وړوکی ګیدړ

د الماني سرچینو څخه

د ماشومانو له پاره لنده کیسه

یو وخت یو وړوکی کیدړ په یوه ځنګل کې اوسیده اود ځنګل نورو اوسیدونګو به دا کوچنی ګیدړ « وړوکی » باله. دوی د دې ګیدړ له پاره ځکه دا نوم خوښ کړچې په رښتیا ډیروړوکی و. د ده د ښوونځي نورو زده کوونکو به تل په هغه پورې خند ل او ډیر به یې ځوراوه، ځکه چې نه يې د نورو په شان تیزې منډې وهلی شوې او نه يې لوړ ټوپونه وهلی شول. که څه هم ډیرې هڅې او تمر ینونه يې کول، خو سره له دې يې هم په دې لنډ و لینګیو او ورنو نه تیزې منډې وهلی او نه يې لوړ ټوپونه اچولی شول. د دې له پاره چې « وړوکی » د نورو د مسخرو او ځورونو نه یو څه ځان وساتې، نو ډیر وخت به یوازي په ځنګل کې ګرځیده او کتنې او پلټنې به يې کولې.

یوه ورځ، کله چې وړوکی هسې په ځنګل کې په چکر لګیا و، ژویو یوه لویه ګله يې ولیده چې په یو څه را ټول شوي وو. وړوکی نه پو هیده چې دا ژوي د څه د پاره هلته راټول شوي دي، نوغلی او په ارامې د ګلې په لور ور وخوځیده او « لوی کونګ مور» يې تر نظر تیره شوه او ورته نارې وهي چې: « وړوکیه دلته راشه! زما ډبل بچی په ونه کې د ځالې نه په دې تنګ او ژور سوري کې را ولوید. اوس هلته بند پاتې دی ، ترې را وتلی نه شي، د ځنګل نور ټول ژوي دومره لوی دي چې په سوري ورننوتلی نه شي، ترڅو زما زوی را وباسي.

وړوکی بې له دې چې غاښ څپلې بهانه کړي، سم د لاسه په هغه سوري ورننوت چې د کونګې ډبلګنکی زوی په کې بند پاتې و. کله چې د کونګې زوی ته ور ورسیده، په ډیر احتیاط يې له بڼکو په خپله خوله کې ونیو او له هغه سره له سوري په شا راوخوځیده او ترې را ووت. کله چې دی د کونګې زوی سره له سوري را ووت، د ځنګل ټولو را ټول شوو ژویو يې په چک چکو هرکلی وکړ آو په دې ډیر خوښ شول چې د کونګې زوی وساتل او ازاد شو. کونګې د وړوکي ګیدړ نه د زړه له کومې مننه وکړه او بلنه يې ورکړه چې د دې د زوی سره یو ځای لوبې وکړي. له دې ورځې راپه دې خوا بیا د ځنګل هیڅ ژوې کوچنی ګیډل ونه ځورا وه، ځکه ده په خپل همت وپوهول چې کوچني ژوي هم لويې چارې تر سره کولی شي.