نجونې له زده کړې منعه کول ”محرومول“ ستر ظلم دی

نجونې له زده کړې منعه کول ”محرومول“ ستر ظلم دی

هره ظالمه بېګانه واکمني زور زياتي ”ظلم“ او ازار له مينځه وړې

کله چې علم حديث په ټولنه کې مروج او ارزښت درلود، نو د نجونو او ښځو له زده کړې او تعليم سره هم ستونزه نه وه، خو کله چې فقه او فلسفه ”د ارسطو نظريه“ رامينځته شوه، نو فقه د فلسفې تر نفوذ لاندې راغله. فلسفه د مدارسو د نصاب يوه مهمه برخه شوه، ځکه خو د ښځو له زده کړې سره حساسيتونه او خنډونه هم پيدا او ښځو هم په ټولنه کې خپل ارزښت له لاسه ورکړ او درناوی ورته نه کوي

نوټ : طالبي اسلامي امارت ځان په ډېرو وړو فرعي اختلافي مسايلو کې راښکېل چې اصول او اړين اولويتونه يې تر پښو لاندې کړل. په اسلامي لاسوندونو کې ښځو ”کريمة المروزية“ [ ۹۶۹ هـ – ۱۰۶۹ م ] صحيح البخاري په حطيم د مسجد الحرام، ”فاطمة البطائحية“ [ت ۶۳۶] په مسجد نبوي او ”أُم سيّدة المروانيّة“ [اوومه پېړۍ] په مسجد الأقصی کې تدريس کولو او د وخت علماو او قاضيانو به ترې زده کړې کولې. د عائشة بنت ابن الهادي د صحيح البخاري سند پخپل وخت کې تر ټولو لوړ او په جامعه بنو اميه کې به يې تدريس کولو او همدارنګه د صحيح البخاري تر ټولو کره او غوره نسخه د النسخة اليونينيّة ده چې د کريمة المروزي په لاس ليکل شوې، خو زموږ د اسلامي امارت ټيکه داران او د بېګانه وو وړانده چرګوړي چې څوک يې بېسواده، څوک يې قاچاقبران، څوک يې ګونګيان او څوک يې بيا لا تر اوسه له خلکو پټ، خو پر يو عکس يې بسنه کيږي او بيعت هم ورته له خلکو غوښتل کيږي او د داسې يو خليفه اسلامي امارت چې زموږ په جهادي پير کې تر ټولو يو اسانه ايات چې به هر ځای، په کارتونو، کتابونو او دېوالونو به هم ليکل شوی وو ((واعتصموا بحبل الله جميعًا ولاتفرقوا))، سم ونه ويلو او ترې غلط شو. پلار يې د عکس مخالف نه، خو زوی يې بيا د زده کړې مخالف دی.

پوښتنې او ځوابونه

شيخ ابوعمار ياسر قدحي له ډاکټر (شيخ) محمد اکرم ندوي سره

شيخ سيد سلمان حسيني

اړين تعليمي سيستم

Ask Shaykh YQ Special With Dr. Akram Nadwi – YouTube

Powerful speech in Qarawiyyin by Shaykh Akram Nadwi (English subtitles) – YouTube

النظام التعليمي المطلوب- العلامة السيد سلمان الحسيني – YouTube

Darul Uloom Deoband Ka Nisabe Taleem Keya Qabile Tanqeed Hai-m.salman husaini – YouTube

نوټ : د طالبانو پر لاس د پنجاب اسلامي اشغال واسارت زموږ تعليمي سيستم د کوکنارو له کرکيلې سره پرتله کړی، بلکې له هغې يې هم زيات ګڼلی ځکه خو يې لومړی زده کړه او بيا کوکنار بند کړل. د طالب يعنې د پاکستان نظامي و څارګري ادارو لپاره د افغانانو زده کړه له افيومو هم خطرناکه بولي ځکه چې په زده کړې سره زموږ نارينه وښځينه ځوان قشر او ولس پوهه تر لاسه کوي چې بيا خپلې موخې د تېر په څېر نه شي ترلاسه کولی، نو ځکه يې دا کار وکړ چې ټولنه ناپوه او بېسواده پاتې او د پاکستان لپاره تل د اسلام په نوم د لاسوهنې پلمه په واک ولري.

Questions & Asks

Shaykh Abu Ammaar Yasir Qadhi

Dr. (Saykh) Mohammad Akram Nadwi

One of the questions which I have been always questioned all the time. When I go to India even now people ask me. Can women attend to the prayer to the mosque?

What actually – I have seen to books this question has been never questioned in Islam.

I have got a few women who used to teach hadith in the Hateem. Hateem is basically the Kaaba. It is called Kaaba. They used to teach in the Hateem and the people who were the greatest scholars of the time. They used to attend their class in the Hateem. A few women and they researched that so is there any place more valuable other than the Hateem? The women were allowed to teach there in the 7^th or 8^th century. And the scholars who were judges and Qazis they were sitting next to them, and they learned from them right.

Then I have found a few women in the mosque of the prophet ‘pbuh’ were teaching. And they were teaching where the best place you can imagine. One of them were Fatima al-Bataihiyyah فاطمة البطائحية ‘may Allah have mercy of her’. She died in the 711. And she used to have the highest Isnad of the world in that time. She narrated the whole Sahih al-Bukhari from Abul Hussain al-Zabibi. Hussain Abu Abdulla Hussain ibn—ul-Mubarak al-Zabibi that he taught the whole Sahih al-Bakhari in Damascus in the year of 630 of hijra. She attended all the classes that why her Isnad of the Hadith became very high. She came for the Hajj and she came to Madina and the people asked her to teach the hadith in Madina. Sahih al-Bukhari and other books. And the people who were attended her classes in the mosque of the prophet ‘pbuh’ they were scholars, Qazis and judges. And the one who wrote all this down they said she used to sit next to the grave of the prophet ‘pbuh’. [Subhanallah! She teches Sahih al-Bukhari in that location] If we were there and we Muslim didn’t have respect to the women so, how could they allow the women to sit next to the grave of the prophet ‘pbuh’ and teach there? And not only that they describe further she was not sitting next to the feet of the prophet ‘pbuh’. If that happen so we would be so happy. She was sitting next to the head of the prophet ‘pbuh’. [Subhanallah!] and she was leaning to the wall of the grave because she a little old. And the people attending to the class she was writing the Ijaza (permission) for everybody with on her own hand. [Subhanallah!] So, women like this were teaching in the mosque of the prophet ‘pbuh’. And the three the holy mosques [you know] Masjid-ul-Haram in Mecca, the mosque of the prophet ‘pbuh’ and then the third place Masjid-ul-Aqsa. There have been many women from the time of Abu Darda till were teaching. One of them was ام سيّدة المروانية when she came in the 7th century. She came to مسجد الأقصی and the people who were attended to her class in مسجد الأقصی the number was very high. The tradition has been to write down all the names for Ijaza. So, I have got the copy of the names. Names that I counted them they were 396 names of the people attended the class. Then the person who writes the names he says there were many-many more and I was not able to write their names. Three hundred and ninety-six he was able to write down their names.

So, similarly all the big mosques in Syria Damascus like الجامعة المظفّري، الجامعة ابن أُميّه and the same in Egypt all these big mosques and madrasas and colleges I have found all of them were women coming to teach and there were also women attending the class to learn. And now we are opposed the women.

