!صلح خیالی وجود ندارد

اظهارات اخیر و طرحهای چندین گانه پیرامون صلح در افغانستان که توسط اشرف غنی، امرالله صالح، شورای صلح عبدالله، اتحاد مجدد تنظیمهای هفتگانه ساخت پاکستان و ایران که تا هنوز هم در خدمت استخبارات دشمنان مردم افغانستان علنی قرار دارند، ارائه گردیده است، این طرحها کاملأ غیرعلمی و غیرعملی می باشند.

قبل از آنکه من به رد طرحهای احمقانه غیرعلمی و غیرعملی آنان بپردازم، میخواهم توجه شما رابه اساسات علمی و تجارب جنگ و صلح دانشمندان وسیاستمداران جلب میکنم.

« جهان از جانب کسانی در تحت تهدید قرار نمی گیرد، که غضبناک اند، بلکه جهان بشریت از جانب کسانی تحت تهدید صورت می پذیرد، که با این غضبناکها اجازه تهدید می دهند.» (“البرت آینشتاین”).

در یک صحبت “کارل رایموند پوپر”  دانشمند متبحرعلوم، و “هیلموت شمیت” صدراعظم وقت المان تأئید گردند:

“آیدیالوژی”، جز وعدۀ میان “خالی” چیز دیگری نیست، بعضی ها، جنگهای ناشی از اهداف رسیدن به قدرت را به اختلافات “آیدیالوژیکی” ارتباط می دهند، که این هم مانند، تفاوتهای “مذهبی”، نا درست از آب برآمده است.

“کارل رایموند پوپر” میگوید :

ما در برابر آینده مسؤلیت داریم، اکنون ما دربارۀ گذشته هیچ چیزی را انجام داده نمی توانیم، مگر در برابر اعمال گذشته خویش مسؤل شمرده می شویم.

 نقل قول از ” مارشال ” ایروین رومل” آلمانی چنین بیان شده است:

« در جنگ آیدیالوژیکی کسانی یکدیگر را قتل می کنند که یکدیگر را نمی شناسند، و آنهم بر طبق امر کسانی که یکدیگر را می شناسند، اما یکدیگر را قتل نمی کنند.»

انگیزۀ جنگ در افغانستان را ممکن برخیها در آغاز “آیدیالوژیکی” اسلام و کفر مدعی شده بودند، اما برخلاف ادعاهای آنان با گذشت زمان ثابت گردیده است که این جنگ یک “جنگ نیابتی” است. جنگ نیابتی  دشمنان در افغانستان ویرانی وطن و کشتار انسانهای بیگناه کشور را با خود ببار آورده است. عاملین اصلی جنگ درین ماجرا، درست بر طبق برداشت مارشال “رومل” دشمنان سوگند خورده مردم افغانستان اند که از “احساسات و مقدسات دینی” مردم ما سوء استفاده نموده اند. دشنمان افغانستان در جنگ اهداف شوم شان از اجیران “جنگی” کار گرفته اند، بگونه مثال ملیشه های رشید دوستم، جنگیهای طالب یکدیگر را نمی شناسند، مگر یکدیگر را با امر دوستم و ملاهبت الله می کشند.

   درحالیکه دوستم وهیأت طالبان در مسکو در روی یک میز یکجا باهم نان میخورند.

قاتلین اجیر و عاملین جنگ در افغانستان طالبان و دولت فاسد افغانستان در پروسۀ صلح، قانونأ مستحق تصمیمگیری مسائل ملی  میهن نیستند،  پروسۀ “صلح” در افغانستان، به فداکارانی صادق کشور نیاز دارد. این اتباع فداکار میهن هستند که از زنده ماندن انسانهای  مظلوم کشور حمایت میکنند، برای زندگی ابرومندانه هموطنان خویش زمینۀ سالم را فراهم سازند. بعد از جنگ اساسأ دیگر چیزی وجود ندارد، که به امتیازطلبان و لشکرجنگجویان ایشان داده شود، روی همین دلیل است که سیاستمداران فاسد دولت و تنظیمهای غارتگر آنان در افغانستان به چورو چپاول دارائیهای بیت المال، و اموال مردم پرداخته اند، این غارتگران جنایتکار ادمکش برای بدست آوردن هر چی بیشتر ثروت حرام شریفترین فرزندان کشور را بیرحمانه می کشند.

 مارشال “ایروین رومل” درست تعریف کرده می گوید:

« کار سخت خون را ذخیره می کند، خون زندگی را نجات می دهد، فهم سالم انسان، هر دو را نجات می دهد.»

