نکات سخنرانی مشاور امنیت ملی دولت جمهوری اسلامی افغانستان در نوزدهمین کنفرانس امنیتی آسیا

نکات سخنرانی مشاور امنیت ملی دولت جمهوری اسلامی افغانستان در نوزدهمین کنفرانس امنیتی آسیا
دهلی جدید
۶ مارچ ۲۰۱۷

بسم الله الرحمن الرحیم

• جناب آقای رئیس، سفیر صاحب پرساد
• جناب محترم منوهار پریکار
• خانم ها و آقایان
• صبح همه شما بخیر

• تشکر و ابراز امتنان – اولتر از همه از جناب آقای سفیر صاحب پرساد تشکری می نمایم که مرا در این کنفرانس مهم دعوت نمودند. ضمنناْ جای مسرت و افتخار است که عنوان سخنران اصلی نوزدهمین کنفرانس امنیتی آسیا را به من داده اید.
• تهنیت– علاوه بر آن اجازه دهید مراتب تبریکات و تمنیات خویش را به سفیر صاحب پرساد، همکارانش و انستیتیوت مطالعات دفاعی هند بخاطر ترتیب کنفرانس امنیتی آسیا که یکی از مجتمع های موثر و مهم برای منطقه ما و جامعه جهانی به شمار می رود تا از تربیون آن چالش های موجود را که امنیت جمعی ما را در شرایط کنونی تهدید می کنند، به بحث بنشینیم، تشکر نمایم.
• بلند رفتن تهدیدات علیه امنیت جمعی ما – چنانچه پایه گذاران و دست اندرکاران کنفرانس سعی دارند، آقایان و خانم ها، امنیت جمعی ما در منطقه و آینده اطفال ما در اثر بلند رفتن تهدیدات تروریزم و افراطیت خشن به چالش های جدی مواجه اند.
• صحبت در خصوص افغانستان – امروز من می خواهم در مورد کشورم افغانستان و اطراف نزدیک آن صحبت نمایم جای که تروریزم نه تنها جان مردم افغانستان را به پیمانه زیاد میگیرد بلکه قصد تهدید تمام منطقه ما و جهان را در سر دارند.
• انتقال لانه های تروریزم به افغانستان – گروه های تروریستی جهانی، منطقوی، تروریست های پاکستانی و افغان در حال انتقال لانه های شان از خارج به داخل افغانستان اند تا اهداف شانرا بیرون از افغانستان دنبال کنند.
• نه تنها برای افغانستان – مبارزه ما علیه تروریزم نه تنها برای تامین امنیت خود ما است بلکه ما در نیابت از منطقه و جامعه جهانی علیه این پدیده در جنگ هستیم.
خانم ها و آقایان!
چرا افغانستان مهم است؟ منطقه مشترک میان ما و پاکستان شاهد حضور بیشترین شبکه های تروریستی جهان است. از ۹۸ گروه تروریستی که ایالات متحده آمریکا فهرست نموده، ۲۰ گروه آن در این منطقه تجمع نموده اند و دنبال اهداف شان در بیرون از قلمرو افغانستان و پاکستان هستند.
آنچه آنها را با وجود عملیات های مشترک نیروهای افغان، ناتو و آمریکا توانمند ساخته، وجود لانه های آنها و روابط همزیستی آنها با بازیگران دولتی و غیر دولتی است که برایشان ساختار حمایوی حیاتی فراهم می کنند.
موفقیت علیه تروریزم در مناطق افغانستان و پاکستان اولویت اساسی منافع امنیت ملی تمام کشور های منطقه و جامعه جهانی است.
درس های آموخته شده – در شرایطی که ما دشمن مشترک داریم اما ستراتیژی مشترک بخاطر شکست آنها نداریم، درس های آموخته شده از تجارب افغانها بخاطر پاسخ دهی به ارعاب و تهدید تروریسم در سطوح ملی، منطقوی و جهانی بسیار حیاتی و مهم است
چهار نکته: اجازه دهید نکته نظرات خود را بخاطر سهم گیری در این کنفرانس در چهار نکته ابراز بدارم:
نخست، تروریزم در منطقه ما در تلاش اهداف سیاست و اقتصاد جرمی اش است.
• محیط زیست متفاوت، سیستم و صنعت – از حادثه ۱۱/۹ تروریزم در منطقه محیط زیست، سیستم و صنعت متفاوت را شکل داده است.
• محور همزیستی – تروریزم دیگر تنها یک گرگ درنده و یا یک سازمان خشونت آفرین افراطی و یا حکومت سرکش نیست بلکه ترکیبی از همزیستی افراطیت خشونت آمیز، اقتصاد جرمی و تروریزم دولتی است.