Once I was in Qrawiyyin mosque Morocco “الجامعة القرويين” and they asked me to give a talk there and I said in my talk which was recorded. “This is the mosque built by the woman.” And for long time people didn’t allow the women even to study there. So, you know this is about what happened. So, the women have been building the mosque and teaching. Many of big books of Islam they have been preserved by the women. You know معجّم الطبراني الکبير والصغير twenty-five volumes and the narrations which are continues by our time is by the women فاطمة الجوزدانية وفاطمة الأندلسية and many of these women they kept these books. Even actually صحيح البخاري the highest isnad of the world are in by the women. The sound copy of the صحيح البخاري  is the copy of کريمة المروزية which is based. And now I narrated the highest Isnad of the صحيح البخاري by Isnad which between and the Bukhari are only 14 people because of women. I can narrate this Isnad from my teacher محمدابن عبدالرزاق الخطيب who narrated from ابوالنصر الخطيب who narrated from عبدالله التلي الشامي who narrated from عبدالغني النابلوسي and عبدالغني النابلوسي narrated from نجم الدين محمد الغزي and he narrated from his father بدرالدين محمد الغزي and he narrated from ابوالفتح المزي الأسکندراني and he narrated from عائشة بنت ابن عبدالهادي the teacher of امام حجر الغسقلاني and she was one of the biggest محدّثات of the time and she used to teach in the جامعة بنو أُميّة and underneath of the بقعة النصر  that was the place of the best محدِّث of the time, and she was the only woman which appointed there عائشة بنت ابن عبدالهادي and she narrated from عبدالعباس احمد ابن ابي طالب الحجار who narrated from ابوعبدالله الحسين ابن المبارک الزبيدي who narrated from ابو الوقت السزدي (السِجلي) and سِزدي (سجلي) narrated from الداودي and الداودي narrated from سرخُسي and سرخُسي narrated from محمد ابن يوسف المطر الفربري  and الفربري from Bukhari.

Shaykh, the question comes what happened?

And why do we not have describing scholarship among our females?

What happened? Was there is colonialism? What the man doing something what is exactly happened?

No, actually I don’t think it was colonialism or something like that. What happened is that I analysed really in Islamic history whenever teaching of the hadith of the prophet ‘pbuh’ was powerful in the society then the women were respected and also were allowed in mosques and madrasas to study. Whenever Fiqha and Philosophy became more powerful because Fiqha is always have been influenced by Philosophy. Then the women became discouraged.

You know Aristotle, Aristotle the master of Greece Philosophy, although I respect him. No doubt, that he is a big man. But you know he used to think like any other people. “The women are inferior to men.” He was thinking that “women are not qualified to study and learn”. He used to say that one of the reasons is that “women are inferior because they have less teeth compared to the men.”. Because Aristotle had two wives. Did he count their teeth? Such a big man that he does research for every single thing. He did not ever research for the teeth of his wives that why he said.

تاسې ارسطو پېژنئ، ارسطو د يونان د فلسفې ماسټر، که څه هم زه د هغه درناوی کوم. په دې کې شک نشته چې هغه يو لوی سړی دی. مګر تاسې پوهېږئ چې هغه د نورو خلکو په څېر فکر کاوه.

((ښځې تر نارينه وو ټيټې دي. هغه فکر کاوه چې ښځې د دې مستحقې نه دي چې زده کړې وکړي.)) هغه ويلي وو چې يو لامل يې د ټيټوالي دا دی ځکه چې ښځې د نارينه وو په پرتله کم غاښونه لري. حال دا چې ارسطو خپله دوه مېرمنې درلودې. ايا هغه (ارسطو) د هغوی دواړو غاښونه د هغوی په خولو کې شمېرلي ول؟ دومره لوی سړی چې د هر څه لپاره څېړنه کوي، خو هغه هېڅکله د خپلو دواړو مېرمنو د غاښونو په اړه څېړنه نه ده کړې دا ځکه چې هغه دغسې ويلې.

Since then, you can see the philosophers never encouraged the women. You know Muslim Philosophers and non-Philosophers as well. In my book you can find women from every classic of the society. From their foqaha فقهاء, mohaddithin مجتهدين and mufassirin مفسّرين. No single lady from the family of any philosopher. [it’s very interesting Shaykh.]

In later centuries after one thousand years of Islam philosophy became a part of the madrasas curriculum very strongly. When women became inferior then women became discouraged.

Women Scholars of Hadith – Part 1 – IslamOnline

10 Influential Women From Islamic History – The Muslim Vibe

Factsheet: Women and Islam – Religion Media Centre

اعلام سيرالنبلاء ۱۸ ټوک

طبقات علماء الحديث څلورم کتاب

تاريخ الاسلام ۳۶ ټوک ۵۲۱ – ۵۴۰ مخونه

تاريخ الاسلام ۴۰ ټوک ۵۷۱ – ۵۸۰ مخونه

کريمه المروزية وفوائد روايتها في صحيح البخاري ...

کريمة المروزية وفوائد روايتها في صحيح البخاري

التمهيد

دور المرأة في حمل العلم ونشره

د پوهې ((علم)) په رسولو او خپرولو کې د ښځو رول

لقد سطرت كتب التاريخ الإسلامي صفحات مشرقة لثلة من النـساء العالمـات والداعيات والمحدثات والفقيهات والمفسرات والأديبات ،ولم يقتصر دور النـساء علـى تعلم العلم وطلبه بل تعداه إلى المشاركة في تعليمه ورواية كتبه دل على ذلك الـسجل الحافل الضخم من أعلام النساء اللاتي تتابعن على مر العـصور حملـن رايـة العلـم وسابقن في ميدانه فرسانه منذ عهد النبوة ،حيث أمر الله نساء النبي صلی الله عليه وسلم بالدعوة فقـال تعالى : ((واذْكُرن ما يتْلَى فِي بيوتِكُن ّمِن آياتِ اللَّهِ والْحِكْمة)) [۱] يقول ابن العربي : ((أمـر الله أزواج النبي صلی الله عليه وسلم أن يخبرن بما أنزل الله إليه من القرآن في بيوتهن وما يـرين مـن أفعال النبي صلی الله عليه وسلم وأقواله فيهن حتى يبلغ ذلك إلى الناس فيعملوا بما فيه ويقتدوا به)) [۲]. وقـد امتثلن هذا الأمر خير امتثال فكانت حجراتهن رضي الله عنهن مدارس يقصدها طـلاب العلم فيجد السائل عندهن جوابه والمستفتي فتواه،فهذه خديجـة رضـي الله عنهـا أول شمس تشرق في سماء الدعوة في عهد النبوة يصف ذلك النبي صلی الله عليه وسلم حيث يقول :(( آمنـت بي إذ كفر بي الناس وصدقتني إذ كذبني الناس وواستني بما لها إذ حرمني الناس )) [۳]. ولـم تقتصر على مواقف الإيمان إنما بذلت أقصى ما تستطيع في تثبيـت الرسـول صلی الله عليه وسلم فـي دعوته.

قال ابن حجر رحمه الله :إنها أول من أجاب إلى الإسلام ودعا إليه بعد رسول الله صلی الله عليه وسلم وأعان على ثبوته بالنفس و المال والتوجه التام فلها مثل أجر من جاء بعدها ولا يقدر قدر ذلك إلا الله (۴). وذكر الدكتور زيد عبد الكريم نكتة لطيفة حول إسلامها فقال : أول من وجهت له الدعوة امرأة وهي خديجة رضي الله عنها وأول من استجاب لهذا الدين ودخل الإسلام امرأة،فهذا الشرف العظيم شرف البدء بتوجيه الدعوة وشرف السبق فـي الاستجابة نصيب امرأة ثم تبعه شرف النصرة فماذا بقي للرجال بعـد ذلـك (۵).

