ولې زه

د ټینس لوبې نوموتي قهرمان (آرتور اش) چې کله د زړه جراحي کوله؛ نو پر ایډز ککړې وینې د تزریق له امله پر دې وژونکې ناروغۍ اخته شو.
مینه والو یې د نړۍ له لر او بره د مهربانۍ، ډاډګيرنې او خواخوږۍ لیکونه ورلېږل. یوه مینه وال یې ورته لیکلي وو: «خدای ولې ددې خطرناکې ناروغۍ لپاره ته وټاکلې؟»
آرتور اش یې په ځواب کې ولیکل: «په ټوله نړۍ کې شاوخوا پنځوس میلیونه ماشومان له ټینس سره علاقه پیدا کوي او پر زده کولو یې بوختېږي، چې له دې ډلې تقریباً پنځه میلیونه دا لوبه زده کولای شي. په دوی کې هم بیا ایله پنځه سوه زره کسان په مسلکي توګه دا لوبه زده کوي. ښایي پنځوس زره کسانو ته په سیالو کې د ګډون چانس برابر شي او له دې جملې یوازې پنځه زره تنه تخصصي لوبو ته ځي.
له هغومره لوی شمېر څخه فقط پنځوس تنه نړېوالو لوبو ته لاره مومي او له دې پنځوسو تنو څخه یوازې او یوازې څلور تنه نیمه پایلوبې ته پاتې کېږي. په دوی کې هم فقط دوه تنه پایلوبې ته لاره مومي او بالاخره یوازې یو کس قهرمان بلل کېږي.
کله چې ما ددې لوبې د بریا جام پخپلو لاسونو کې لوباوه، هېڅکه مې و نه پوښتل چې ((خدایا! ولې زه؟))، نو نن چې په کړاوونو او دردونو کې یم بیا هم حق نه لرم، چې ووایم ((ولې زه؟))»