نویسنده: داکترفاروق اعظم بزبان پشتو

مترجم : سیدخلیل الله هاشمیان بزبان دری

یک مسودۀبرادرانه بجناب داکتراشرف غنی

رئیس جمهورافغانستان

یادداشت مترجم: بعدازآنکه مقالۀبسیارمستند، مدلل وقناعت بخش آقای انجنیراحسان مایار(شاهدان تکرارحوادث تاریخی)رادربارۀتغییرذهنیت دولت امریکا وآقای دونالدترامپ پیرامون ضرورت ختم جنگ درافغانستان، درپورتال وزین آریاناافغانستان خواندم، ومیدیای جهانی نیزهمین ذهنیت را منعکس ساخته است، بخاطرآوردم که جناب داکترفاروق اعظم نیز گزارش مشابهی رادرماه اپریل به آقای داکتراشرف غنی درکابل  تقدیم کرده بودکه متن پشتوی آن درهفتۀگذشته درین پورتال نشر شده است. لازم دانستم مشاهدات داکترفاروق اعظم رانیزبرای مطالعۀدری زبانهای افغانستان ترجمه کنم، زیرااین موسپید قضایا را ازداخل افغانستان تحت بررسی قرار داده ودرگزارش اونکات بسیارجالب، سودمندوعبرت انگیز وهم حیرت انگیز وسوال برانگیز جوددارند- اینک متن ترجمه رادرذیل میخوانید- (هاشمیان)  :

“”دونالدترامپ رئیس جمهور امریکا درمورد افغانستان یک پالیسیی مشخص ندارد، بنابران رئیس جمهورماآقای اشرف غنی درزمینۀ تثبیت پالیسی دونالد ترامپ یک رول عمده رابازی کرده میتواند- درینجادوراه وجوددارد: یا افغانستان درمسیردهه های آینده درآسیامیدان جنگهای خونین نیابتی  قدرت هاخواهدشدویا دردورۀکار رئیس جمهور اشرف غنی  صلح وامنیت درین کشوررونما میکردد،وازین مدرک اشرف غنی یک نام تاریخی کمایی میکند- این فرصت برای رئیس جمهوراشرف غنی یک فرصت تاریخی است که ازآن باید هم برای افغانستان وهم برای خودش حداعلی استفاده نماید.

امریکا درسال 2001 توانست که درموردافغانستان اجماع منطقوی وجهانی را تاسیس نماید.پاکستان راازطریق تهدید، تطمیع ورشوت بخودجلب کرد، دیگران، مانندایران وهندوستان، رانیزبادادن امتیازات سیاسی- چین، روسیه وکشورهای آسیای مرکزی رادربدل اعطای القاب خانی وبزرگواری،  امتیازات مالی یاشهرت بخشی راضی ساخت وبه این ترتیب امریکاتوانست که درموقف رهبری خوددرافغانستان منافع منطقوی وجهانی رابنوعی بهم ممزوج وهمنواسازد.

امااکنون آن اوضاع سابق باقی نمانده- ایران ازسالهابه اینطرف بطور مخفی به ضداین اجماع کارمیکند- رئیس جمهورایران محموداحمدی نژاد در سفرخودبکابل درسال 1388هش افغانستان راتحت اشغال خواندوبعدازآن آهسته آهسته به تجهیزوتسلیح طالبان شروع کرد- همین اکنون دفاتر  طالبان درایران فعال اند واخترمنصوررهبرسابق طالبان اکثراوقات در ایران میبود- والیان هرات، فراه، نیمروزوهلمند بتکرارگفته اندکه در سرحدات ایران لاری های مملوازاسلحۀطالبان راکشف وضبط کرده اند-ولایت  نیمروز ووزارت آب وانرجی همیشه شکایت دارندکه ایران آنهارابه تکمیل  بندکمال خان نمی گذارد– سفیرایران بصراحت میگویدکه دولتش طالبان را نوازش وتربیت میکندکه مقامات دولت افغانستان ازین معامله خبردارند- طبعی است که ایران آن نوع معلومات رابه دولت افغانستان نمیدهدکه به دردافغانستان بخورد، مثلاایرانیها به ریاست امنیت ملی میگویند که طالبان دشمن مشترک ماوشما میباشند ودلیل اینکه ماباآنهاتماس نزدیک داریم اینست تاازمسایل داخلی آنها،اهداف ومسیرحرکت شان آگاه شویم و آن معلومات راباشما شریک میسازیم که این نوع همکاری به نفع هردو دولت میباشد-امایقینادرعقب این مداخله اهداف مخفی خودرابا دولت افغانستان شریک نمی سازند-بتاریخ 10 جنوری 2017 قتل دپلوماتان عرب متحددرقندهار ونجات والی ولایت ازمرگ، یک موضوع قابل غورمیباشد- به این ترتیب ایران هم به میخ میزندوهم به نعل- اماایران درسطح بالا و بطورمخفی باروسیه وچین اشتراک مساعی دارد، چونکه آنهارقیب امریکا  میباشند.