ابن حجر رحمه الله وايي: هغه ((خديجة الکبری)) لومړنۍ ښځه وه چې اسلام ته يې ځواب ورکړ او له رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه وروسته يې ورته بلنه ورکړه او په خپل ځان، مال (پيسو) سره يې د اسلام په جوړولو کې پوره (بشپړه) مرسته وکړه. له الله تعالی پرته نور څوک دومره نه شي کولی. دکتور زيد عبدالکريم د هغې د اسلام راوړلو په اړه يو ډېر ښه ټکی ياد کړه او ويلي يې دي : ((لومړی کس چې بلنه ورته وشوه هغه يوه ښځه وه او هغه خديجه رضی الله تعالی عنها وه او لومړی يې دې دين ته ځواب ورکړ او د يوې ښځې په توګه له بېغمبر صلی الله عليه وسلم پسې اسلام ته شامله شوه.

زموږ سرتنبه ګان يې لا مخه نيسي او د اميرالمؤمنين فرمان يې پلمه کړی چې په اصل کې د ګاونډي هېواد استخبارات او نظامي چارواکي نه غواړي چې د هېواد ځوان قشر په تېره بيا نجونې زده کړې وکړي او له لوړو زده کړو څخه برخمنې شي. داسې خو نه شي کېدای چې له دې وروسته به موږ هر څه د خيرات په بڼه د بېګانه ملګ له استخباراتو او نظامي واکمنانو نه په سوال غواړو.

وأمـا عائشة رضي االله عنها فهي تعد بحق أفقه نساء الأمة ولها فضل كبير في نقـل الـسنة الفعلية وتعتبر حجرتها أول مدرسة في الدنيا أخذ منها الحديث،وقد بلغت مروياتها عـن رسول الله صلی الله عليه وسلم ألفين ومائتين وعـشرة أحاديـث فـي الـصحاح والـسنن والمعـاجم والمسانيد،اتفق لها البخاري ومسلم على مئة وأربعة وسبعين حـديثا وانفـرد البخـاري بأربعة وخمسين وانفرد مسلم بتسعة وستين (۱). وقال عنها عروة بن الزبير لقد صـحبت عائشة فما رأيت أحدا قط كان أ علم بآية نزلت ولا بفريضة ولا بـسنة ولا بـشعر ولا أروى له ولا بيوم من أيام العرب ولا بنسب ولا بقضاء ولا طب منها.

وقال أبو بردة عن أبي موسى : ما أشكل علينا أصحاب رسول الله صلی الله عليه وسلم حـديث قط فسألنا عائشة إلا وجدنا عندها منه علما . وقال مسروق : والله لقد رأيـت أصـحاب محمد الأكابر يسألونها عن الفرائض (۲). وتليها في الرواية أم سلمه رضي الله عنها فقـد روت عن رسول الله صلی الله عليه وسلم سبعمائة وثمانية وثمانين حديثا (۳).

ثم تأتي بعدها في الرواية ميمونة رضي الله عنها فقـد روت سـتة وسـبعين حديثا،ثم أم حبيبة رضي الله عنها روت خمسة وستين حديثا،ثم تليها ح فصة رضـي الله عنها روت ستين حديثا إلى غير ذلك من روايات أمهات المؤمنين رضي الله عنهن (۴).

ولم تكن العناية برواية الحديث مقتصرة على زوجات النبي صلی الله عليه وسلم بـل تعـداهن للصحابيات رضي الله عنهن وقد رتبهن بقي بن مخلد في مسنده على مراتب بحـسب عدد مروياتهن. وذكره ابن حزم في كتابه جوامع السيرة (۵).

ثم ظهرت ثلة من التابعيات الراويات بعضهن يعدون مـن التابعيـات الكبـار وبعضهن في طبقة صغار التابعيات (۶).

لومړی : مکة المکرّمة مسجد الحرام

کريمه المروزية

۳۸۵ – ۴۶۳ هـ = ۹۷۵ – ۱۰۷۰ م

کريمة المروزية فقيه او په علم حديث کې پوه وه.

نوم او روزنه يې :

هغه د عزت څښتن مور کرېمه بنت احمد بن محمد بن حاتم المروزيه ده چې سل کاله ژوند يې وکړ او پېغله مړه شوه. تاريخ پوهانو هغې ته د اسلام او د علومو په چوپړ (خدمت) کې د هغې د ستر رول له امله د “عزتمندې مور” نوم ورکړی وو. له خپل پلار سره مکې معظمې ته مسجد الحرام ته نژدې د علم د زده کړې لپاره لاړه او خپل ژوند يې په يادولو او روايت کولو، زده کړه او ښوونه (تدريس) کې تېر کړ او د خپل وخت د سترو فقهاوو له لور يې زده کړه، زده کړه وشوه او د نېکو او ښو کسانو په نوم ياده شوه. پوهه او هوښياره وه او د صحيح البخاري لوړ سند يې ترلاسه کړ پای ته ورسوله او هلته د صحيح البخاري په روايت او اوريدو مشهوره شوه، نو د هغې نوم د صحيح البخاري له نوم سره ونښلول شو، او په سختۍ سره څوک د هغې لپاره ژباړه کوي، مګر دا يې په ګوته کړې.

الذهبي د هغې په باره کې ويلي چې : هغه شيخه، عالمه، نېکه، مسند، د ((وياړ څښتنه مور)) کريمه بنت احمد بن محمد بن حاتم المروزية ده، د خدای په حرم کې اوسېدله. کله چې روايت کولو هغه به له خپل اصل سره مل وو، او هغې د نېکۍ او عقيدې ترڅنګ پوهه او ذکاوت درلوده. هغې څو ځله “الصحيح” روايت کړی دی: يو ځل يې د ابوبکر الخطيب د موسم په ورځو کې ولوست، او هغه پېغله مړه شوه، هغې هېڅکله واده نه وو کړی.

ابوبکر بن منصور السمعاني وايی چې : ما له خپل پلار څخه د کريمې ذکر واورېد، ويې ويل (( آيا د کريمې په شان ښځه چا ليدلې ده؟))

ابوبکر وويل : ما له خپلې ورېرې کريمې څخه اورېدلي، چې ويل يې : ما هېڅکله واده نه دی کړی، پلار يې له کشميهن او مور يې د سياري له اولادونو څخه وه.

د هغې ښوونه او پوهه د هراتي ابوذر له لورې ستايل شوې وه.

الخطيب البغدادي او ابو الغنائم النرسي له هغې څخه روايت کړی دی.

زما استاذ دکتور (شيخ) محمد اکرم ندوي وايی چې :

کريمه المروزية به د مکې د حرم په حطيم کې د صحيح البخاري تدريس کولو او د وخت مشهورو (معتبرو) علماو، قاضيانو او مفسرينو به ترې زده کړې کولې. د علم حديث د ارزښت په دوران کې به ښځو په درېواړو سپېڅلو ځايونو کې د صحيح البخاري تدريس کولو او خلکو به ترې زده کړې کولې، خو نن موږ ورسره پخپله ټولنه کې د نجونو له زده کړې سره حساسيت لرو.

