د رادیو بټرۍ / محمد طارق بزګر

پېښور کې مهاجر وم، د یوه دوست سره مې د لیدلو وعده وه چې لیدو ته یې ورشم. راته ویلي یې وو چې ماسپښین درې بجې به د هغوئ د کور سره نژدې د ټلویزیون او رادیو جوړولو دوکان کې ګورو او له هغه ځایه به د هغوئ کورته ځو.

زه په ریکشا کې له ټاکلي وخت لږ مخکې ورسېدم. راساُ یاد شوي ورکشاپ ته وردننه شوم ځان مې وروپیژاند چې د (….) دوست یم او دلته مو د لیدلو وعده ده چې هغه هم راځي، دوکان یا مستري له مخکې خبر وو. د شیدو چای یې د بسکټو سره راوغوښت ما ټینګار وکړ چې ضرورت نشته چې تاوانې شې د یو مهاجر له پاره هغه وخت ۱۰ روپۍ هم غټه خبره وه. مستري وویل یو ځوان پر ما ځواني وکړه غم یې مه کوه.
پوښتنه مې ترې وکړه څنګه ځواني؟
راغبرګه یې کړه: نن شاوخوا دولس بجې زموږ ستاسو یو تازه ماجر راغی. په کارخانو کې یې نوې رادیو اخیستې وه چې خبرونه واوري او خبر شي چې وطن کله ازادیږي. راته وویل چې دې رادیو هلته دوکان کې کار کاوه خو اوس نه غږیږي، نه پوهیږم چې په ګاړي کې وخوځېده او که دوکاندار راسره څه چل کړی. بیټرۍ مې هم نوې اخیستي دي.
ما ورته وویل راکړه رادیو دې. رادیو نوې د چا خبره کاغذ پیچ وه. زه د دوکان شاتنۍ برخې ته شوم. رادیو مې له پوښه وویسته او د هر څه مخکې مې ورته د بيټریو برخه وکتله . سړی مې رخصت کړ ورته ومې ویل یو ساعت وروسته راشه جوړه شوي به وي.
سړی لاړ او ما ورته بیټرۍ چې غلطې یا سرچپه اچول شوې وې سمې کړې او له رادیو په نیمه دقیقه کې د ګلنار بیګم اواز راووت.
((د منګي غاړه مې شنه لمن مې سپینه صنم – نور په غاړه مې ځنګیږي تاویزونه صنم))
ساعت وروسته سړی راغی، رادیو څنګه شوه؟.
– جوړه شوه خو ډیر کار پکې وو. څو روپۍ شوې؟
روپۍ خو ډیرې کیږي خو ته نوی راغلی یې او وطندار مې یې نو ستا له پاره پنځوس، که بل څوک وو له سور سلې مې ترې کمې نه اخیستې.
-الله دی مه کموه، واخله دا پنځوس.
رادیو مې ځکه واخیسته وطن ته مې سودا ده چې زر د ازادۍ خبر واورو او بیرته لاړ شو خپل کلي ته. هر چاته خپل وطن کشمیر دی.
– پنځوسي مې ترې واخیست هغه هم خوشاله او زه هم خوشاله. ورته ومې ویل که بیا کله خرابه شوه همدلته راځه د خپل وطندار دوکان دې دی. هر څه خبره چې وه بس وطندار دې تابعدار دی.
هغه وویل الله دې مه کموه ځار له خپلو خلکو.
ما مستري ته وویل دا خو ښه نه دي شوي. دوکاندار وویل: چې داسې ونه کړو نو څه وکړو، که پېښوری ته تللی وو اوس به یی ترې سور ۱۰۰ اخیستي وو او له دې سره ټک ټک په خندا شو.