خوست ته د حکمتيار د سفر سياسي ټکانونه

حکمتيار صاحب لوی لېډر دی، دا به د ده کمال او هنر وي، که د حزبي غړيو وفا چې تنظيم يې تر ډېره يو موټی پاتې دی.
ده نږدې نيمه پېړۍ له دباندې ډېری په جنګ او لږ په سياست اړولې، له دغسې اوږده غيابته اوس هم په هېواد کې ګڼ پليوني لري، د ووټ بانک يې تر ټولو ډک دی.

پښتانه خدای ورته هغسې مجبور او اسير ګرځولي لکه يو وخت يې چې د کوڅه‌ډبو جګړه‌مارو له لاسه طالبانو او ملا عمر ته اړ ګرځولي وو.
که د ده طرحې څوک په جلا کتاب کې را غونډې کړي، ښايي لسګونو ټوکونو ته ورسېږي، دا بيا بېله خبره ده چې يوه طرحه يې هم عملي يا پلي شوې نه ده. د يخ پر ټوټه يې وليکه لمر ته يې کښېږده، برخليک ګرځېدلی.
د ده ډېری طرحې تر وخت وروسته لکه عريضې داسې وي، څرګندونې يې د غبرګون پر بنسټ درېدلې، ډېری د نورو د پام اړولو په پار يې وخت پر وخت د خپل سياسي اجتهاد د کڅوړې خوله پرانيستې وي.

که څوک يې په کيسه کې وي که نه، چا ته به اجازه ور نه کړو، چا ته د دې اجازه نه‌شو ورکولای، نه يې منو، نه يې شو منلای، له دريځه لګيا وي.
تر مخالفت يې ملګرتيا خطرناکه راوځي، د ټاکنو خپلواک کمېسيون له معزول رييس سره له همدې، چا ته به اجازه ور نه کړو، چا ته د دې اجازه نه‌شو ورکولای، نه يې منو، نه يې شو منلای، له دريځه د ده پر ملاتړ ودرېده، خو بل سبا د ده له اجازې او منښته پرته برطرف و.

غبرګون د ده د خوښې مشغولا ده. د پاکستان پر وړاندې يې خپل غبرګون ايران ته په کډه کېدو کې را ټول کړ، لوېديځ ته يې له بن لادن سره د بيعت په اعلان ځان ور په زړه کړ، طالبانو ته يې د خپل يو شنګ په ښوولو له داعش سره د ملتيا غږ پورته کړ. په کابل کې يې پر ټوله جګړه قومي ټاپه ولګوله.

د حزب په شورا کې يې په حکومت کې د ګډون پرېکړه د قريب الرحمان سعيد په خوله رسنيو ته اعلان کړه، خو لږ وروسته حکومت شړېدلی ورته ښکاره شو، ځکه خو يې په شړېدلي حکومت کې ګډون د هوښياري په تله و نه‌شوای تللای.
له همدې ځايه وه چې په خوست کې يې يوه نوې شوشه خوشې کړه، ښايي د همدې شوشې له‌پاره يې خوست ته د سفر موزې په پښو کړې وې.
شوشه دا چې امريکايان ګنې له لويې پکتيا او په په تېره بيا ځدراڼو د مولوي جلال الدين حقاني غچ اخلي.

د ده په خبره، څنګه چې مولوي جلال الدين حقاني له امريکا سره جنګېدلی، ځکه خو امريکا له لويې پکتيا او ځدراڼو سره خپله دښمني غځولې ده.
پوښتنه دا ده چې د امريکايانو پر خلاف خو جناب حکمتيار صاحب هم جنګېدلی، د ده په ګناه امريکايانو څوک نيولي، خروټي به د ده د دې ګناه پور پرې کوي، که کندوزيان يا د کره‌باغ هغوی؟

امريکا به د چا او چا په ګناه کوم قوم ته په سزا ورکولو پسې ورسېږي؟ د ملا عمر په ګناه، د ملا منصور، د ملا هبةالله، حکمتيار صاحب په ګناه به چا چا ته سزا ورکوي؟

تر ټولو زيات حکمتيار صاحب افغانان له داود خانه تر تره‌کي، امين، کارمل، نجيب الله، رباني، کرزي سره وجنګول، ځکه خو يې د شوروي او امريکا دواړو پر ضد د جهاد او دين د وياړ تمغه د ځان انحصار ګرځولې.
يوازې ملا عمر، حقانيان، ملا اختر منصور او ملا هبة الله نه دي چې امريکا يې په غچ د دوی قومونو ته په سزا ورکولو پسې ورسېدای شي.

له دغسې څرګندونو د حکمتيار موخه څه کېدای شي؟ په داسې حال کې چې د پرمختيايي چارو او پروژو مسووليت د افغان حکومت پر غاړه دی، هغه چې حکمتيار صاحب يې د پلوي اړخ نيولی او د سولې تړون يې ورسره لاسليک کړی دی.
د سرخط موندنې ښيي چې د حکمتيار صاحب د سفر شګون دا را وخوت چې پر سبا يې منګل او مقبل په يوه خونړۍ جګړه کې ښکېل شول، د ده پل په رښتيا دومره بختور دی؟

سرخط ورځپاڼه