دولت چین بطورمنظم باطالبان درتماس میباشدوفکرمیکندکه امریکا می خواهدبنام جنگ با تروریزم، منطقۀمسلمان نشین چین راناآرام و پُرآشوب سازد، بنابرآن باطالبان که دشمن داعش میباشند، محبت چین بیشتر شده است. چین درافغانستان وپاکستان خواهان جنگ بیشترنمیباشد،زیراناامنی  درین منطقه نه تنهاامنیت چین راتحت تهدید قرارمیدهد،بلکه به منافع اقتصادی چین درافغانستان نیزصدمه میرساند.

روسیه وجمهوریت های آسیای مرکزی که روسیه هنوزهم آنهاراساحۀ تحت نفوذخودمی شمارد، به مبارزۀامریکا برضدتروریزم بطور جدی شک دارند- روسیه مانندچین دیگردرافغانستان حضورنظامی امریکا ودوام جنگ رابه ضررخودمیداند، بنابران تماسهای خودراباطالبان بیشتر ساخته وبه اساس شواهد دقیق باطالبان کمک هم کرده ومیکند- این تعامل مقدمۀ مداخلات خطرناک بعدی است که عواقب وخیم درپی دارد- اگرروسیه وچین چنان راکت هایی به طالبان بدهندکه ازریشخوریا کوه صافی کابل راهدف قراربدهند، درآنصورت ضرورت استخدام برای حمله های انتحاری ازبین میرود، چونکه   درقلب کابل هرجاراکه بخواهندبدون تلفات جانی،هدف قرارداده می توانند. هکذا اگراسلحۀ ضدهوایی به طالبان داده شود، وفضای کابل که اکنون تنها بدست دولت وناتو میباشد، آنوقت درچلنج قرار میگیرد و مسیر جنگ باالکل به ضرردولت تغییرخواهدکرد- آگرجنگ دوام کند،رویکار آمدن این نوع سناریوحتمی بنظرمیرسد. بعضی راپورهامیرساندکه روس ها باعناصرچپ گرای افغان که آنهارابهنگام تجاوز برافغانستان ایجاد و وتجهیزکرده بود، اکنون تماس بر قرارنموده تاازطریق همکار ساختن چپی هاباطالبان، انتقام ناکامی خود راازامریکا درافغانستان بگیرد- این راپورهاحمله برقونسلگری جرمنی درمزارشریف وهمچنان حمله برقول اردوی 209 شاهین را محصول این نوع همکاری های پرپیچ وخطرناک میدانند.

هندوستان روابط خودراباافغانستان درتناظرباپاکستان می بیند، درغیر آن هندوستان دوست روسیه وایران است وباالاخره همان راهی راتعقیب  خواهدکردکه آن دواندیوال عنعنوی اورفته بودند- اگرچه امریکا وهند اکنون تااندازه ای نزدیک شده اند، ولی این نزدیکی هندرااز روسیه دورساخته است- روسیه درمقابل نظم جهانی امریکا به ارتباط هندوستان، به دوستی وکمک چین ضرورت دارد، این وضع به ضررهندوستان است وبهمین سبب است که هندوستان درطول تاریخ پیدایش خود آنقدرمنزوی نشده بودکه اکنون میباشد – چندی قبل چین،روسیه وپاکستان به ارتباط امنیت منطقه وخصوصاافغانستان مجلسی درماسکوداشتند، اماهندوستان رادعوت نکرده بودند-ایران که دوست نزدیک هندوستان است اکنون ایران هم منفعت خود  رادرکمپ روس- چین – پاکستان می بیند.

