بازگشت مهاجران افغان از ایران و خصلت ضد بشری نظام آخندی

10/24/2020

دولت فاشیستی ایران شرایط زندگی را برای مهاجران افغان دشوار و پیچیده ساخته است. روزی نیست که حملات علیه افغانها به تحریک دولت فاشیستی نظام آخندی صورت نگیرد. هدف این است که شرایط زندگی را برای افغان های مهاجر تنگ تر و دشوار تر ساخته تا هرچه زود تر ایران را ترک گویند.  دولت مستعمراتی کابل که فاقد هر گونه صلاحیت حقوق بین الدولی است، توانائی رویاروئی را با دولت ایران ندارد که خواستار تأمین حقوق افغان ها در ایران شود. عده ای از بی هویتان که اخیراً ایرانستانی شده اند، بار ملامتی را به دوش مهاجران افغان می اندازند و آنها را متهم می سازند که تخطی از قوانین نظام آخندی باعث شده است که دولت فاشیستی ایران تصمیم به اخراج آنها بگیرد.

سایت العربیه به تاریخ 10 اکتوبر سال جاری گزارش داد که نظر به اعلامیۀ سازمان بین المللی مهاجرت، در ده ماه اخیر به تعداد 638 هزار و 733 تن از مهاجران افغان که در ایران بود و باش داشتند، به افغانستان برگشته اند. بیشترین مهاجران بلاکشیدۀ افغان با صد ها ندامت از رفتن به ایران از طریق سرحدات اسلام قلعه و نیمروز داخل وطن خود شده اند. ناگفته نباید گذاشت که در جریان همین ده ماه، بیش از 5 هزار مهاجر افغان هم از پاکستان برگشته اند. در اعلامیۀ سازمان بین المللی مهاجرت تذکار یافته است که 39 هزار تن طور اجباری و بقیه با در نظرداشت شرایط بد اقتصادی و تهدیدات امنیتی، طور ارادی ایران را ترک گفته اند. بایست اذعان نمود که بیشترین این مهاجران شیعه مذهب و هزاره اند که بنابر تعلقان مذهبی به ایران پناه برده بودند. اما دیدند که نه “اخوت اسلامی” و نه شیعه گری می تواند آنها را از غضب نظام آخندی نجات دهد، خصوصاٌ اینکه فرق چهره و ساختار فزیکی مهاجران افغان حس برتری جوئی فاشیسم ایران را بیشتر تحریک نموده است.

پالیسی خلق وحشت و ارعاب علیه  مهاجران افغان جزء برنامۀ کاری نظام فاشیستی آخندی ایران است که از سال ها بدینسو اعمال میشود. ما به یاد داریم که قوای سرحدی نظام فاشیستی ایران یک عده از مهاجران ما را به دریا انداختند و همچنان موتر حامل پناه گزینان افغان را  در شهر یزد مورد حمله قرار دادند که در نتیجه سه تن از هم میهنان بدبخت ما نابود شدند. این حوادث جانکاه تصادفی نیست، بلکه آگاهانه توسط نظام فاشیستی آخندی ایران در مرحلۀ اجراء قرار می گیرد. موجودیت  یک دولت ضد ملی و دست پروردۀ اجانب در افغانستان توانائی چانه زدن را با هر کشور بالاخص کشور های متجاوز همسایه (ایران و پاکستان) از نزدش ربوده است. بیش از 40 سال است که مهاجمان اجنبی  دور و نزدیک ارادۀ خود را بر افغانستان تحمیل نموده اند  و هیچ فرد میهن دوستی  پیدا نشد که بتواند از خاک کشور و مردمش دفاع نماید. اگر در افغانستان یک زعامت ملی و زادۀ ارادۀ مردم روی صحنه می آمد، دشمنان افغانستان هرگز نمی توانستند مردم ما را با این بی عزتی مواجه سازند.

کجاست آن تعداد انسان های خبیثی  که به منظور دلسوزی با نظام فاشیستی آخندی ایران از بی بی سی تقاضا کرده بودند که عوض کلمۀ دری، فارسی را بکار ببندد؟ این گروه ضد ملی حال مشاهده کنند که نظام مورد پسند شان در ایران چه بلائی را بر سر “هم میهنان” شان آورده اند ( ببخشید که هم میهنان گفتم).  آیا  این گروه بی وقار صدای اعتراض خود را علیه نظام فاشیستی ایران به ارتباط روش ضد بشری اش علیه مهاجران افغان بلند کرده اند؟ از احتمال بعید نیست که این افراد بی شخصیت تقصیر را به دوش مهاجران افغان بی اندازند که گویا آنها اعمال خلاف قانون ایران مرتکب شدند و دولت آخندی اجباراً آنها را اخراج کرده و یا اینکه در تنگناء قرار داده تا مجبور به فرار از ایران بشوند. کجاست آن آقای برده که به خاطر ایرانستانی شدن، فررند خود را سوختناند تا دولت فاشیستی آخندی او را بپذیرد و ابرانستانی بسازد؟ آیا میتوان از این فرومایگان و بردگان نظام آخندی توقع دفاع از حقوق آورگان افغان را داشت؟ ابداٌ

تا زمانیکه مردم کشور ما به پا نخیزند و سرنوشت خویش را خود در دست نگیرند، از این نوع تحقیر ها و هتک حرمت ها، هزار ها بار دیگر تجربه خواهند کرد.