• چهار گروپ – در منطقه افغانستان – پاکستان، ما شاهد حضور چهار گروه تروریستی هستیم: (1) طالبان افغان و شبکه حقانی، (2) تروریستان پاکستانی مانند لشکر طیبه، جهش محمد، تحریک طالبان پاکستانی، لشکر جهنگوی، (3) شبکه های تروریستی منطقوی مانند جنبش اسلامی ازبکستان، جنبش اسلامی ترکستان شرقی و انصارالله و (4) تروریستان جهانی مانند القاعده و داعش.
• زیست باهمی توأم با جرم و دولت ها – همه ای این گروپ ها زیست باهمی دارند توأم با گروه های اقتصاد جرمی شامل مافیای مواد مخدر و سازمان های دولتی مخفی.
• تغذیه – وجود این روابط تداوم آنها را با لانه ها، امکانات پولی، سربازگیری و ساختار حمایوی شان تقویت می کند.
• برطرف کردن افسانه ها – با در نظر داشت این حقایق، باید افسانه های عوامانه را برطرف کنیم.
1. جنگ ما جنگ داخلی نیست – با توجه به تعدد بازیگران در دو طرف جنگ افغانستان یک جنگ داخلی نیست. جنگ کنونی جنگ مواد مخدر است، جنگ با تروریزم است، و همچنان جنگ علام ناشده میان دو دولت است. و این جنگ به افغانستان محدود نخواهد ماند.
2. فرق میان تروریزم خوب و بد هیولای فرانکنشتاین را در پی دارد و عامل جنایت خود نیز قربانی خواهد شد.
3. ارتباط دادن تروریزم با اسلام از لحاظ تخنیکی نادرست است چون فرصت شناخت درست را سلب می کند، از لحاظ اخلاقی این کار نامیمون است. چون قربانی ها و فداکاری های مسلمانان و کسانی را که با تروریزم می جنگند نادیده گرفته می شود و این اشتباه از لحاظ سیاسی غیر معقول است که یک متحد طبیعی ناتو و ایالات متحده یعنی افغانستان را مجزا فکر کنیم. جهان اسلام و هند علیه تروریزم قرار دارند و تقبیح عمال تروریستی توسط دانشمندان مسلمان جهان در سال 2015 در مکته نکته های قابل مکث اند.
• پیامد – درک حقایق فوق پیامد مهمی برای یک استراتیژی مشترک جهت مقابله با تروریزم و صلح و آشتی در پی خواهد داشت.
دوم، از قضا، با وجود مقابله با تروریزم در سطج جهان، تروریزم توانسته توانمندی هایش را افزایش دهد و منطقه ما و جهان را تهدید بکند.
• بلند بردن توانمندی ها – دسترسی به پناهگاه، امکانات مالی، سربازگیری، آموزش و حمایت های تقویتی از طریق همزیستی با بعضی عناصر دولتی و شبکه های اقتصاد جرمی گروه های چهارگانه فوق الذکر را با وجود مقابله جهانی علیه آنها زنده نگهداشته است و حتی ظرفیت های مهلک آنها را انکشاف یافته است.
• قوت هراس افگنی – ما فکر می کنیم که تعداد نفرات این گروه ها به 40000 تا 45000 تن می رسد که که یکی بر چهارم آنها را تروریستان جهانی، منطقوی و جهادگرایان پاکستانی تشکیل می دهد.
• تاثیرات جابجائی – عملیات ضرب عزب پاکستان و فشار های بیشتر بر داعش و القاعده در شرق میانه باعث جابجائی تروریست ها گردید و آنها در مناطق میان افغانستان و پاکستان تجمع کردند.
• اهداف انفرادی و مشترک تروریستان – با انکه هدف مشترک آنها تخریب دولت افغانستان است تا در آنجا پناهگاه امن برایت خود بسازند، این گروه ها اهداف انفرادی نیز دارند تا سایر ملت ها را آسیب بزنند.
• تمام کشور های منطقه به تهدید مواجه اند – در حالیکه القاعده و داعش آجندای جهاد جهانی دارند، لشکر طیبه و جهش محمد علیه هند تنظیم شده اند. کنشگران منطقوی همچون جنبش اسلامی ازبکستان، جنبش اسلامی ترکستان شرقی و گروه های مرتبط به آنها، چین، روسیه، ایران و آسیای میانه را تهدید می کنند.
• پاکستان هدف است – گرچند اکثر شبکه های که در پاکستان فعال هستند علیه کشور های دیگر تهدید آفرینی می کنند، تحریک طالبان پاکستان و گروه های مرتبط به آن باعث ایجاد خوف و خشونت در پاکستان می گردند.
