نقیب احمد قریشي

نشه ـ نشه لفظونه دي کلامه؛ لکه جام بدنام خو لا هغسې یې ماښامه؛ لکه جام که نه راګورې، مه راګوره؛ خپله درته ګورم! ته بېله ګایېدو هم یې پیغامه؛ لکه جام زنګېږې! د خُم لورې! عبادت کې عبادت کړې! رکوع، ناسته ولاړه او قیامه؛ لکه جام یه ژونده!…

دا کتاب چي اصلاً د سردار مارشال شاه ولي خان یاداښتونه نومیږي. د مارشال شاه ولي خان لخوا په ۱۹۵۹م کال د افغانستان د خپلواکۍ د څلوېښتمي کلیزي په ویاړ په کابل کي په دري ژبه لیکل سوی او په کابل کي پنځه ځله چاپ سوی چي د ښاغلي داود افغان لخوا په…

که څه هم د غازي امان الله خان لس کلنه دوره لنډه وه، خو له پراخو پیښو، بدلونونو او چلنجونو ډکه وه. زموږ غازي لومړی افغان واکدار و چي د ټولني د عصري کولو لپاره یې په پراخ ډول او افغاني زړورتیا اقدامات او اصلاحات پیل کړل. دا چي منافق نه و، نو…

زړه مي در سوځي چي ته هر ګړی بدحاله یې! پاچا صاحبه خالي سوئ، له جلاله یې!! تا خو باید د ژوند له بدو پېښو خوند اخیستای! نقیبه! ولي په زاړه درد کي پایماله یې؟! تا د کوم چا پوښتنه وکړه او تا کوم غر مات کړ؟! او ته خبر د کوم…

باعزته سوله! چي نه ولس پکي وږی وي، نه ت.الیب: - دې سړي ورته وويل چي سوله فکر غواړي، دوی ورته وويل چي فکر نه؛ دوی تا نه غواړي! - ده ورته وويل چي سوله به وي، ډوډۍ به‌ نه وي، دوی ورته وويل چې نو نه دي وي. - ده بيا ورته وويل چې سوله به…

لیکوال: رابین شرما ژباړن: جبار فراز لیکنه: نقیب احمد قریشي    "یو داسې په زړه پورې داستان چې هم به زدکړه ځنې وکړئ او هم به خوند پر واخلئ" پاولو کویلو.    د ځانجوړونې دا آثر د نړۍ په ۷۰ ژبو ژباړل شوی، چې دا مهال په ۵۰ هیوادونو کې ۵…

د دنیا خوند د دغه شیانو ټکر وړی دی ښکلا یې تا وړې او قېمت یې سره زر وړئ دی دا ځل نکریزي پر دېوال تپو، را اخلو یې نه زموږ بدبختو د لاسونو رنګ اختر وړی دی تاته د خپل وطن زخمي حالات در یاد نه سوله؟ تا  څنګه وویل چي "مستي منګی بر وړئ…

د فکر - زړه تر منځ مي جنګ روان دی زما پر حال خپه انسان، حیوان دی خو خدای له عرشه رانه ګوري هسي خوشحالي کاندي، شين آسمان خندان دی یارانو زما د ځان وژني لامل په عصبي تکلیف یې مه اړوئ ټوټې ټوټې وجود مي سپو ته یوسئ داسي يې دلته هلته مه…

په نڅا سه تر څلور دېواله واوړه شاه شېریني! موږ یوو اور او اوبه دواړه را تازه سه بې پوړوني په ګډا سه خیالوري! له لسم منزل را تا سه ژوند شروع له پایلوبۍ تر پایکوبیه نن مي جام کړه نن را ګډه په اروا سه ستا د کلي چنار چاته هوسېږي؟…

وخت راغلی هم قلم وهم، هم توره شاه صنمي! د وطن آدې ده بوره لېونی باد رالوتی پر ښارونو ويني څاڅي د وطن تر اندامونو پر سپېره مېنه عشقي کابل آباد دي پنځوسم کال دی راوځي له اورونو ننګرهار اوس د ګلونو سیمه نه ده ټول کورونه دي ودان، تش له…