پاکستان به ارتباط مسئلۀ افغانستان درتلاش طرح یک پالیسی جدیداست روسیه که قبلامخالف پاکستان و دوست هندوستان بود، اکنون درتلاش دوستی با پاکستان میباشد- روسیه قیودات فروش اسلحۀ خودرا بر پاکستان رفع ساخت وحتی درماه سپتامبرگذشته تمرینات مشترک نظامی انجام دادند که یک اقدام بی سابقه بود-پاکستان یک هیات نظامی روسیه رابه وزیرستان بُرد،وراپورها شایع کردند که افسران  نظامی روسی بکمک پاکستان مراکز نظامی طالبان رابداخل افغانستان  مشاهده کردند-اکنون روسیه درموضوع  افغانستان دیگربالای ایران  وهندوستان متکی نمیباشد-هرقدرکه مناسبات پاکستان باروسیه روبه انکشاف باشد(مناسبات پاکستان باچین که قبلا شگوفان بود)،همانقدراتکاءپاکستان به امریکاتقلیل می یابدویاحداقل ازامریکا طالب امتیازات خواهدشد- پاکستانی هابه چین وروسیه گفته اند که این آتشی راکه امریکادرافغانستان شعله ورساخته،اکنون به دامان پاکستان  نیزرسیده وفردابسوی شماروان خواهدشد، بنابران بیائید این آتش را که دیگران درین منطقه شعله ورساختند، ماکشورهای منطقه خودما بطور مشترک آنراخاموش سازیم؛ واین چیزی است که روسیه وچین آرزوی شنیدن آنرادارند،وبهمین منظوراست که کمپ  مشترک جدیدی رابا پاکستان تاسیس کرده اند-ایران نیزهمین اکنون خواستارشمول درین کمپ است وشایدترکیه هم که ازشمولیت خود در اتحادیۀاروپامایوس شده، بطرف همین کمپ جلب گردد- آنهامیگویند که امریکادرافغانستان خواستار صلح وثبات نمی باشد، بنابران نه تنهایک پلان واجندای مشخص برای صلح ندارد، بلکه میخواهدبااعزام عساکربیشتربه افغانستان آتش سوزی کنونی رابیشتر مشتعل ساخته وآنرابه چهارطرف منطقه نیزمنتقل سازد-ازجانب دیگرپاکستان به امریکامیگوید که اگرمیخواهدازنفوذداعش درافغانستان جلوگیری کند، بایدعسکربیشتربه افغانستان اعزام کند، زیرااگردرسوریه و عراق بالای داعش فشارزیادشود،آنهابه افغانستان می آیند، لهذا اگر امریکادرافغانستان درمقابله باداعش ناکام بماند، روسیه و چین برای خودحق قایل میشوندکه به بهانۀمقابله باداعش درافغانستان مداخلۀ نظامی کنند، که این نوع انکشاف برای افغالستان وامریکا چندان خوش آیند نخواهد بود. پاکستان استدلال میکند،همانطوریکه افغانستاند در همسایگی روسیه وچین قراردارد، لهذادرصورت تقابل امریکا باآن دو همسایۀافغانستان،این جنگ برای امریکابسیارگران تمام خواهد شدو شاید امریکارابه سرنوشتی مانند اتحادشوروی دچار سازد- پاکستان میداندکه اگرامریکاعساکربیشتر به افغانستان اعزام کند، راه وطریق تجگهیز و تکمیل این عساکرازخاک پاکستان میگذردوهرقدرکه تعداد عساکرامریکادر افغانستان بیشترشود،بهمان اندازه امریکامحتاج کمک وهمکاری با پاکستان خواهدبود- دراین بازی دوجانبه نه تنهاپاکستان ازفشارامریکا جان بسلامت میبرد، بلکه بانزذدیکی خودباروسیه، هندوستان راهم منزوی ساخته است- به این ترتیب پاکستان به ارتباط افغانستان ساحۀ نفوذ خودراهنورهم بیشترووسیع ترساخته میرود-اگرامریکاباکوریای شمالی در جنگ گیربماند،این هم بیشتربه نفع پاکستان تمام خواهد شد. علاوه بر