استاذان يې ((شيوخها)) :

ذكر الذهبي أنها سمعت من أبي الهيـثم الكـشمهيني ، وزاهـر بـن أحمـد السرخسي ، وعبد االله بن يوسف بن بامويه الأصبهاني.

شاګردان يې ((تلاميذها)) :

سمع منها صحيح البخاري العلماء الكبار وبعض طلبة العلم . وقد أوصى أبـوذر رحمه الله الطلبة أن لا يأخذوا الجامع الصحيح إلا عندها.

له کريمې مروزې [کريمة المروزية] نه سترو عالمانو او د پوهې ځينې شرګردانو صحيح بخاري اورېدلی او ابوذر رحمه الله به زده کړيالو (طالبانو/شاګردانو) ته ويل چې له کريمې المروزې پرته له بل چا صحيح بخاري مه زده کوئ / اورئ.

١ -إبراهيم بن محمد بن سليمان بن فتحون أبو إسحاق،

٢ -أحمد بن الحسين بن أبي الأخطل طليطلي أبو جعفر،

٣ -أحمد بن علي بن ثابت بن أحمد أبو بكر الخطيب الحا فظ،

٤ -أحمد بن محمد بن عبد الرحمن الأنصاري أبو العباس،

٥ -أحمد بن خليفة الخزاعي أبو العباس،

٦ -الحسين بن محمد بن علي بن الحسين الزينبي أبو طالب الملقب نـور الهـدى،

٧ -خلف بن إبراهيم بن خلف بن سعد المقرئ يعرف ب ابن الحـصار أبـو القاسـم،

٨ -سعد بن علي بن الحسين العجلي الأسد أبادي أبو منصور،

٩ -عبد الرحمن بن سهل بن عبد االله بن ثغري أبو محمد،

۱٠-عيسى بن محمد بن عبد االله بن عيسى بن مؤمل الزهري أبو الأصبغ،

۱١-علي بن الحسين بن عمر بن الفراء الموصلي ثم المصري أبو الحـسين،

۱٢-محمد أبي نصر فتوح بن عبد االله الأزدي الحميدي أبو عبد،

۱٣-محمد بركات بن هلال بن عبد الواحد السعيدي أبو عبد الله،

۱٤-محمد بن سابق الصقلي أبو بكر،

۱٥-محمد بن علي بن ميمون أبو الغنائم بن الزسي ،

١٦-محمد بن الحسن بن ملوك الهاشمي،

۱٧-مرشد بن يحيى بن القاسم بن علي المديني أبو صادق،

۱٨-علي بن إبراهيم بن العباس بن الحسن النسيب أبو القاسم ،

۱٩-عبد االله بن محمد بن اسماعيل بن صدقة أبو محمد المـصري،

۲٠-منصور بن محمد بن عبد الجبار بن أحمد التميمي السمعاني أبو المظفر،

۲١ -جماهر بن عبد الرحمن بن جماهر الحجري الطليطلي المالكي الفقيه أبو بكـر،

۲٢-الحسين بن علي بن الحسين الطبري أبو عبد االله،

۲٣-هاشم بن عبد العزيز المخرمي،

۲٤-يحيى بن أحمد بن كريم بن زكريا الغضائري الدربندي،

۲٥-ملكة بنت داود بن محم د الصوفية العالمة،

۲٦-عبد الملك بن أحمد بن محمد بن عبد الملك بن المعـافى القاضـي أبـو القاسـم القزويني،

۲٧-أحمد بن عثمان بن مكحول أبو العباس،

۲٨-محمد بن الحسين بن علي بن محمد بن محمود أبو يعلى الهمذاني السراج،

۲٩-ابراهيم بن مسلم بن أيوب الرازي أبو سعد،

۳٠-حمزة بن الحسين ويقال حمزة بن سعادة أبو يعلى السبتي ثم البغـدادي المقـرئ الصوفي،

۳۱-أحمد بن محمد بن عمر التميمي أبو القاسم بن ورد.

=-=-=-=-=-=-=

دويم : مدينة المنورة مسجد النبي صلی الله عليه وسلم

فاطمة البطائحية

اعيان العصر واعيان النصر

فاطمة بنت ابراهيم بن محمود بن جوهر

فاطمة بنت إبراهيم بن محمود بن جوهر الشيخة المعمرة المسندة العابدة، أم محمد البطائحية البعلية، والدة الشيخ إبراهيم بن القريشة، وقد تقدم ذكره في الأباره.

سمعت صحيح البخاري من ابن الزبيدي، وسمعت من العلامة الحصري صحيح مسلم.

وحدثت في أيام ابن عبد الدائم، وطال عمرها، وروت الصحيح مرات.

سمع منها شيخنا العلامة قاضي القضاة تقي الدين السبكي، وسراج الدين بن الكويك، وتقي الدين بن أبي الحسن، وابن شيخنا الذهبي، وعدد كثير.

وتوفيت -رحمها الله تعالى- سنة إحدى عشرة وسبع مئة.

ومولدها سنة خمس وعشرين وست مئة.

زما استاذ دکتور ندوي وايی چې هغې به په مسجد النبي (ص) کې د پېغمبر صلی الله عليه وسلم د قبر سر لوري دېوال ته به يې تکيه کړې وه، ځکه چې بوډۍ او کمزورې شوې وه او صحيح البخاري به يط د وخت عالمانو او قاضيانو تدريسوه. که موږ يې څوک د پښو خوا ته پرېږدي، نو څومره خوشاله يو؟

فاطمة بنت جوهر البطائحية

موسوعة التراجم والأعلام – فاطمة بنت إبراهيم بن محمود بن جوهر (taraajem.com)

إسلام ويب – سير أعلام النبلاء – الطبقة الرابعة والثلاثون – الحصيري- الجزء رقم23 (islamweb.net)

سير أعلام النبلاء – ج 23 – Google Books

سير أعلام النبلاء – ج 25 – الفهارس 2 – Google Books

أعيان العصر وأعوان النصر | مجلد 4 | صفحة 26 | حرف الفاء | فاطمة بنت إبراهيم بن محمود بن جوهر | الترا (ketabonline.com)

ص26 – كتاب أعيان العصر وأعوان النصر – فاطمة بنت إبراهيم بن محمود بن جوهر – المكتبة الشاملة (shamela.ws)

درېيم : فلسطين مسجد الأقصی

اُم سيّدة المروانيّة

ښاغلی ندوي وايي چې اُم سيّدة المروانية به د فلسطين په مسجد اقصی کې د صحيح البخاري تدريس کولو او د وخت عالمانو او قاضيانو به ترې زده کړه کوله او په صنف کې به ورته له ۳۹۶ کسانو څخه زيات کسان ناست ول. په المحدثات کې يې د هغوی نومونه راخېستي دي.

په ايوبي ومملوکي عصري دورو کې په علم حديث کې د بيت المقدس د ښځو رول

دور المرأة المقدسية في خدمة علوم الحديث في العصرين الأيوبي والمملوكي

وقد انصب اهتمام المقادسة على العلوم الدينية بعامة وعلوم الحديث بخاصة باعتبارها مطلبا مهما لحاجة المجتمع إليها في شحذ الهمم وتقوية فريضة الجهاد في النفوس لمقاومة الغزو ً الصليبي، وايمانًا من المرأة المقدسية بقيم مجتمعها وما ساده من اتجاهات فكرية أقبلت على العناية والاشتغال بعلوم الحديث، وكان أول ظهور لمحدثات مقدسيات في الصالحية بعد منتصف القرن السادس الهجري ومن أشهرهن في هذا القرن:

– المحدثة رقية بنت أحمد بن قدامة المقدسي، وقد ولدت سنة ۵۳۶ هـ ۱۱۴۱ م، وعاشت معظم عمرها في القرن السادس الهجري، وتوفيت عام ۶۲۱ هـ / ۱۲۲۴ م، وحدث عنها من العلماء الإمام علي بن أحمد بن عبد الواحد المقدسي (۱۷).

