دولت درافغانستان چګونه و چرا سقوط نمود؟

    در افغانستان در طی سه دهه اخیر ادعای دولت ملی را تنظیمهای “جهادی”و حلقات افراطی “مذهبی” بشمول طالبان در کشور مدعی بوده وهستنند. این مدعیان”دولت” بدون اراده سیاسی و حمایت مردم کشور بکمک خارجیها رویکار آمدند. هیچیک ازآنان نتوانستند، که بمعنی واقعی دولت ملی در کشور بوجود بیاورند. در طی پنجاه سال اخیر حلقات اشغالگران خارجی بکمک اجیران داخلی ایشان بارها تلاش کردند، تا با حمایت خارجیها دل بندد، مدعی “دولت” ملی درافغانستان شدند. مردم درافغانستان دولتهای بی پشتوانه را از سال ۱۹۷۹م الی ۱۹۹۰م با درسهای تلخ دل بستتگی جنگ و خون با  اشغالگران شورویها، ازسال ۱۹۹۲ تا سال ۲۰۲۱ م درمراحل مختلف، دلبستگی با کشورهای غربی منجمله امریکا، اعراب، روسیه، چین و کشورهای منطقه را چندین بار تجربه نمودند. دلبسگی با خارجیها درد ملت را دوا نکرده، بلکه برعکس حیثیت، وقار و امکانات ملی کشور را از بین برده است. تازه ترین نمونه برجسته ادعای “دولت” با حضور بیست ساله قوای نظامی امریکا-ناتو در افغانستان است، که اشغالگران با تمام دار و دسته شان درپانزدهم اگست  ۲۰۲۱م  فرار کردند.  

عنوان فوق سقوط دولت در افغانستان ازجمله پرسشهای پرماجرای شفیع عیار بود، که در نوروز امسال سال ۱۴۰۱ ش درنقش یک ژورنالیست ازامریکا به تاجیکستان رفته، مصاحبه طویل و تخریش کننده را کننده را با لطیف پدرام درمنزلش درشهر دوشنبه تاجکستان انجام داده است. پدرام با سوابق مشکوک سردسته حلقه کوچک جدایی طلب درشمال افغانستان است. پدرام وهمقطاران او درطی بیست سال حضور قوای نظامی امریکا وناتو برعلاوه غارت و چپاول اموال و دارایهای عامه درافغانستان از تمام امتیازات فوق العاده که خارجیها برای اجیران خویش در کشورما می پرداختند برخوردار بودند.   

این حلقات فاسد درمقامات بلندپایه دولتی وحکومتی درکشور مقرر بودند. پدرام سالها از تربیون پارالمان افغانستان برای پخش نفاق ملی، تجزیه ویا فدرالی ساختن کشور واحد حنجره پاره میکرد، آنان ادعا داشتند که درکشور صلح، ثبات و دیموکراسی را تأمین مینمایند.

زمامداران مفسد غارتگر درافغانستان دو قبل ورود طالبان بکابل، جنرالان بیشمار با مارشال ایشان، سایرسردستهای حلقات مزدور بیگانه مقامات بلندپایه “دولت” بدون کوچکترین مقاومت،و دفاع  ازمردم و نوامیس ملی از کشور فرار کردند. اشرف غنی در اولین لحظه ورود طالبان به شهرکابل، با محافظین خود از داخل ارگ شاهی توسط  چهارهلیکوپتر امریکایی  فرار کرده، بجز حامد کرزی، عبدالله عبدالله، گلبدین حکمتیار، مسلمیار کلنیر مینی بس دوره اول حکومت طالبان، کسانی هستند که در پس پرده با استخبارات بیرونی و طالبان روابط نزدیک داشتند. اینان برای “تعامل” و کمک با طالبان درافغانستان با دلجمعی و تظمین امنیت جان و مال ایشان توسط طالبان در کشور باقی ماندند.  

با حادثه پانزدهم اگست  ۲۰۲۱م  درافغانستان، خروج قوای نظامی امریکا-ناتو برای دلبستگان خارجیها یک عمل غیر مترقبه و غیر قابل باور بود. در افغانستان دولت ملی وجود نداشت که دولت “سقود” کرده باشد، بلکه دستهای اجیر اشفالگران بیگانه بودند، که بزدلانه علنی از میدان فرار کردند. آخرین سفر دو روز قبل از پانزدهم ماه اکست ۲۰۲۱ م  مفسدین دلتی بودند پاکستان رفته بودند. لطیف پدرام و همقطاران وی دو روز قبل از ورود طالبان با پایتخت درکابل با معیت هیات بلند پایه سردستهای جمعیت “اسلامی” و وحدت “اسلامی” به پاکستان رفته بودند، اکنون وی به تاجکستان برکشته است.

