!شاه شېریني

په نڅا سه تر څلور دېواله واوړه

شاه شېریني! موږ یوو اور او اوبه دواړه

را تازه سه بې پوړوني په ګډا سه

خیالوري! له لسم منزل را تا سه

ژوند شروع له پایلوبۍ تر پایکوبیه

نن مي جام کړه نن را ګډه په اروا سه

ستا د کلي چنار چاته هوسېږي؟

ماینازي! ورته – ته شنه له خندا سه

تکي توري زلفي ونڅوه یار ته

شا شېریني! د شېرینو و دربار ته

ستا نظر دی د صیاد په ائينه کي

رنګ دي ښکاري نن د باد په ائينه کي

کندهار دي معطر دی په عطرونو

د کابل زړه د اعناد په ائينه کي

سازه سوې د آذر د غره له کاڼو

هم د وران هم د آباد په آئینه کي

ستړی کېږم نه؛ د لاري و کتو ته

شاه شېریني! هوسیږم دي راتلو ته

کلی ټوله انتظار دی زما شپېلۍ ته

نن به بیا هغه راخېژي و بلي ته

سروم پکي دردونه د عمرونو

که آسمان نه وړل ور وړم یې و سپوږمۍ ته

په پوهېږم چي نیمی به لولپه کړي

که صرف یو آه مي ور پو کړم و نړۍ ته

در روان یمه تش ستا د لاس ګل غواړم

شاه شېریني! په مزل یم منزل غواړم

راځه خم ته پر سجده نه؛ پر قیام سو

یا په ناسته تر سهاره تر ماښام سو

ګوندي ورسو و دربار ته د یارانو

د شرابو د عشق خدای ته و خیام ته

وچي شونډي به په سر شرابو سرې کړو

په مذهب به د  ساقي د ګل اندام سو

مولانا د شمس په لار کي پرېشان دی

شاه شېریني! د شعر هر لفظ در قربان دی

٧ ډسمبر ٢٠٢٢/کدهار

نقیب احمد قریشي

—————————————————————————————————–