– المحدثة رابعة بنت أحمد بن محمد بن قدامة، محدثة ذات دين وصلاح ولدت تقريبا سنة ۵۴۴ هـ/۱۱۴۹ م، وقرأ عليها وحدث عنها الإمام علي بن أحمد بن عبد الواحد المقدسي وتوفيت سنة ۶۲۰ هـ / ۱۲۲۳ م (۱۸).

ألقى تحرير بيت المقدس على يد صلاح الدين الأيوبي سنة ۵۸۳  هـ / ۱۱۸۷ م مسؤولية كبيرة على عاتق علماء الإسلام من فقهاء ومؤرخين وغيرهم، ذلك أن عروبية بيت المقدس واسلاميتها أصبحت مسألة يعوزها التجذير بعد تسعين سنة من الاحتلال الصليبي الذي عمل على تقليص الوجود العربي الإسلامي في بيت المقدس واحتوائهما (۱۹).

وسعيًا من صلاح الدين لأسلمة المدينة المقدسة وتعريبها، فقد اهتم بتعميرها وتوفير الخدمات الأساسية فيها، وأسكن القبائل العربية فيها، وأخذت المؤسسات التعليمية في الظهور، فقد أنشأ صلاح الدين وورثته أكثر من خمس عشرة مؤسسة جديدة، أكثرها مؤسسات علمية تعليمية من مدارس وخانقاوات وزوايا. وبلغ عدد المدارس الأيوبية التي نعرفها في بيت المقدس سبع مدارس هي: المدرسة الصلاحية، والأفضلية، والنحوية، والميمونية، والبدرية والمعظمية، ومدرسة للشافعية لا نعرف اسمها تقع في حي الدباغة. وبلغ عدد الزوايا التي كانت تؤدي مهام تعليمية، ثلاث زوايا هي: الختنية والجراحية (أنشأهما صلاح الدين) والدركاه. وكان ضمن المؤسسات التعليمية كذلك البيمارستان والخانقاه اللذان أنشأهما صلاح الدين. وكان البيمارستان يعلم الطب، والخانقاه تعلم التصوف. كما كان هناك مكتب لتعليم الأطفال أنشأه صلاح الدين جوار المسجد الأقصى المبارك (۲۰).

ان تر دې چې د صلاح الدين ايوبي په وخت کې هلته د تعليمي بنسټونه او همداسې روغتون، خانقاه چې هغه جوړ کړي وو او په روغتون کې به د طب زده کړې کېدې او په خانقاه کې به د تصوف او همداسې د مسجد الأقصی مبارک په څنګ کې وړوکتون ((کودکستان)) هم وو، خو زموږ د ملا محمد عمر، ملا اختر محمد منصور، شيخ هبت الله ”تصوير“ او د ملا حسن اخوند او د حامد الحق د آی ايس آی چرګوړي بيا د نجونو زده کړې زغملی نه شي.

وعلى الجانب الآخر، كان صلاح الدين من بناة النهضة ً العلمية وحماة أربابها. ويصور العماد الأصفهاني جانبًا من الحياة الفكرية في بيت المقدس بعد تحريرها من الصليبيين، يقول : ” فما ترى إلا قارئًا باللسان الفصيح، و روايًا للکتاب الصحيح، في مسألة، ومتفحصًا عن مشكلة، وموردًا لحديث نبوي، وذاكرًا لحكم مذهبي ، وسائلاً عن لفظ لغوي، ومعنى نحوي أو مقرضا بقريض، أو معرضًا بتصريح أو مصرحًا بتعريض، بتغريب أو ناشدًا بنشيد، أو مسمعًا بتغريب وتغريد (۲۱).

وفي العصر المملوكي، نال بيت المقدس اهتمامًا كبيرًا، فقد سار المماليك على نهج الأيوبيين في تشجيع العلم، والعناية بالمدينة المقدسة، فاستمر بيت المقدس – كما كان- مركزًا علميًّا مرموقًا، وليس أدل على ذلك أنه كان قبلة العلماء وطلاب العلم، بل إن من ثمار انتعاش الحياة العلمية في مدينة بيت المقدس ظهور عدد كبير من المؤلفات، والرسائل التي ارتبط ظهورها بيت المقدس (۲۲).

وكان للازدهار الاقتصادي وشيوع الأمن والاستقرار في دولة المماليك أكبر الأثر في تطور الحركة العلمية، وشهد هذا العصر حركة نشطة في تأسيس المدارس، وقد تسابق في تأسيسها السلاطين، والأمراء، والأثرياء. وبلغ عدد المدارس التي بنيت زمن المماليك في بيت المقدس وحدها زهاء خمسين مدرسة (۲۳)، وساهمت النساء الثريات في إقامة المؤسسات العلمية في المدينة في الفترة المملوكية، فأقمن في بيت المقدس وحدها ست مدارس هي:

– المدرسة الملكية: عمرها الحاج ملك الجوكندار عام ۷۴۱ هـ / ۱۳۴۰ م فوق الرواق الشمالي بالمسجد الأقصى، وأما الوقف عليها فإنه من زوجته ملك بنت السيفي قلطلقم الناصري وتاريخ وقفها ۷۴۵ هـ / ۱۳۴۴ م، والظاهر أن زوجها عمرها لها من مالها واالله أعلم (۲۴).

– المدرسة الخاتونية: تقع بباب الحديد، واقفتها أغل خاتون بنت شمس الدين محمد بن سيف الدين القازانية البغدادية، وتاريخ وقفها ۷۵۵ هـ/ ۱۳۵۷ م، ثم أكملت عمارة المدرسة المرحومة أصفهان شاه بنت الأمير قازان شاه وتاريخ وقفها ۷۸۲ هـ / ۱۳۸۰م (۲۵).

– رباط المارديني: يقع بباب حطة مقابل المدرسة الكاملية، وهي بجوار التربة الأوحدية، وقف منسوب لامرأتين من عتقاء الملك الصالح صاحب ماردين. تاريخ الوقف ۷۶۳ هـ / ۱۳۶۱ م (۲۶).

– المدرسة البارودية: تقع بباب الناظر بقرب التشتمرية، واقفتها الست الحاجة سفري خاتون ابنة شرف الدين أبي بكر بن محمود المعروف والدها بالبارودي، تاريخ الوقف ۷۶۸ هـ/ م ۱۳۶۶ م (۲۷).

 – المدرسة الغادرية: تقع بداخل المسجد واقفها الأمير ناصر الدين محمد بن دلغادر بعد أن عمرتها زوجته مصر خاتون، وبنائها في سلطنة الأشرف برسباي سنة ۸۳۶ هـ/ م۱۴۳۲ م (۲۸).

. – المدرسة العثمانية: بنتها سيدة بباب المتوضأ، واقفتها امرأة من أكابر الروم اسمها أصفهان شاه خاتون، بنيت سنة م۸۴۰ هـ / ۱۴۳۶ م (۲۹).

