روژه والې لنډۍ، پنځلسمه برخه

خاونده بیا دې په روژه کړم

د ورک جانان دیدن ته وږې ناسته یمه

لالیه ځه بازار ته لاړ شه

لومړۍ روژه ده ګندنه راوړه مینه

لالیه ستا د سفر وخت شو

زه د روژې په غرمه ګرده تاوېدمه

لکه چې وخت د پړشمي شو

د شالیلا د بنګړو شرنګ مې واورېدنه

لکه روژه په آسمان راشه

لکه اختر مې څنګ ته ښکته شه مینه

له بې ادکي ماښامی وو

په روژه ماتي کې سلګو نیولی ومه

له خوبه پاڅېږه نېکبختې

د پړشمي اوړه دې غوا خوړلي دینه

څه په خواږه خوب کې ویده ده

پړشمی تېر دی ملایان کړي اذانونه

له روژې مخکې دیدن وکړه

د روژې میاشت کې یاره نشته دیدنونه

له سپینې خولې نه توبه ګار شه

سبا روژه ده ګنهګار به شې مینه

له لېونۍ مینې دې جار شم

ناروغه زه یم روژې ته نیسې مینه

له موره ورکه مسافره

چې پړشمي ته به دې څوک را ویښوینه؟

لیلا ماښام شو را نږدې شه

زه روژماتی ستا په سپینه خوله کومه

ما په اوبو روژه کړه ماته

خلک روژه د یار په شونډو ماتوینه

ما ته د خیال کمیس را واخله

روژه به تېره شي، اختر راځي مینه

ما خو څه خط درکړی نه دی

چې په روژه کې به دې هم سلام کومه

ما د روژې ویلي نه وو

 ما په بوزه کې د وعدې ویلي وونه

ما د روژې له مقام جار کړې

روژه د خدای ده، خدای یې اجر ورکوینه

د (روژه والې لنډۍ) د سلسلې شپاړسمه برخه به ژر خپره شي، له موږ سره اوسئ او ګل آغا احمدي په خپلو نغدو روژه والو دعاګانو کې مه هېروئ. مننه