د پرون ناف‌کش، د نن ګوش‌خور

دی وايي امریکا موږ د پيپسي د کوتي په څېر وکارولو، مانا استعمال او استخدام یې کړو، هغه ده چې د پيپسي له څښلو وروسته یې د تش کوتي په څېر ایسته وغورځولو.
خالي کوتی که څوک ایسته غورځوي، که مهذب وګړي یې کثافاتو بېلر ته اچوي، شتون یې نه‌شي نفې کېدای، ان چې د دویم ځلې ګټې اخیستو وړتیا یې هم خوندي وي.

په بهرینو هېوادو کې د دغسې تشو کوتیو له‌پاره له نورو کثافاتو جلا بېلر ږدي چې د بیا ځلي ګټې له‌پاره ترې کار واخیستل شي.
دلته هم ډېری پوډریان لګیا وي چې د پيپسي خالي ډبي وګوري، لکه سره زر یې چې موندلي وي، پرې غوټه کړي او د شا خیرنې بوجۍ ته یې لړه کړي.

د ښاغلي نور د څرګندونو اصلي یا رښتینی مثال باید د تشناب کاغذ وای چې تر استعمال وروسته ایسته نه، بلکې کمود یا خاک‌انداز ته غورځول کېږي، خپل خارجي شتون نه‌شي ساتلای او په چټلیو کې پر جذبېدو د چټلیو برخه ګرځي.
موږ طالبانو ته له پیله د پاکستان او ای‌اس‌ای د پېغور ګوته لکه ګرځوو، دا چې د ملا هیبة‌الله او ملا رسول تر منځ اختلافات خونړیو جګړو ته رسېدلي، دا چې په لسو پنځه‌لسو ډلو وېشل شوي، دا چې ترهګر دي، د وطن له مینې یې زړونه تش او د کاڼي دي، له خلکو په زور باج، عشر، زکات اخلي، په مرګونو او وحشتونو یې زړه نه یخېږي.

پوښتنه دا ده چې رشوت، بډې، اختلاس او کمېشن ګنې دغسې یو ناروا او مردار باج نه دی؟
راځئ لږ په خپلو ګرېوانونو کې وګورو چې د مدنیت، ډيموکراسي، بشري حقونو د درناوي او ازادي د شعارونو په را ټیټ محشر او قیامت کې څه تېرېږي؟
دلته زموږ د خپلو مشرانو او غټانو تر منځ کومه مسخره او خونړۍ وزلوبه غځېدلې؟

ملا رسول او ملا هیبة‌الله پرېږده، د ولسمشر او لومړي مرستیال تر منځ یې څه غوغا جوړه ده؟
د والي او ولسمشر، د وزیر او ولسمشر تر منځ د تورو پیشوګانو ځغاسته کومې کچې ته رسېدلې ده؟

د ډاکټر نجیب الله رژیم تر نسکورېدو وروسته، د مجاهدینو په اسلامي حکومت کې د نظار شورا یو څارنوال د مشتاق ناف‌کش په نامه مشهور و. د ملي امنیت په رسمي مکتوبو کې ده له خپل لاسلیک سره مشتاق ناف‌کش لیکه. ده ته به چې څوک په پلټنو کې په ګوتو ورغی؛ نو دنامه پر غوټۍ به یې خوله ور ولګولو او له بېخه به يې ځنې راویوست.

اوس د عطا نور زوی “طارق نور” د ګوش‌خور په بڼه را څرګند شو.
د توپکیانو، جهادیانو، جنګسالارانو خصلت او ماهیت یو دی، یو نسل ناف کش بل نسل ګوش‌خور.

سرخط ورځپاڼه