واستقطبت هذه المعاهد مئات العلماء، وأورد الحنبلي في ً الأنس الجليل سيرًا مختصرةً لنحو (۴۴۰) عالمًا وخطيبًا وقاضيًا ومؤلفًا، ممن عاشوا وعلموا في بيت المقدس منذ الفتح الصلاحي ۵۸۳ هـ / ۱۱۸۷ م وحتى سنة ۹۰۰ هـ/ ۱۴۹۱ م.

اسمها ونشأتها

هي أم الكرام كريمة بنت أحمد بن محمد بن حاتم المروزية،^[2] عاشتlz مئة سنة وماتت بكراً، أطلق عليها المؤرخون لقب «أم الكرام» لدورها الكبير في خدمة الإسلام وعلومه، جاورت المسجد الحرام في مكة، ورحلت في طلب العلم مع والدها، وعاشت حياتها تحفظ وتروي وتتعلم وتُعلم، وتتلمذ على يدها كبار الفقهاء في عصرها، ووصفت بأنها كانت محدثة فاضلة ذات فهم ونباهة، وإليها انتهى علو الإسناد لصحيح البخاري، حيث اشتُهرت برواية صحيح البخاري وإسماعه، فارتبط اسمها باسم صحيح البخاري، فلا يكاد أحد يترجم لها إلا أشار إلى ذلك.

قال عنها الذهبي: ((الشيخة، العالمة، الفاضلة، المسندة، أم الكرام كريمة بنت أحمد بن محمد بن حاتم المروزية المجاورة بحرم الله…. وكانت إذا روت قابلت بأصلها، ولها فهم ومعرفة مع الخير والتعبد. روت “الصحيح” مرات كثيرة: مرة بقراءة أبي بكر الخطيب في أيام الموسم، وماتت بكرا لم تتزوج أبدا.))

وقال أبو بكر بن منصور السمعاني: سمعت الوالد يذكر كريمة، ويقول: وهل رأى إنسان مثل كريمة؟.

قال أبو بكر: وسمعت بنت أخي كريمة تقول: لم تتزوج كريمة قط، وكان أبوها من كشميهن وأمها من أولاد السياري وخرج بها أبوها إلى بيت المقدس، وعاد بها إلى مكة، وكانت قد بلغت المائة.

كريمة المروزية – ويكيبيديا (wikipedia.org)

Of all the things Aristotle wrote, one of the things he is most often criticized for is the claim that males have more teeth than females. Aristotle writes in his History of Animals 509b (2.3.13):

“Ἔχουσι δὲ πλείους οἱ ἄρρενες τῶν θηλειῶν ὀδόντας καὶ ἐν ἀνθρώποις καὶ ἐπὶ προβάτων καὶ αἰγῶν καὶ ὑῶν· ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων οὐ τεθεώρηταί πω.”

This means, in my own translation:

“And the males have more teeth than the females in humans, in sheep, in goats, and in swine; and in the other species the observation has not been made yet.”

As most people already know, this claim is incorrect; men have exactly the same number of teeth as women.

Aristotle has been lambasted for reporting this false information. The British philosopher Bertrand Russell is particularly known for mocking Aristotle’s claim about women having fewer teeth than men. Russell wrote in his book The Impact of Science on Society, originally published in 1952:

“Aristotle maintained that women have fewer teeth than men; although he was twice married, it never occurred to him to verify this statement by examining his wives’ mouths.”

ټول هغه شيان څه چې ارسطو ليکلي، يو له هغه شيانو څخه چې پر هغه زياته نيوکه کيږي دا ادعا ده چې نارينه د ښځو په پرتله ډېر غاښونه لري. ارسطو په خپل تاريخ ۵۰۹ ب (۲.۳.۱۳) کې ليکلي:

“Ἔχουσι δὲ πλείους οἱ ἄρρενες τῶν θηλειῶν ὀδόντας καὶ ἐν ἀνθρώποις καὶ ἐπὶ προβάτων καὶ αἰγῶν καὶ ὑῶν · ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων οὐ τεθεώρηταί πω.”

زما په خپله ژباړه کې دا په دې مانا ده :

((نارينه په انسانانو، پسونو، وزو او خنزير کې د ښځو په پرتله ډېر غاښونه لري. او په نورو ډولونو کې تر اوسه ليدل  شوې نه ده.))

لکه څنګه چې ډېر خلک وار له مخه پوهيږي چې دا يوه ناسمه خبره (ادعا) ده؛ نارينه د ښځو په څېر ورته غاښونه لري. ارسطو د دې ناسمو معلوماتو د ورکولو له امله غندل شوی دی. برتانوي فيلسوف برټرنډ رسل په ځانګړې توګه د ارسطو د دې ادعا په اړه چې ښځې د سړيو (نارينه) وو په پرتله لږ غاښونه لري په ټوکه کولو مشهور دی. رسل په خپل کتاب کې چې ((پر ټولنه باندې د ساينس اغېز)) چې په اصل کې په 1952 ز کې خپور شوی ليکلي :

ارسطو دا باور درلود چې ښځې له سړيو (نارينه) کم غاښونه لري. اګر چې دوه ځله يې واده کړی وو او دوه ښځې يې لرلې، خو هغه هېڅکله دا سوچ نه وو کړی. ان تر دې چې د خپلو دواړو ښځو (مېرمنو) د خولو په معاينه کولو سره خپله ادعا جوته کړي چې رښتيا کم لري يا نه؟

له دې امله پر هغه باندې نيوکه کېدله او همدا مفکوره تر اوسه په بېلا بېلو ټولو کې شته او له ښځو سره ناسم سلوک کيږي او له جوماتونو نه يې مخنيوی او د زده کړې يې مخنيوی کيږي چې موږ دا دی اوس ورسره لاس وګرېوان يو.

The textbook Ancient Greece: A Political, Social, and Cultural History by Pomeroy et al. turns Russell’s comment about Aristotle and women’s teeth into a savage burn about Aristotle’s views on women:

“At times, Aristotle’s powers of observation deserted him when women were their subject. The twentieth-century philosopher Bertrand Russell quipped that Aristotle would not have claimed that women had fewer teeth than men if he had allowed his wife to open her mouth” (page 401 in the fourth edition).

Aristotle’s critics are certainly correct that he could have easily checked to verify whether women really had fewer teeth than men. Nonetheless, I think much of this criticism is rather unfair. Aristotle is routinely portrayed as an overconfident buffoon, but he was clearly relying on a report he had heard from someone else that he thought was based on observation. Aristotle evidently assumed that the report was correct and did not bother to verify it for himself.

Now, we might blame Aristotle for not bothering to verify the report himself, but, honestly, I don’t really blame him for not asking his wife to open her mouth so he could count how many teeth she had. After all, looking in someone else’s mouth and counting their teeth is really weird. I can only imagine how awkward that would be, both for Aristotle and for his wife.

Indeed, I seriously doubt that Bertrand Russell personally counted his own teeth and his wife’s teeth to make sure that they really had the same number of teeth. I strongly suspect Russell did exactly the same thing as Aristotle; he heard a report that men and women had the same number of teeth and he assumed that it was true.

The only real difference between Aristotle and Bertrand Russell in this regard is that the report Russell heard happened to be correct and the report Aristotle heard happened to be wrong.

