 1983،  سی آی ای،  گست افرا كوتوس  (Gust Avrakotos)  كفیل ادارۀ عملیات جنوب آسیا را به لندن فرستاد به این اعتقاد كه سازمان امنیت خارجی انگلیس   MI6   قبلاً رابطه مخفی  را با مسعود بر قرار كرده است.  سی آی ای (CIA) همچنان درك نمود كه احمد شاه مسعود بار دیگر جنگ را علیه روس ها متوقف ساخته است.  درین وقت، قانون امریكا اجازه نمیداد كه مامورین رسمی امریكا به افغانستان سفر نمایند، بناً تماس مستقیم با مسعود نا ممكن بود.  مامورین امنیتی و كماندو های SAS  انگلیس با مانعی مواجه نبودند و وقتاً فوقتاً  به درۀ پنجشیر سفر میكردند.  طبق اظهاریۀ افرا كوتوس، مسعود به مامورین امنیتی انگلیس شكایت كرده بود كه وی و حامیانش مقدار كمی از كمك های نظامی را از طریق ISI پاكستان بدست میاورند و روی  این دلیل از جنگ  علیه قوای  شوروی منصرف  شده  بود. MI6   همچنان  به افرا كوتوس (Avrakotos) گفت كه آن سازمان یك خط مستقیم كمك رسانی را برای مسعود كه مستقل از ISI پاكستان بوده، تا سیس نمود.  رئیس شعبۀ سی آی ای  (CIA) در منطقه،  هاورت هارد (Howard Hard) عمیقاً نسبت به احمد شاه مسعود مشكوك شده و حتی قهر گردید كه چرا وی كاروان لاری ها و تانك های روسی را در مسیر شاهراه سالنگ مورد حمله قرار نمیدهد. هاورت هارت (Howard Hart) نظرات و شك و تردید خود را در مورد مسعود به مركز سی آی ای (CIA) فرستاد.  تشویش دیگر اینكه، طبق اظهاریۀ فدیتوف (Fedetov) روسی، مسعود كماندو های قوای هوائی شوروی را به حیث محافظین شخصی خود  استخدام نموده بود. اسمای دو نفر از كماندو ها عبارت بودند از اسلام الدین (Islamutdin)     و اسام الدین (Isometdin).

 سندی گال (Sandy Gall) نویسندۀ انگلیسی اظهار میدارد كه MI6 به وی دستور داد كه یك فیلم تلویزیونی از مسعود تهییه كرده و نشان دهد كه مسعود  یك نابغۀ نظامی است.  جنرال  گروموف  (Gromov) روسی می نویسد كه بعضاً مسعود جنگ های ساختگی را با قوای ما به راه می انداخت تا شك و تردید نسبت به وی تقلیل یابد.  این گفتار گروموف توسط آمر دیپارتمنت اول كی جی بی (KGB) شیبارشین (Shebarchin) هم تائید شده است.  وی در كتاب خود به اسم “دست مسكو” نوشت كه تمام عملیات نظامی قوای شوروی در پنجشیر و ناكامی آن جعلی بوده است.

در سال 1984، مامور سی آی ای (CIA) به اسم گست افراكوتوس (Gust Avrakotos) كه در میان همكاران خود نسبت فعالیت های مخفی اش در دور جهان بنام “دوكتور كثیف”  معروف است بسوی پشاور پرواز نمود تا با برادر احمد شاه مسعود در عقب هوتل دین ملاقات نماید.  درین دیدار، مامور CIA به برادر مسعود اظهار داشت كه CIA یك حساب بانكی برای مسعود در یكی از بانك های سویس باز خواهد  كرد و یك خط ارسال اسلحه مستقل از ISI را هم به جود خواهد آورد. سوال درین جاست كه چرا امریكا و انگلستان احمد شاه مسعود را كمك نمودند؟

هم سی آی ای (CIA) و هم سازمان امنیت خارجی انگلیس MI6 بدون هیچگونه تردید آگاه بودند كه احمد شاه مسعود قرار داد های مخفی با شورروی منعقد كرده بود.  پس چه انگیزه ای  امریكا و انگلستان را وادار ساخت تا به فعالیت های ضد شوروی خود ادامه دهند در حالیكه یكی از دریافت كنندگان كمك های شان یعنی احمد شاه مسعود از دل و جان مخفیانه با شوروی همكاری  میكرد.  بروس ریچاردسن مناقشه می نماید كه ممكن است یكی از دلایلی كه ظاهراً غیر منطقی جلوه میكند این باشد كه انگلستان میخواست تا انتقام شكست خود  را در قرن ۱۹ ازقبایل  پشتون  بگیرد و بناً امریكا و انگلستان در سدد آن شدند تا شخصی را در قوم تاجك پیدا نمایند و به حمایت وی بپردازند.  با جود كشمكش عمیق بین امریكا و شوروی، حد اقل این دو كشور بر یك مسله وجۀ مشترك داشتند: حمایت از احمد شاه مسعود در آینده. شكست تحقیر آمیز انگلستان در افغانستان در قرن 19 از جانب قبایل پشتون هر گز فراموش برتانیه نمیشود. امریكا هم در اواخر جهاد افغانستان علاقمندی زیادی به موفقیت نظامی در افغانستان نداشت و یك تعداد از اعضای سی آی ای در آن وقت بطور تحقیر آمیزی از پشتون ها یاد میكردند، بناً هیچگونه نگرانی در مورد وقوع جنگ داخلی نداشتند و حتی معتقد بودند كه زد وخورد داخلی باعث خواهد شد كه تند روان اسلامی نتوانند  به آسانی به قدرت برسند.  بروس ریچاردسن معتقد است كه چنین طرز دید خط مش ادارۀ بوش را هم نسبت به پشتون ها تحت تاثیر قرار داده است.  در روز های اول حملۀ امریكا به افغانستان، سی آی ای  سعی نمود كه با نشرات جعلی، نفوس پشتون ها را از نگاه احصائیه  نا چیز جلوه دهد.  سی آی ای  به این اعتقاد بود كه با به قدرت رسیدن احمد شاه مسعود، یك حكومت متمایل به غرب در افغانستان تشكیل خواهد شد.  اما نشر كتاب از میان چشمان دشمنان من  “Through My Enemies Eyes”   این را ثابت ساخت كه احمد شاه مسعود مطبوعات و سیاستمداران غرب را در مورد طرز دید سیاسی  ضد غربی خود،  روابط صمیمی اش با شوروی و بی اعتنائی وی به حقوق زن كه برای بیش از 20 سال ادامه داشت، فریب داد.

