۳/د لنډیو پر ټـټـر باندې د کډوالۍ انځور

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه

دوه‌سوه‌‌یوویشمه برخه

 

د ایراني اخوند له لاسه

د زړه پر سر مې سل پولۍ ولاړې دینه

 

پاکستاني ظالم له لاسه

پرسره اور ناست یو د وطن ارمان کوونه

 

پر خپل وطن مې کبر کړی

پردي وطن لکه د مالگې ویلې کړمه

 

پردی وطن، پردۍ غږونه
د پردیسۍ وخت په خوارۍ کې تېرومه

د ظالمو گاونډیانو د ظلمونو او جفاگانو په باب څو نوې لنډۍ:

گوزران سخت شولو ایران کې

شړل، شړل دي اوس به خپل وطن ته ځونه

 

د ایراني اخوند له لاسه

د زړه پر سر مې سل پولۍ ولاړې دینه

 

د ایراني پولیس له لاسه

پرټولو ډډو مې تغمې ـ تغمې خاپونه

 

پاکستاني ظالم له لاسه

پرسره اور ناست یو د وطن ارمان کوونه

 

خلکو به وې چې وروولي ده

اوس یې د برید له کرښې دې خوا اړوینه

 

پر خپل وطن مې کبر کړی

پردي وطن لکه د مالگې ویلې کړمه

 

له کور بهر وتلی نه شم

پنجاب ظالم دی مخامخ مې جېل ته وړینه

 

هلته بندیز، دلته بندیز دی

لاره مې ورکه ده پر کوم خوا مخه کړمه

 

تورخم بولدک په ژړا وایي

نه وو لیدلي کله موږ دومره ظلمونه

 

خپله دې خاوره خپل دې واک دی

راځه چې پرېـږدو د پردي وطن عیشونه

 

پردی وطن، پردۍ کوڅې دي
د بیلتون شپې دي، په سلگو یې تېرومه

 

پردی وطن، پردۍ غږونه
د پردیسۍ وخت په خوارۍ کې تېرومه

 

غله دي ډاکوان دي، خلکه گورئ

پـاکـستاني پـولـیس جـیـبـونــه لـوټــویــنــه

 

کورونه وران مال یې تالا شو

د اسلامي ورولۍ دغه وي حالونه

 

له ډاره غږ کولای نه شي

که چا څه ووې، بیا یې ځای وي زندانونه

 

اوس په‌کی ته خوشحاله اوسه
له پـېـښور مې کډه بارکړه ورنه ځمه

 

اوس چې هرڅه کوې کوه یې

د تا وطن ده، زه به ډکې سترگې ځمه

 

خدایه دا یوسوال مو قبول کړه

جنت وطن ته مو راپرېنږدې غمونه

 

شونډې مې وچې، وچې کېـږي

د کډوالۍ ژوند کې مخ چا ته واړومه

 

ښه ده چې خپل وطن ته راغلم

پردي وطن کې به پولیسو کشکودمه

 

د څو کلو خواري مې لاړه

پولیس چې غله شي، بیا به چا ته کړو عرضونه