It’s also worth noting here that Peter Gainsford, a classicist from New Zealand, went through and fact-checked every single statement in Aristotle’s chapter on teeth and found that Aristotle was actually correct the vast majority of the time. Aristotle got stuff wrong occasionally, but, when it comes to science, he was actually right far more often than he was wrong.

6 Things Aristotle Got Wrong

1. Women are monstrous. Aristotle says that women have fewer teeth than men.
2. Some people deserve to be slaves. Fourth-century Athens ran on slaves. …
3. Eels don’t reproduce. Eels are problem for Aristotle. …
4. The eternity of the world. …
5. There’s life out there. …
6. How bees reproduce.

د ارسطو شپږ شيان چې ناسم (غلط) ثابت شول

لومړی : ښځې شيطاني دي. ارسطو وايي چې ښځې د نارينه وو په پرتله لږ غاښونه لري.

دويم : ځينې خلک د غلامۍ وړ (مستحق) دي. د څلورمې پېړۍ اتن په غلامانو باندې وتښتېد.

درېيم : اييل بيا توليد نه کوي. Eels د ارسطو لپاره ستونزه ده.

څلورم : د نړۍ تلپاتېوالی (ابديت).

پينځم : هلته ژوند شته.

شپږم : مچۍ څنګه ډېريږي (تکثير کوي).

 

6 Things Aristotle Got Wrong | HuffPost Entertainment

داسې برېښي چې د بېګانه جاسوس کرنيل امام په لاس روزل شوي طالبانو هم د ارسطو په ايډيالوژۍ روزل شوي لکه خپله چې وايی :

په افغان مجاهدينو کې يوه داسې شور او ولوله پيدا کړې وه چې د امريکا ولسمشرانو جيمی کارټر او صدر ريګن به يې تل صفتونه کول.

((يوه شپه جنرال صيب ضياالحق مونږ څو لوړرتبه نظامي افسران ماښامنۍ ته مېلمانه کړي و د ضياصيب لخوا همدا خبره وشوه چې کارټر او ريګن وايي ”افغان مجاهدين د اسلام ريښتيني ساتونکي دي“. په دې سره اول ضيا صيب او بيا ټولو حاضرينو ښه شېبه وخندل)).

مونږ ډېر کوشش وکړ چې د جمعيت اسلامي او حزب اسلامي په مشرۍ افغانستان يو سياسي حکومت جوړ کړي خو ددوی ترمنځ اختلاف، جنګونو او شخړو مونږ په يو بل فکر مجبور کړو او دا مو د ځان له پاره يوه ښه لاره وبلله چې د طالبانو ملاتړ وکړو او يوه سيمه د ځان له پاره خوندي پيدا کړو.

کرنيل امام ورپسې داسې زياتوي :

د استاد سياف له خوا عربانو سره ډېر ښه کمونېکېشن شوی وو او مرستو يوه لويه برخه د جلال الدين حقاني د دفتر او استاد سياف د دفتر له خوا تر لاسه کېدلې او دا هغه څه وو چې مونږ ته خواشينونکي وو.

په جلسه کې د اکثره مشرانو رايه دا وه چې ”د افغان جهاد د نګرانۍ مشري بايد تل د پاکستان لاس کې وي او بل هرڅوک که دې ميدان ته را ګډيږي، نو بايد د پاکستان له لارې خپل کارونه مخ ته يوسي.“.

د يو اوږد ميټينګ او بحثونو وروستو ماته يوه نوې نقشه په لاس کې را وسپارل شوه.

زه د پنځوسو په شاوخوا کې نوی کمانډران ټريننګ کړم، ددغو کسانو ځانګړتياوې هم را وښودل شوې، ”دوی بايد د عصري زدکړو پر ځای ديني زدکړې ولري“. ديني زدکړې يې هم بايد د نړيوالو عصري سيسټمونو پر ځای د مدرسو او جماعتونو له لارې تر لاسه کړي وي. زمونږ داسې کسان پکار وو چې هغه بايد دينداره وي او په دې فاني دنيا غولېدونکي نه وي.

مولوي محمد نبي محمدي چې د افغاني مجاهدينو لنډرانو په منځ کې تقوا دار او پاک مجاهد وو. له پاکستان سره يې خاص مينه وه او تل به يې مونږ ته د پاکستان د بقا دعا ګانې کولې.

مولوي محمد نبي ساده او مخلص انسان وو. د هرې مرستې له پاره به مو چې پرې غږ وکړ، نو نه يې نه کوله. د مولوي محمد نبي محمدي صيب ګروپ کې يوه ځانګړتيا دا وه چې د افغانستان زيات شمېر ديني عالمان په دې ډله کې وو او د مدرسو طالبانو به هم دې خوا ته ډېره مخه کوله. هغه رنګه اشخاص چې زما پکار وو هغه مې دلته پيدا کولای شول.

په همدې دوران کې مې په يوه جلسه کې د مولوي صيب محمدي نه دهمداسې ځوانانو غوښتنه وکړه چې زه بايد هغوی ته ځانګړې روزنې ورکړم.

ستونزه دا ده چې کرنيل امام وايی چې ((زموږ داسې کسان په کار ول چې هغه دينداره وي او په دې فاني دنيا غولېدونکي نه وي))، خو طالبان بيا ټول له يوې څلمې دينداره نه دي. که وای، نو د علم حقاني ورور به ولې له شرابو او جينکيو سره نشه او د نڅا په حالت کې نيول کېده؟

له يو افسر نه د کرنيل امام پوښتنه او د هغه ځواب :

د خدای په لاره کې د جهاد لپاره هرڅه روا دي. کله چې ته د خدای ج د دين ساتنه کوې، نو هغه بيا ستا داسې وړو وړو غلطيوته نه ګوري.

د طالبانو اسلامي امارت

افغان جهاد او ۳۵ مثالي ځوانان

د آی ايس آی له افسرانو سره مېلمستياوې او شراب څښنه

شراب څښنه په وړو غلطيو شمارل

مونږ سره په د آی ايس آی په يو بل ګروپ کې ځينې افسران ملګري وو چې د هغوی مجاهدينو سره په ديني او دهغوی د ذهن جوړولو برخه کې کار کولو.

داسې کسان چې ماښام کې به مونږ کله کله د مشرانو لخوا د شپې ملسمتيا برابرېدله، نو دوی به شراب هم څښل او سهار به بيا د کار په ځای کې داسې وو چې سم پاخه ملايان به ښکارېدل. ما به ورته ويل چې دومره دوه مخې ژوند کول به تاسو ته تجربه کيږي چې څومره ګران دی، خو هغوی به خندل او ويل به يې چې بس اوس مونږ ملايان يو.

نو هلته مې د يو غټ افسر نه د دې پوښتنې د حواري له پاره پوښتنه وکړه هغه يو ساده مثال راکړ او دا بيا زما دې ډلې بيخي قبول کړ.

هغه ويل چې ورته وايه د خدای لاره کې جهاد له پاره هرڅه روا دي کله چې ته د خدای ج د دين ساتنه کوې، نو هغه بيا ستا داسې وړو وړو غلطيوته نه ګوري.