آنکه اکنون درموردافغانستان آن اجماع قبلی باقی نمانده است، همه کشورهای ذیدخل، بشمول امریکاوملل متحد،اکنون طالبان رایک جزءحل قضیۀافغانستان میدانند- امریکا نیز طالبان رادیگر دشمن خودنمیداند، بلکه توجۀامریکا بیشتربطرف تخریب داعش است،که طالبان هم با داعش سازش ندارند ودشمنِ دشمن را دوست خوانند؛ به این ترتیب طالبان دیگر بقول اوباماوجوبایدن دشمن امریکا نمی باشند- یماماتو نمایندۀ خاص ملل متحددرافغانستان درماه گذشته به شورای امنیت گفت که طالبان باید جزءنظام آیندۀافغانستان باشند، ووزیرخارجۀ جدیدامریکانیزدر بارۀمذاکره باطالبان چیزهایی گفته است – اکنون تمام دوستان خارجی ما درافغانستان در بارۀ احداث چنان یک نظام فکرمیکنند که طالبان جزءآن باشند-امریکا بعدازین به ازبین بردن داعش تمرکز خواهدکردوبه این ترتیب همه دوستان دولت افغانستان نه آن تعهدات قبلی رادارند ونه دیگر اجماعی به نفع دولت افغانستان وجوددارد-ناتودرتحت رهبری  امریکادرافغانستان تااین اواخر 150 هزارعسکردرینجاداشت که تائیدکامل مردم وحکومت افغانستان رانیز حاصل کرده بود، اما این قدرت نظامی نتوانست یک امنیت قابل اطمینان رادرافغانستان تامین کندویاحداقل مداخلات همسایگان را جلوگیری بتواند- امنیت روزتاروزخرابترشده و مداخلات همسایگان مانیزبیشترگردیده.اکنون جنرالان امریکایی در       افغانستان تقاضای اعزام 3000 تا 5000 عسکر بیشترراکرده اند- سوال اینست :درحالیکه باموجودیت 150 هزارعسکر امنیت برقرارنگردید، آیا باتعدادمحدودی امنیت تامین شده میتواند ؟ اگرمااین واقعیت راقبول  کنیم که حملات مخالفین مسلح روبه تزئید گذاشته، این ادعا ازلحاظ نظامی چه معنی دارد؟ آیامادرطریق فتح روان میباشیم؟ آیا این ادعا معنی موفقیت ماراداردکه هروقت گفته میشود: “ازفلان جاعقب نشینی تکتیکی صورت گرفت؛ دسیسۀ سقوط فلان شهرراخنثی کردیم؛ ماهرگزسقوط  کابل وشهرهای بزرگ رااجازه نمیدهیم…” برای دولت درین باره یک فکر جدی بکار است .

رئیس جمهورجدیدامریکاآقای ترامپ مصروف ساختن پالیسی جدید برای افغانستان میباشد، چشمان رئیس جمهور برای مشوره بطرف سه جناح بازاست:

(1) به جنرالان امریکایی درافغانستان وبه وزارت دفاع واشنگتن: جنرالان امریکایی درافغانستان وهم جنرالان شوروی بخاطرترفیعات ومدال های خود شان کوشش میکردندکه جنگ رابدلایل مختلف گرم وداغ نگه دارندوهمیشه تقاضای عسکربیشتررامیکردند، زیرادرتحرکات نظامی وفوجی مسایل پیشرفت وظیفوی خودآنهادخیل بود؛آنهااین نوع تقاضاهاراحتی تاسرحدشکست قطعۀ  قطعۀخودادامه میدادند.اکنون درافغانستان نیزوضع بچنان منوال است؛ اگرچه میدانم این نوشتۀمن چندان خوش جنرالان نخواهدآمد، امااین یک واقعیت تاریخی است که شما باید آنرابخاطرمنافع علیای افغانستان در نظربگیرید- یک چیزبکلی واضح است وآن اینست که نه امریکاونه ناتوبار دیگرصدهزارعسکربه افغانستان فرستاده نمیتواند،ونه این جنگ باازدیاد تعدادمعدودسپاه خوبترفتح شده میتواند،اماالبته جنگ دوام کرده می تواند- درصورت دوام جنگ چنانکه قبلاگفتم،ائتلاف های جدیدی دردوروکنار ما بوجودمی آیندوبه احتمال قوی روسیه وچین به مخالفین دولت اسلحۀ پیشرفته وموثرخواهندداد؛اگرمخالفین برای هدف قراردادن شهرها راکتها واسلحۀ ضدهوایی بدست آورند،مسیرجنگ برای دولت افغانستان بسیارفاجعه افزاخواهدبود- اگرجنگ دوامدارشود، این وضع حتمی رونما خواهدشد.