تعصب محصول ذهن انسانهای بیسواد و مردم عوام افغانستان نیست.

اگر دوستان بگریه خانم انارکلی وکیل پارالمان در مورد رشد سرسام آور تعصب که توسط دشمنان در اذهان زهرپاشی میکنند توجه  کنید.

در پوهنتون استاد یک محصل بیچاره را بخاطر اینکه در مونوگراف خود اتباع اهل هنود کشور خویش را برادر و خواهر خطاب نموده بود، استاد متعصب که تعصبات کور “مذهبی”  را از استاد سیاف،  برهان ربانی و گلبدین آموخته است، بخاطر که محصل جوان هموطنان هندو خود را برادر و خواهر گفته مجازات نموده نمرات وی کم کرده که هندو اهل هنود برادر و خواهر است، این نمونه صریح زهرپاشی در میان مردم است که تحصیل کرده متعصب در سطح پوهنتون افغانستان انجام داده است.

   *- انتخابات زود هنگام:

 انتخابات زود هنگام سالم و آزاد در شراط کنونی در افغانستان ناممکن است. انتخابات زود هنگام  افسانۀ احمقانه و ضیاع وقت است تا غارتگران دوران حکومت غنی بتوانند اسعار دالری نقد غارت را توسط خانمهای مقامات خویش از کانال وی. آی. پی میدان هوایی کابل به خارج انتقال بدهند. افغانستان در نتیجه پنج دهه جنگ نیابتی دشمن و دولتهای خود کامه در کشور و دربین جامعه افغانی مشکلات زیادی  بوجود آمده است.

 تا زمانیکه مشکلات و موانع موجود که مانع مستقم انتخابات آزاد و سالم در کشور می باشد، از سر راه مردم در مسیر انتخابات آزاد توسط یک دولت مسلکی پاک و کمسیون مستقل بیطرف و باصلاحیت انتخابات از افغانستان دور نشود، انتخابات آزاد و سالم زود هنگام در افغانستان ناممکن است.

*- طرح حکومت مؤقت در افغانستان:

در ختم هر جنگ وظایف ساختار جنگی آن منجمله وظایف ساختار جنگی در  پایان رسیده است، درطی سه  دهه به اثبات رسیده است که بعد از جنگ ساختار جنگی دیگر نمیتوانند به ساختارهای دولتداری سیاسی تبدیل شوند. ساختن حکومت مؤقت از ساختارهای فاسد تنظیمی موجود و غارتگران جنایتکار در افغانستان دشمنی و جفا در حق مردم کشور و  بخوصوص قربانیان واقعی جنگ در میهن است. صرفنظر از جنایات و فساد که توسط این باندهای ادمکش در افغانستان صورت گرفته است، اگر این غارتگران جنایتکار می توانستند، آنها سه دهه با حمایت مالی و نظامی خارجی حاکمیت دولتی را بدست خویش دارند، آنان نتوانستد پروسه دولت سازی را که حکومت در خدمت مردم کشور باشند بسازند.

*- ادغام طالبان در دولت موجود در افغانستان:

 ادغام طالبان در دولت موجود افغانستان غیرعملی است. طالبان علنی بدنبال اعمار امارت “اسلامی” خویش در افغانستان هستند. طالبان هیچگاهی نگفته و در هیچ جای تعهد نه سپرده اند که با دولت موجود مدغم می شوند. طالبان انحلال دولت موجود و یا سقود دولت موجود افغانستان را ولوکه از طریق جنگ و خونریزی هم باشد در نظر دارند.

هموطنان گرامی و دلسوز وطن عزیز ما افغانستان !

با تبلیغات دشمنان و اجیران شان هیچوقت فریب نخورید. از دوحه، تا مسکو و استانبول توقع معجزۀ صلح در میهن آبایی خویش افغانستان عزیز را  نداشته باشید.   

ایجاد بنیاد صلح و حاکمیت ملی در افغانستان نیروی بالقوه ثالث البلخیر صلح و صدای میلیونها اتباع شریف و وارثین حقیقی افغانستان وظیفۀ عاجل ملی شما وطندوستان است، شما فعالین وطندوستان عزیز ما هرچه زودتر از طریق مطبوعات موجودیت بنیاد صلح و حاکمیت ملی را بگوش هموطنان غیور و با دیانت افغانستان برسانید.

به بلند کردن صدای با عظمت شما که زمین زیر پای دشمن به آتش تبدیل کند.

تشکر.