عبرت _لنډه کېسه

د سعدي علیه الرحمه د حکایاتو څخه

یو تن د بادشاهانو څخه په یو مرض اخته شو . چې د هغې ذکر یې هم نشو کولای .یوه ډله د یونان طبیبان په دي متفق شول . چي ددي مرض هیڅ دوا نشته . مګر د انسان  زهره ، نو پادشاه امر وکړ ، د یو بزګر زوی یي پیدا کړ . په کومو صفتونو چې حکیمانو او طبیبانو ویلي وو. د هغه مور او پلار یې په ډیرو بخششونو ، او پیسو ونازول ، او قاضي هم فتوی ورکړه ،د یو تن وینه تویول د پادشاه د سلامت لپاره روا ده ، جلاد هم دده د مر ګ تکل و کړ .  هلک مخ و آسمان ته پورته کړ مسکی شو .  پادشاه پوښتنه وکړه ، چی په دي حالت کې څه ځای د خندیدلو دی؟  هلک ورته وویل: د زامنو ناز پر پلار او مور وي ،او دعوی قاضي ته وړل کیږي، د پادشاه څخه داد غوښتل کیږي . اوس پلار او مور مې ددنیا د طمعې په خاطر ، زما وینه یي خرڅه کړه ، او قاضی هم د وژلو فتوی ورکړه. سلطان هم خپل سلامت زما په وژلو کې ګوري؛ نو به غیر د خدای څخه هیڅ پناه نه وينم . پادشاه د دې خبرې د اوریدو سره سخت د عبرت ټکان وخوړ، د رحمت دیګ یې په جوش راغی . او په سترګو کې یې اوښکې راوغړیدې.  وي ویل چې زما هلاک غوره ده تر دې چې د یو بې ګناه وینه تویه شي؛ نو خپل غیږ ته یې رانژدې کړ او په سر او سترګو یي ښکل کړ . ډیر بې اندازه نعمت او مال یي ورته ویخښه. داسي ویل کیږي ، چې پادشاه په هماغه هفته کې، روغ رمټ او صحتمند شو .