 (2)وزارتخارجۀامریکا:جنرالهای امریکایی حتماازآقای ترامپ تقاضای اعزام عسکربیشتررامیکننداماوزارتخارجۀامریکانظردیگردارد،آنهاطالبان رایک جزءراه حل قضیۀافغانستان میدانند-ازین سبب است که بمنظوررسیدن بیک راه حل سیاسی وبازگذاشتن دروازه هابرای نیل به آن،وزارتخارجۀ مریکاهرسال طالبان راازلیست سازمان های تروریستی برون میسازند- بارک اوباما رئیس جمهور سابق امریکا دردورۀاول ریاست جمهوری خودیک پالیسی منطقی را طرح کرد، اوبه بیانات جنرالهای خوددرافغانستان وپنتاگون گوش میداد- جنرالهای اواعزام عسکربیشتررابه افغانستان تقاضاکردند، اوباماتقاضای  آنهاراپذیرفت،امااینقدراضافه کردوشرط گذاشت که اگرجنگ راتا یک موعدمعین برنده نشوید، درآنصورت عساکر خودرا بخاطردوام یک جنگ بیهوده نمیگذارم- آنگاه بعدازچندسال که فهیمداین جنگ رابرده نمیتواند، عساکرخودرااحضارمیکندوتنهادرکابل برای حفاظت سفارت امریکاتعدادمحدودی رامیگذارد-اکنون درنزدترامپ نیزهمان سوال مطرح است وشایدترامپ نیزدرراه ناکام اوباما تیله شود. ترامپ به تناسب اوباما مشکلات بیشتردارد،اوباما توانست 150 هزارعسکر ناتورابه افغانستان اعزام کند،اماترامپ اینکارراکرده نمیتواند- به این ترتیب آقای ترامپ رئیس جمهورامریکا دریک دوراهی قرارگرفته است. درین مقطع شایدنظردولت افغانستان بسیارموثروحتی فیصله کن ثابت شود وبتوانددست رئیس جمهورامریکارادریک موقع بسیارخوب بگیردتابه راه ناکام پویان نشود-اگردولت افغانستان بادرنظرداشت حساسیت واهمیت وقت وموقع اقدام کند، شایدافغانستان وامریکاهردوبتوانندازیک تباهی قابل پیشبینی جلوگیری نمایند-درینصورت است که دولت افغانستان درنظرافغان ها،امریکا، قدرتهای منطقه وجهان برای خودیک موقف قابل احترام را کمایی میکند. این نوشته بمنظورهمکاری باآقای اشرف غنی رقم شده است. .   