• بلند ترین قیمت برای افغانستان – انجام بیشترین حملات بر تمام مناطق و وارد کردن بیشترین تلفات در یک و نیم دهه گذشته:
– ک.آی.ای: 10432 (25% ملکی) 10% ازدیاد در سال 2015، 28 تن در یک روز
– مجموعه ک.آی.ای و دبلیو، آی، ای: 29728 بصورت مشترک، (2% تنزیل)، 81 نفر در روز
• دفاع از قلمرو– با وجود این بهای بلند، با حفظ موقعیت از افغانستان و منطقه دفاع می نمایم.
• سپاسگزاری – ما از ایالات متحده، ناتو، هند، چین و روسیه بخاطر حمایت شان سپاسگزاری می کنیم.
• بن بست – می پذیریم که بن بست وجود دارد اما افغانستان از جایگاه خود دفاع می کند و می جنگد. گرچند به جز ده درصد، همه نیروهای خارجی از سال 2009 الی 2014 افغانستان را ترک کرده اند و هیچ تغیری در مشکل پناهگاه بوجود نامده است.
سوم، کوتاهی ما در پاسخدهی به تروریزم، به تهدید بدتر مبدل شده است.
• شکست توافق منطقوی – جدی ترین خطر برای منطقه و جهان شکست متداوم اتفاق نظر منطقوی در خصوص تروریزم است که در اثر منازعات، دشمنی ها و منافع ناهمگون در سایر نقاط از میان رفته است.
• سه نکته توافق – توافق نظر ها تا کنون این بوده است : (1) فرق میان تروریست خوب و بد وجود ندارد. (2) محوریت، روابط و همکاری ها دولت با دولت در امر مبارزه با تروریزم بوده است. (3) امنیت برای همه در برابر تروریزم.
• تفکیک – ما در این روز ها میان تروریست خوب و بد تفکیک قائل شدن ها را می بینیم.
• جریان جدید – جریان جدیدی در میان بعضی از بازیگران منطقوی بوجود آمده که بخاطر مقابله با داعش، با طالبان افغان کار کنند.
• پالیسی غلط نتیجه معکوس خواهد داشت – پالیسی غلطی که بدون شک نتیجه معکوس خواهد داد:
– طالبان به کشتن افغان ها ادامه میدهند.
– تمام گروه های تروریستی مشمول دشمنان شان، بخاطر طالبان و تحمل پایگاه های شان از جانب دولت، از مناطق میان افغانستان و پاکستان به عملیات های شان ادامه خواهند داد.
• تماس برای صلح نه برای جنگ – ما شرکای منطقوی خود را ترغیب نموده ایم تا از تماس هایشان با طالبان بخاطر صلح استفاده کنند نه جنگ.
چهارم، استراتیژی مشترک علیه دشمن مشترک یگانه راه نجات ملت های ما، منطقه ما و جامعه جهانی از شر تروریزم است.
• شناخت مشترک – با بیان مدارک اضافی، نکته آغاز باید تفاهم در شناخت دشمن داشته باشیم.
• بعضی نکات برجسته – هدف این است که برخی ابعاد کلیدی و موازین استراتیژی مشترک را برجسته سازیم.
• چالش نسلی – اتفاق نظر در حال شکل گیری است که احمتال دارد، تروریزم به یک چالش نسلی در دو دهه آینده مبدل شود.
• کنش چهار سطحی – استراتیژی هماهنگی دیپلوماتیک، امنیتی و کنش های توسعوی در چهار سطح: جهانی، اسلامی، منطقوی و ملی ایجاد شود.
1. به اعانت و تحمل پایان دهید – اولیت درجه یک استراتیژی باید این باشد که به اعانت (سپانسرشیپ) تروریزم با ترغیب یا اعمال فشار علیه دولت ها و افراد حامی تروریزم باید پایان داده شود.
2. پاسخ های هماهنگ – هماهنگی اطلاعاتی، پاسخ های دیپلوماتیک و نظامی بخاطر نابودی پناهگاه ها، سربازگیری، آموزش، تجهیز و تمویل ساختار های ترور بوجود آید.
3. اقدامات ملی – اقدامات ملی بخاطر رفع چالش های حکومتداری، فقر و سواد صورت گیرد.
4. حمایت منطقوی برای مبارزه با تروریزم – حمایت از عملیات های ایالات متحده، ناتو و دولت افغانستان در امر مبارزه با تروریزم.
5. صلح و آشتی – پروسه صلح و آشتی افغانستان مبتنی بر قانون اساسی و ترک خشونت و رابطه با تروریستان خارجی بخش کلیدی مقابله با تروریزم است.

تشکر