پولی كه به وسیله سی آی ای (CIA) و ام آی 6  ( (MI6 برای وی در بانك های سویس ذخیره شده بود درحقیقت به مردم افغانستان تعلق داشت  و دارد و نباید به مصارف شخصی مسعود و فامیلش میرسید.  این حساب بانكی كه در سال 1984 در سویس تاسیس گردید،  دلیل اصلی مناقشه بین فهیم و برادران احمد شاه مسعود می باشد.  فهیم ادعا دارد كه این پول جز ملكیت شورای نظار است،  در حالیكه برادران مسعود تاكید میورزند كه این پول به فامیل مسعود تعلق دارد و هر طوریكه لازم دانند از آن مستفید خواهند شد. ثروت فعلی اسمعیل خان، برهان الدین ربانی، فهیم و دوستم به صد ها میلیون دالر بالغ میشود.  برعلاوه، هر یک این افراد نا صالح از خانه های لوكس، موتر های سال، غذا های بی نظیر و حوض های گرم برای آب بازی لذت میبرند در حالیكه میلیون ها افغان در فقر و گرسنگی دست و پا میزنند.  جای تعجب اینكه این افراد خود را نماینده و حامی مردمی میدانند كه از فرط گرسنگی و غربت در حال مردن اند.

این بیعدالتی وحشتناكی است كه بوسیله سازمان های امنیتی امریكا، روس، ایران، برتانیه و سائر كشور ها  خلق شده است و  حقوقدانان برجسته جهان  مصمم اند تا در آینده جلو چنین خود سری ها و بیعدالتی ها را بگیرند.  این امیدواری وجود دارد كه حقوق دانان ورزیده سعی نمایند كه پول و ثروت هنگفتی كه فعلاً در دست جنگ سالاران و جانیان قرار دارد و باعث تقویه موضع ایشان در مقابل ملت میگردد از دست ایشان خارج ساخته شده و برای مردم افغانستان و كشور شان به مصرف برسد.  جامعه شناسان طراز اول جهان معتقدند كه مردم افغانستان از نتایج مصیبت بار جنگ های تحمیلی رهائی نخواهند یافت مگر اینكه چنین اشخاص درنده خو از قدرت بیافتند.  بدبختانه در افغانستان، كلیه جنگ سالاران مشتری روسیه، امریكا، ایران، برتانیه و سائر كشور ها اند و در عوض مردم افغانستان در رنج و عذاب ستمگران بسر میبرند.

معامله مخفی مسعود با مسكو بود كه روس ها  سر زمین وسیعی در شرق و جنوب افغانستان منهدم كردند.  قریه جات نابود گردید، كانال های آبیاری به خاك مبدل شد، حیوانات اهلی مردم  طور فجیعی زیر كشتار رفت، محصولات زراعتی و غذائی سوختانده شد و مردمان بیگناه  این مناطق یا به قتل رسیدند و یا اینكه از اثر شكنجه و عذاب مردند و یا فرار كردند.  این میراث دایمی معاملۀ مخفی احمد شاه مسعود با روس ها خواهد بود.

بروس ریچاردسن مینگارد كه عدالت از مسیرش انحراف نموده است.  به اثر قوۀ آتش امریكا و فعالیت دیپلماتیكی این كشور، حلقۀ اول حامیان مسعود بر اریكه قدرت رسانیده شدند.  در یك حادثۀ  تاریخی، جانیانی كه با مسعود همكار بودند و كشور را بسوی تباهی بردند و آنرا به دالر و روبل فروختند،  حالا هرم سیاسی افغانستان را تشكیل میدهند.  غرض مشروعیت بخشیدن به غضب قدرت و اعمال ضد بشری شان، حامیان مسعود و مافیای پنجشیر وجه احمد شاه مسعود را طور دروغین  بالا برده  وبیشرمانه  سعی میكنند كه وی را قهرمان ملی جلوه دهند. درین لحظات كه جهان در خواب غفلت است، جانیان شركت جنائی مسعود همراه با مطبوعات غیر مطلع فعالیتی را به راه انداخته اند تا مردم و جهان گناهان و جنایات علیه بشریت  ایشان را ببخشد و به قهرمان ساختگی شان لقب ولی مقدس را اعطاء نماید.  مسؤولیت این حادثه ناگوار به درجه اول متوجه كشور های حامی این افراد جنایت پیشه است.  روسیه، امریكا، ایران، برتانیه و سائرین  كشور هائی اند كه این مسؤولیت را با خود حمل خواهند كرد.  این كشور ها طبق معمول جانیان را استخدام میكنند  تا حكومت دلخواه خود را به وجود آورند و یا اینكه تابع اوامر شان گردند.