(3) دولت افغانستان: رئیس جمهوراشرف غنی بایدآزآن جملۀ بیانات آقای ترامپ بمفادکشورخوداستفاده کندکه اوبه هنگام کامپین خود بمردم امریکاوعده داده بودکه:”مابعدازین بخاطرحفاظت کشورهای دیگر به اقتصادوعساکرخودصدمه نمی رسانیم.” به ارتباط این شعار، رئیس جمهوراشرف غنی بایدازاقای ترامپ ومردم امریکا بمناسبت کمکهای اقتصادی ونظامی شان اظهارتشکروامتنان نمایدوبه ترامپ بگوید که مانمی خواهیم عساکرامریکابیشتردرافغانستان بقتل برسند- درعین زمان بایدآن منافع مشترک اقتصادی، سیاسی وستراتیژیکی به توجۀ آقای ترامپ رسانده شودکه درصورت تامین صلح،امریکایی ها  وافغانهاهردو،ازآن بهره مندمیگردند؛مثلا ذخایرمعدنی افغانستان وموقعیت جغرافیایی افغانستان.آقای اشرف غنی باید تامین صلح  رابرای آقای ترامپ به مفهوم دریافت یک نام وشهرت نیک مطرح سازد، چیزیکه اوباماحتی بادریافت جایزۀ صلح نوبل  بدست آورده نتوانست –رئیس جمهوراشرف غنی باید آن نکات مثبت کارادارۀترامپ راکه تاحال مشاهده شده،به تکراریادآورشده وازآن تائیدوحمایت نماید-ازآنجمله مهمترازهمه،بیانات آقای تلرسن وزیرخارجۀامریکااست که چندی قبل گفته بود:”ماازپروسۀصلح افغانستان وازین طریق ازمذاکرات مستقیم بین افغانهاحمایت میکنیم.”رئیس جمهوراشرف غنی بایددرپهلوی حمایت ازین ستراتیژی، برای تحقق آن نیز با آقای ترامپ کمک نماید.

 

اماآقای اشرف غنی بایددربارۀحکومت خودواوضاع جاری درکشورنیزچندنکته رامدنظرقراردهد:

وضع امنیت درافغانستان نه تنها قناعت بخش نیست، بلکه روز تاروز خرابتر شده میرود.

– دولت افغانستان درترکیب خودبه دلایل مختلف  یک دولت قوی نیست.

– همسایگان ما از تۀ دل ومخلصانه دوست ما نمیباشند.

– دوستان خارجی ماصدهاهزارعسکرخودرا برای کمک به دولت افغانستان دوباره پیشکش نمیتوانند. 

– اگرجنگ کنونی بیشتر دوام کند، درآنصورت بحران کنونی شکل بسیار خطرناک رااختیارمیکندکه نتیجۀآن بطورقطع به ضرردولت افغانستان وامریکا میباشد.

 

بادرنظرداشت مسایل ونکاف فوق الذکر، مشورۀدوستانۀدولت افغانستان به آقای ترامپ از ینقرار بوده میتواند:

 

– غیرازطرح یک ستراتیژی معقول برای ایجادصلح،اعزام عسکربیشتر به افغانستان یاحماقت است ویاهدف آن قصدا بی ثبات ساختن این منطقه میباشد.

– امریکابرای دوام جنگ پول وبرنامه دارد، اما برای ایجادصلح هیچ پلان وبرنامه ندارد-اماافغانستان تاابددرحال جنگ نگاه داشته شده نمیتواند.

– امریکاهرقدرخودش لازم میداندبیشترعسکر به افغانستان بفرستدتااینکه مخالفین مسلح وکشورهای دوروپیش مابفهمنمدکه  امریکادرافغانستان ناکام نمانده، وهم امریکا دوست خود(دولت افغانستان) رامفت ورایگان بدست دشمنمانش نمی سپارد، اما

 

– بخاطراینکه همسایگان ما، روسیه،چین ودیگران نگویندکه امریکابا اعزام عسکربیشترآرزوی دوام جنگ رادارد،ویااینکه دولت افغانستان باهمنوایی باامریکامانع ایجاد صلح میشود، ونیزبخاطر اینکه افغانهانگویندکه ترامپ ودولت افغانستان باتکرارتجربۀ ناکام دورۀحکومت اوباما،آرزوی خاتمۀجنگ راندارند،بلکه میخواهند این کشوررادرحال بحران نگاه دارند، بنابرآن مشورۀ ما ازینقراراست که امریکاپالیسی ذیل رادرموردافغانستان اعلام کند:

 

(الف) امریکا به افغاانستان(…..) عسکراضافی اعزام میدارد؛

 

(ب) امریکاتمام عساکرخودراتاسال2019ازافغانستان بیرون میکند(درهمین سال دورۀاین حکومت نیز به پایان میرسد).

 

(ج) درین مدت بمنظورحل صلح آمیز بحران افغانستان تلاشهای صادقانه صورت میگیردتاحکومت برحال افغانستان صلاحیت وقدرت خودرا به آن حکومت جدیدی بطورمسالمت آمیزبسپاردکه درنتیجۀتلاش برای ایجادصلح تاسیس شده باشد.

