مافیای سیاسی، تهدیدی کم‌تر از هراس افگنان نیست

روزنامه سرخط
نشریه: دی هیل
پول و قدرت دو دلیل و هدف اصلی و اساسی تنش‌های به میان آمده میان رهبران حکومت با عطا محمد نور، والی برکنار شده بلخ است.
سیاسیون افغانستان، از دهه‌ها به اینسو برای رسیدن به همین دو هدف تلاش می‌کنند، اما اینبار تفاوت اینست که، اختلافات تازه به میان آمده میان عطا محمد نور و ارگ ریاست جمهوری می‌تواند تهدیدی به ماموریت نیروهای امریکایی و همچنان امنیت افغانستان باشد.

از وضعیت کنونی بر می‌آید که حالا امنیت و ثبات افغانستان بدست زورمندان و آنانی است که از سال‌ها به اینسو در راس قدرت قرار دارند.
مشکل داخلی افغانستان اینست که حالا این کشور بین جنگ سالاران و زورمندان محلی تقسیم شده است. دلیل این اختلافات اینست که هر جناح در افغانستان براساس نقشه راه و شیوه‌های که خود آن را موثر می‌دانند، به آینده افغانستان می‌نگرند.
وضعیت افغانستان چگونه به اینجا کشیده شد؟

نظام سیاسی افغانستان هم اکنون بدست مافیای سیاسی قرار دارد. این تنها نتیجه‌یی تغییرات پس از رویداد یازدهم سپتامبر است. این وضعیت، حاصل حمایت‌های مالی جامعه جهانی است که پس از سال ۲۰۰۱ میلادی بدون کدام قید و شرط از آدرس کابل از برخی‌ها در افغانستان حمایت کرد.
حالا هرچند شانزده سال از زمان حمله امریکا و متحدینش بر افغانستان می‌گذرد، اما حامیان سیاسون فعلی دیگر نمی‌خواهد به حمایت‌های شان همانند گذشته ادامه دهند. با این وضعیت، حالا باید توقع داشت که کمک گیرندگان واکنش تندی از خود نشان دهند.

حالا در این شرایط آنانی که پس از سقوط حاکمیت طالبان ظهور کردند، در سیاست افغانستان از نقش و نفوذ قوی برخوردار اند.
این شمار سیاسیون از سال‌ها به اینسو کار و بار غیر مشروع چون، قاچاق مواد مخدر، استخراج غیرقانونی معادن، اختطاف و رشوه ستانی می‌کردند، حالا به تهدیدی جدی مبدل گردیده اند. حالا که وضعیت به اینجا کشانیده شده است، مافیای سیاسی در افغانستان به توسل به خشونت تهدید کرده اند.
تنش‌های به میان آمده بین عطا محمد نور و محمد اشرف غنی و عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه حکومت افغانستان، همه نشانه‌های از وجود مافیای سیاسی در افغانستان است.

عطا محمد نور والی برکنار شده بلخ، نه تنها کناره‌گیری از کرسی ولایت بلخ را رد کرده، بلکه عبدالله عبدالله متحد قبلی‌اش را نیز مار آستین خطاب کرده است.
این نکته که چرا عطا محمد نور با کنار رفتن از مقام ولایت بلخ مخالفت می‌ورزد، معلوم است. از دست رفتن قدرتی که او را به همه چیز رساند و تضعیف شبکه قاچاقچی مواد مخدر در افغانستان.

نمونه‌های دیگری از این دست هم است. به عنوان مثال عبدالرشید دوستم که به اختطاف و آزار جنسی متهم است، حالا در ترکیه بسر می‌برد، و جنرال رازق قوماندان امنیه کندهار نیز از پیامدهای منفی کنار رفتن از سمت قوماندانی امنیه ولایت کندهار یادآور شد.

این تقابل نشان می‌دهد که حکومت افغانستان در یک وضعیت تراژید و نه چندان خوبی قرار گرفته است. این همه نتیجه قوی‌تر شدن بازیگران و زورمندان محلی است. این وضعیت بدون شک افغانستان را از لحاظ انکشاف و پیشرفت با مشکلاتی دچار ساخته است.
متاسفانه این وضعیت میراث بد زمان حکومت حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان است؛ شخصی که شماری‌ها را حمایت کرد و در برابر شبکه‌های مافیایی آنان سکوت اختیار کرده بود.

در پایان به این نتیجه می‌رسیم که مافیای سیاسی به همان اندازه‌یی که هراس افگنان امنیت افغانستان را تهدید می‌کنند، تهدید به شمار می‌آیند.
این وضعیت در واقع ستراتیژی دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا برای افغانستان را نیز می‌تواند به چالش بکشاند.