دهغه د خولې يوه عربي جمله خدايزده چرته يې ياده کړې وه اوس هم راته ياده ده او دا مجاهدين پرې راضي شول. هغه جمله څه داسې وه. (الضروريات تبيح المحضورات) يعنې ضرورتونه بنديزونه رفع کوي. [۵۱ – ۵۲ مخونه]

سمه بڼه : ((ان الضرورات تبيح المحضورات))

ڼوټ :

زه د افغانستان د علماو پر ټولنه باندې غږ کوم که شراب څښنه وړه ګناه وي، نو مهرباني وکړئ ثبوت يې راوړاندې کړئ؟ او که نه، نو تاسې دلته د کرنيل امام او د طالبانو له روزونکي او د څارګرې ادارې له افسرانو سره چې ځانونه يې ملايان کړي وو څه قضاوت کوئ؟

پوښتنه او شرعي ننګونه

قرآن خو دا وايی چې ((انما الخمر ”۱“ والميسر ”۲“ والأنصاب ”۳“ والأزلام ”۴“ رجس من عمل اليشان (۱) فاجتنبوه (۲) لعلکم ترحمون (۳) – [المائدة : ۹۰]

قرآن خو دې څلورو واړو ته پليت (ناولي) ويلي، دويم دا چې دا يې شيطاني کړنه بللې او درېيم دا چې د دوې څښنه او کړنه يې د قهر/غضب بللی انسان پرې د الله تعالی له رحمته لېرې کيږي.

پاکستان د ملکي حکومت، پوځ او استخبارات يې پاکستان د اسلام مضبوطه کلا بولي. عمرانخان او تبليغي مولانا جميل طارق يې تر اسلامپالو او سياسي ګوندونو پورې ټول ځانونه مسلمانان او بيا وايي چې موږ به له اسلام اباد څخه د ((مدينې رياست)) جوړوو او ((نظام مصطفی)) به راولو او حال دا چې دا څلور واړه ممنوع شيان په رسياست مدينه او نظام مصطفی کې له مخکې نه منعه شوي وو، نو زموږ د طالبانو پير کامل چې له مشر ملا صاحب ملا محمد او نورو اړوندانو سره د هغه د خپل ليکل شوي کتاب ((د افغانسان د جهاد داستان)) پر بنسټ ډېر نژدې پاتې شوی او اته کاله وخت يې ورسره تېری کړی چې طالبان يې دې ځای ته رسولي، نو هغه وايی چې :

مونږ سره په د آی ايس آی په يو بل ګروپ کې ځينې افسران ملګري وو چې د هغوی مجاهدينو سره په ديني او دهغوی د ذهن جوړولو برخه کې کار کولو.

جهاد خو يوه سپېڅلې پديده ده چې د يوې لوړې موخې لپاره کارول کيږي. خدای تعالی خو ناولي بللي او د کرنيل امام افسرانو به هغه له مجاهدينو په ((ديني)) او د هغوی د ((ذهن جوړولو)) برخه کارول. پوره شل کاله جګړه يې په همدې شکل مخته وړې ده.

او بيا ورپسې وايی چې :

داسې کسان چې ماښام کې به مونږ کله کله د مشرانو لخوا د شپې ملسمتيا برابرېدله، نو دوی به شراب هم څښل او سهار به بيا د کار په ځای کې داسې وو چې سم پاخه ملايان به ښکارېدل. ما به ورته ويل چې دومره دوه مخې ژوند کول به تاسو ته تجربه کيږي چې څومره ګران دی، خو هغوی به خندل او ويل به يې چې بس اوس مونږ ملايان يو.

نو هلته مې د يو غټ افسر نه د دې پوښتنې د حواري له پاره پوښتنه وکړه هغه يو ساده مثال راکړ او دا بيا زما دې ډلې بيخي قبول کړ.

هغه ويل چې ورته وايه د خدای لاره کې جهاد له پاره هرڅه روا دي کله چې ته د خدای ج د دين ساتنه کوې، نو هغه بيا ستا داسې وړو وړو غلطيوته نه ګوري.

په مېلمستياو کې يې د شراب څښنه وګوره او بيا ځانونه پاخه ملايان ښوول وګوره.

پوښتنه هم له خپل يو غټ افسر نه کوي او هغه ورته ساده مثال ورکوي او د ده ټوله ډله يې ورسره مني.

او بيا دې اپلتو ته يې ګوره چې ((د خدای په لاره کې جهاد لپاره هر څه روا دي. کله چې ته د خدای جل جلاله د دين ساتنه کوې، نو هغه بيا ستا داسې وړو وړو غلطيو ته نه ګوري.

دا پورته څلور واړه اعمال ستر حرام (ممنوع) ګناهونه دي، نو د کوم دک و دليل ((لاسوند)) له مخې يې وړه ګناه بولي؟

زما نيوکه د اسلامي امارت (اسارت/پنجابي اشغال) پورې اړوند ټولو علماو او شيوخو لکه خپل استاذ او د حج واوقاف اوسنی وزير شيخ نورمحمد ثاقب، مولوي عبدالکبير چې زموږ په هاشميه باړه کې يې سبق ويلی، شيخ عبدالحکيم او شيخ / مولوي شهاب الدين دلاور، مولوي عبدالبصير، مولوي عبدالحميد حماسي، هراتی مولوي مجيب الرحمان انصاري او داسې نور اړوند چارواکي تر مولوي عبدالسلام ضعيف او د افغانستان نور نامتو او مخور علماو ټولو ته متوجه ده چې د کرنيل امام دغه اوتې بوتې يا اپلتې يې چې ويلي او پخپل کتاب کې يې ورته ځای ورکړی له شرعي پلوه وڅيړي چې دېته څه ډول توجيه ورکوي؟ يوه تش په نوم اسلامي ډله د ((اسلامي امارت)) په نوم باندې چې افغانستان کې پرې خپلې هر ډول بربنډې لاسوهنې ته مشروعيت ورکوي څنګه يو حقوقي، مذهبي او ديني مشروعيت تر لاسه کولی شي؟ دغه ډول کړنې او اندونه له اسلامي ارزښتونو سره نېغ په نېغ په ټکر کې دي چې د دوی ټوله دغه شل کلنه سرښندنه تر شرعي او ديني مشروعيت تر پوښتنې لاندې راولي، نو د يو کار بنسټ چې له پيله په غلطه اېښوول شوی وي څنګه مذهبي صبغه او ديني مشروعيت تر لاسه کولی شي؟

کرنيل امام خو شراب د مجاهدينو او طالبانو لپاره د خپل يو افسر نه د پوښتنې په صورت کې وړه ګناه بللې او د خدای په لار کې د جهاد لپاره هر څه روا دي او څوک چې د خدای د دين ساتنه کوي، نو هغه ته بيا د دوی وړو غلطيو (تېروتنو) ته نه بولي، خو طالبان بيا د نجونو زده کړه منعه کړې البته به روا به يې نه بولي، نو ايا د نجونو زده کړه له شرابو هم بدتره ده؟ که نه وي، نو طالبانو ولې د نجونو ښوونځي او زده کړه منعه کړې ده؟ هېښنده لا دا چې د آی ايس آی افسرانو او طالبانو ته د دې ((ديني)) او د هغوی د ((ذهن)) جوړولو لپاره روا وي او د افغانستان نجونو ته نه، نو هيله ده چې دارالعلوم حقانيه خټک د کرنيل امام دا څرګندونې د ټولو اسلامي ارزښتونو په رڼا کې وڅېړي چې د مشروعيت څه توجيه لري او يا نه؟

په درنښت

سيد حسين پاچا

خوستي طالبان: د نجونو د زده کړو مخه کندهاري طالبانو نیولې ده – تاند (taand.com)