 

این نوع اعلان دولت امریکاملت افغان وهم همه همسایگان دورونزدیک مارامطمئن میسازد.دولت افغانستان درمقابل اعلان فوق الذکرامریکاتدابیرذیل را اتخاذمیکند:

 

(1) شورای عالی صلح:این شورا بمنظور مذاکرات صلح به آدرس دولت باید نگه داشته شود.

 

(2) میانجیگری :ابتکار صلح رابایدرئیس جمهوراشرف غنی بدست خودبگیرد. درین ارتباط مسئولیت حکومت افغانستان بمقابل طالبان بسیار  زیادتراست و توپِ بازی  بدست حکومت میباشد. این بخاطریست که حکومت به اساس انتخابات، نمایندۀملت میباشد، سفارتها درخارج داردوحمایت جهانی را باخوددارد- اعضای حکومت بهرطرف مسافرت میتوانند، بانمایندگان ناتو، باسیاست مداران منطقه، با اعضای ملل متحد وکشور های مختلف بطورآزادبحث ودیدوادیدمیتوانند، درحالیکه طالبان ازین امتیازات محروم اند. دولت بایدازین امتیازات خودبه درستی استفاده کند وابتکارصلح رابدست خود بگیرد. این وظیفۀدولت است که ابتکارراازدست مخالفین مسلح بگیرد- آنگاه دولت بایدیکی ازین دو راه را پسندکند:

 

(الف) راه بهترازهمه اینست که درخارج ازچوکات شورای عالی صلح، برای مذاکرات صلح به ابتکار افغانها ومالکیت آنهابه چنان یک گروه میانجیگرباید موقع داده شودکه به صلح باورواخلاص داشته باشد وبجانب  تمام منسوبین بحران آزادانه رفته وتماس گرفته بتواند- این گروه، کارومکلفیت های خودراازطریق همکاری باسازمان اسلامی خودافغانهاوموسسه ملل متحد انجام بدهد – درینصورت مذاکرات به نمایندگی ازدولت دربین شورای عالی صلح  وطالبان، به اساس یک میکانیزم معقول ومشخص ،بمنظورایجادیک صلح شرافت مندانه انجام می یابد(این نوع موقف وروش، شورای عالی صلح رانیز فعال میسازد)- درصورت تقاصای شما، طرح میکانیزم صلح رانیزبحصورتان تقدیم خواهم کرد.

 

(ب) اگرخدای ناکرده بمنظورحل قضیۀافغانستان، به افغانها فرصت و موقع نوآوری وابتکار ومیانجیگری داده نشود،درآنصورت ازسرمنشی موسسه ملل متحدتقاضاشودکه بمنظورحل  بحران افغانستان شخص خودش  میانجیگری کند.

 

(3) میکانیزم صلح تاقبل ازختم دورۀریاست جمهوری موجوده، بمنظور ایجادچنان یک حکومت واجدابعاد وسیع، راه ها وامکانات راباز سازدکه موردباورواعتمادملت قرارگرفته وهمسایگان وسایرکشورها نیر باآن همکاری بتوانند.

 

(4) آن حکومت جدیدافغانستان که درنتیجۀمذاکرات صلح ایجادمیشود، جای حکومت موجوده را میگیرد.

 

(5) حکومت جدیدتوسط همسایگان وسایرکشورها برسمیت شناخته میشود، اینهابرای دوباره آبادانی افغانستان، وبازگشت مهاجرین افغان، کمک خواهندکرد؛همه عساکرخارجی ازافغانستان برون میشوند؛ ملل متحد بیطرفی افغانستان را تضمین میکند.

 

اگر طرح فوق عملی شود، رئیس جمهوراشرف غنی بدون شک بحیث یک قهرمان تاریخ ماوهم بحیث پدرافغانستان آرام وصلح آمیز و مرفه شناخته ونامیده خواهدشد. ما بمنظورتحقق این آرمان ملی برای هرنوع همکاری حاضرمیباشیم. با احترام .””

فاروق اعظم –کابل ، 13 ماه اپریل 2017