جوابات بلند پروازانه و بی بنیاد لطیف پدرام در برابر سوالات عیار باری از اتهامات دروغ شایعه پرانی بیشرمانه است، که سردستهای راسیزم، این اجیران مؤظف دشمنان مردم افغانستان برای تشدید نفاق ملی، دامن زدن با اختلافات و ادامه جنگ و خونریزی را درافغانستان دربین هموطنان ما تبلیغ میکنند.

پدرام  دلائل عینی پیرامون انتقال قدرت با طالبان را که خودش نیز زمره در رهبران  زمامداری امور دولت در کشور قرار داشتند، ارائیه نمی کند، از اصل موضوع طرفه میرود، بار تمامی را ملامتیها را بدوش اشرف غنی می اندازد. من متن طنز گونه را مورد شکل انتقال حکمرانی از تیم اشرف غنی با گروهی طالبان برهبری ملاهیبت الله را  چنین نوشته بودم.   

نخست: سقوط – شکست؟

درطی پنج دهه اخیردشمنان خارجی افغانستان بکمک اجیران داخلی ایشان  توطیه های پی درپی جنگ وخونریزی را در مسیر تشدید اختلافات ایدیلوژیک، قومی، مذهبی با رشد سرسام آور افراطیت مذهبی را  در زیر چتر “دین اسلام”، دریک روند پرخون، غیر قایل انقطاع را برضد مردم بیدفاع ادامه دادند.

سیستم دفاعی، همبسگی ملی، ساختارهای عنعنوی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی  را در کشور ازهم پاشیدند. دشمنان افغانستان دربطن جامعه درساختار دولتی و سیستم دفاعی میهن کاملأ نفوس کافی را بدست آوردند. حاکمیت ملی مستقل و خودارادیت در کشور را از بین بردند، درعوض آن، جنایت، غارت، چپاول، فساد را مسلط گردانیدند. تصمیمگیری ملی، سرنوشت اتباع در کشور بدست دشنمان بیرونی و نوکران اجیر ایشان افتاد. با حضور قوای نظامی خارجی دشمنان افغانستان میتوانند آغاز هر پروسه عمرانی ملی را درکشور با ناکامی مطکهلق مواجع سازند.  

جریانات توطیه های شرم آور تیاتر ننگین درآن  نهفته است، که تقسیمات پنجاه، پنجاه، کرسی های وزرا، والیان، قوماندان اردو، پولیس و پستهای سفرای افغانستان در خارج از کشور مانند گوسفند  م  امریکا و ناتو با وساطت جان کری وزیر خارجه امریکا ازسال ( ۲۰۱۴) میلادی رسمأ تقسیم گردید.  ایجاد چنین ساختار پارچه پارچه درکشور واحد بمثابه نابودی کشوربود، عملأ امور اجرأت حکومتی و خدمات عامه را برای مردم نیازمند کشور فلج ساختند. همان توطیه ها مکررأ بهمان اجندا پار درسال (۲۰۱۹) میلادی زمانی شدت با رسوایی کشید و کوزه کثافات گندیده شکست که درافغانستان  دو رئیس جمهور (اشرف غنی و عبدالله عبدالله)  در یک ساعت، در یک روز در یک محل بحیث روسای جمهور در کشور سوگند خوردند. باز خجالتی هنوز سنگینتر شد، که هردو از جمله دوستان امریکا بودند.

“دولت جمهوری” مستقل که اشرف غنی مدعی آن بود، اصلأ دولتی بمعنی واقعی وجود نداشت که در برابر چند تن طالب با چند میل کلاشینکوف زنگ زده روسی هیچگونه مقاومت نکردند. در تاریخ سیاسی افغانستان و جهان بنام “دولت” چنین ساختار را هیچکس سراغ  ندارد، که حرارشی “دولت” باتمام کش وفش نظامی و ملکی خود در برابر دشمنانش ازمردم خود هیچنوع دفاع  نکنند، رهبران دولتی با مارشالان و جنرالان  شانه پرنشان دزدانه فرار کنند. وزیر دفاع با یونیفورم نظامی با افسران، سربازان بگوید، که مقاومت نکنید، تسلیم شوید. این گفتارهای ثبت شده، بسم الله محمدی وزیر دفاع افغانستان است که در هنگام  ورود طالبان گفته است. اعمال بزدلانه چنین مارشالان، جنرالان و رهبران ملکی،حثیت ملی و تاریخی اردوملی و کشور را ازبین برده است. دیگر مردم با یونیفورم نظامی اعتنا و اعتماد ندارد.

 ثانیأ: فتح – آزادی؟

طالبان مدعی شکست امریکا و”فتح” و آزادی در افغانستان هستند. طلبای “کرام”!

 کدام شکست؟  کدام فتح ؟   

تحلیلگران محترم لطفأ جریان، خونریزی، بربادی، تراژیدی طولانی ملت مظلوم و بیدفاع افغانستان را فکاهی ملانصرالدین نسازید. ورود و خروج قوتهای نظامی ابر قدرتها  دریک کشور ضعیف وکوچک مانند افغانستان تطبیق اهداف مهم است، شکست وجود ندارد. حادثه بقدرت رسیدن مجدد طالبان در افغانستان هیچ “شکست و هیچ “فتح” وجود ندارد. امریکائیها و ناتو قوتهای نظامی خود را بشمول تعداد از کماندوهای تربیت یافته صفریک و صفردو افغان که قبل از رئیس جمهورکشور فرار کردند، از افغانستان به کشور پولند درسرحدات اوکرین انتقال داده است. برای مدعیان “غازیان فاتح” شرم است که مردم افغانستان وجهانیان درطی بیش ازهشت ماه گذشته تا هنوزهم روی “امیرالمومنین فاتح” امارت “اسلامی” را ندیده است، طالبان نزد خود، خودرا را “فاتح” میدانند. داخل شدن درحصار ارگ خالی شاهی حتی پرنده گان هم گریخته بودند “فتح” گفته نمی شود.      

مولفه های ساختار یک دولت ملی معلوم است، اساسأ درطی چندین دهه اند، که درافغانستان دولت مستقل ملی بمعنی واقعی آن وجود ندارد، که با ورود چند طالب با کلشینکوف دولتی درکشور سقوط کرده باشد. تاریخ دولتهای مستقل، و دولتهای مستعمرات و اشغالگران کشورها را درجهان دقیق نگاه کنید. دولتهای مستقل ملی توسط قوای نظامی خارجی درهیچ کشور ساخته نشده، درافغانستان ساختن آنهم ممکن نیست.

بخاطر داشته باشیم، دولتهای ملی هیچگاهی باچنین شکل رسوایی وشرمساری که درافغانستان در روز (۱۵) پانزدهم ماه اگست سال (۲۰۲۱) میلادی اتفاق افتاده، هیچوقت دولت بدون مقاومت سقوط نمیکند. ادعا کردن سلطه یک حلقه محدود، بعنوان “دولت” آنهم بکمک خارجیها مستعمره است، نه یک دولت مستقل ملی، با سلطه گروهی طالبان درافغانستان دولت ملی مستقل وجود ندارد، تا درباره دولت و یا راجع به رسمیت شناختن آن بحث شود. سناریو تغییز و تبدیل باغبان اربابان خارجی دولت ملی نیست.   

“” گذشتها میگفتند که پاچاهی تخت است یا تابوت، حالا همه چیز تغییر کرده، طالبان هم” تغییر” کرده، مگر با دولت فاسد تحت الحمایت “قاطع” مالی و نظامی امریکا وناتو درافغانستان چنین نشد. سقود دولت و فرار اشرف غنی تیاتر جالب اند به قصه های شوخی ملانصرالدین میماند. درروزی پانزدهم ماه اگست سال ۲۰۲۱ م، قبل از فرارغنی خبری ازکابینه چهل کزه، جنرالان، مارشالان او نبود، خودش تنها زنده سلامت با محافظان امنیتی درارگ شاهی منتظر پروار هلیکوپتر بود. قوای نظامی شش هزار نفری مجهز امریکا و ناتو از قبل برای پروسه انتقال مصؤن قدرت به طالبان، و خروج درمیدان هوایی خواجه رواش کابل جابجا شده بودند. دولت مرکزی پیش از بقدرت رسیدن مجدد طالبان، خود بخود سقوط نموده بود. ماه ها قبل واحدهای اداری ولسوالیها و ولایات درکشور یکی پی دیگری بدون کوچکترین مقاومت با طالبان تسلیم شده بودند. طالبان روز پانزدهم ماه اگست انتظار میکشید، چه وقت هلیکوپترغنی از داخل ارگ پرواز میکنند.

حامد کرزی با طالبان خبر فرار غنی را میدهد، از طالبان که میدان شغالی است، وارد پایتخت شوید. مردم را نباید احمق تصور کرد، میگوید روزی پدری مریض پسرش را برای آرودن طبیب فرستاد، پسر رفت طبیب وکفن هردو را باخود آورد. حالا هم طالبان از کجا می فهمیدند که ارگ شاهی بیصاحب است، در روز روشن آنرا “فتح” میکنند، خبرنگار تلویزیون الجزیره را بداخل ارگ باخود آورده بودند