ضرورت تدارک یک راپور از حالت سرحدات افغانستان

۰۳/۰۸/۲۰۲۳

به تاریخ اول اګست در مدیا و مطبوعات خبری پخش شد با این محتوا که ښاغلی نورالله نوری وزیر سرحدات و قبایل اداره  طالبان کار تثبیت سرحدات افغانستان را با پنج کشور همسایه به استثنای پاکستان رویدست ګرفته است. این اقدام را باید به کریدت تحریک طالبان حساب کرد. با امید قوی به پیشرفت کار در زمینه خوشوقتم که برداشت خود را از قضیه با خوانندګان شریک میسازم.

*   *   *

جنګ نزدیک به نیم قرن در افغانستان و همزمان با آن ظهور حکومت های ضعیف، غیر مسئول و وابسته به خارج ، موچب شده است تا همسایه های طماع و  متجاوز، به افغانستان به مثابه مال غنیمت  نګاه کنند.

یکی از موارد سوء استفاده  همسایګان از ګدودی های افغانستان تغییر مسیر خطوط سرحدی و انضمام بخش هائی از خاک افغانستان به ممالک همسایه است.

 اګر در برخی حالات  حوادث طبعی به نفع کشور های همسایه عمل کرده است، در اوضاع  دیګر ما شاهد تصرفات پلان شده ممالک همجوار در حواشی سرحدات افغانستان بوده ایم :

در شمال افغانستان که دریا  آمو ۱۲۰۰ کیلومتر سرحد طبعی میان تاجکستان، ازبکستان و ترکمنستان را تشکیل میکند، کشور های همسایه به موازات لغزش بستر دریا  در نتیجه آبخیزی به جانب افغانستان با اعمار دیوار های استنادی  نزدیک  به  ۲۵۰۰۰ هکتار  زمین افغانستان  را به قلمرو خود ملحق کرده اند  ( راپور ۲۳ جنوری ۲۰۱۸ ای، دبلیو، پ، آر ). خوشبختانه طالبان در  سال دوم حاکمیت خود  پروګرام تحکیم سواحل آمو را رویدست ګرفتند.

پاکستان از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ به موازات سیم کشی در امتداد  خط دیورند،  به اشغال برخی مناطق ستراژیک جنوب افغانستان دست زده است :

به قول مشران قومی برمل ولایت پکتیکا،  فوج پاکستان پس از تصرف منطقه وسیعی از انګور اډه  دست به تعبیه یک دروازه زد و به پیشرفت خود تا ۲۰ کیلومتر به سوی مناطق « خنډ » و « ترو » ادامه داد.

به روایت مشران قومی کندهار  و ننګرهار فوج پاکستان با کشیدن سیم خاردار در ولسوالی های معروف و ګوشته ده ها کیلومتر خاک افغانستان را به قلمرو پاکستان  ضمیمه کرده است. اینهمه در حضور قوای سرحدی افغانستان که صرفاً در موضع نظاره ګر یا تماشاچی قرار داشتند. 

فقدان یک عکس العمل مناسب از جانب حکومت وقت موجب شد که مطبوعات از احتمال یک معامله پنهان میان مقامات دو کشور صحبت کنند.

افغانستان بیش از ۹۰۰ کیلومتر سرحد مشترک با ایران دارد. با اعلام حکومت طالبان میان قوای سرحدی دو کشور چندین برخورد به وقوع پیوسته است. عامل همه برخورد ها از جمله زد و خورد اخیر،  تخلف قوای سرحدی ایران از نقطه صفر بوده است.  طبق معلومات مستند، طرف ایران در تلاش تمدید یک جاده در نقطه صفر بود، که  واقعه اخیر به وقوع پیوست. مقامات ایرانی انګیزه جنګ را به غلط  به نا آشنایی قوای سرحدی افغان به مقررات سرحدی حواله کردند.

تجاوز ایران در خاک افغانستان صرفاً در ساحاتیکه در جانب افغانستان پست های کنترول سرحدی وجود دارد قابل رویت است. افغانستان در طول سرحد ۹۰۰ کیلومتر که دو کشور را از هم جدا میکند، پست کنترول ندارد. بناً احتمال تغییر خطوط سرحدی از سوی ایران دور از تصور نیست.

کمک مالی، لوژستیک و سیاسی ایران به ساختن شهرک جبرئیل در هرات در نزدیکی های سرحد و اسکان هزاران خانواده اهل تشیع  اکثراً وابسته به ایران ( فاطمیون )، نمیتواند مظهر حسن نیت مقامات ایرانی در برابر همسایه شرقی باشد.

حکومت کرزی برای ابراز حق شناسی در برابر دریافت پول های زیر میز از آخوند های ایران، سید حسین انوری ( رهبر حزب وحدت اسلامی ) را به سمت والی هرات ګماشت. سید حسین انوری در طول چار سال ماموریت  خود مواضع سپاه پاسداران ایران را در میان اهل تشیع شهرک جبرئیل از طریق توزیع  پول کمک ایران، زمین و تذکره افغانی تقویت کرد.

 بنابران ایران در امتداد سرحد با افغانستان  ستون پنجم مطمئنی را در اختیار داشته  و در  تغییر خط سرحد  از پشتیبانی بخشی از مردم بومی مطمئن است.

تحریک طالبان ماموریت  و مسئولیت تاریخی دفاع تمامیت ارضی افغانستان را پس از طوفان های ویرانګر که بقای کشور را تهدید میکرد، بدست ګرفته است. حکومت طالبان باید مردم را در جریان تغییراتی که توسط همسایګان متجاوز در مسیر سرحدات وارد شده است بګذارد.   برای این کار میباید هرچه زودتر یک هیأت فنی تشکیل و برای سروی چګونګی حالت سرحدات به چار جهت افغانستان فرستاده شود. راپور هیأت به اطلاع عامه رسانیده شده و در وزارت خارجه ثبت ګردد.  به این ترتیب  از یک سو مردم  با همسایه « روز بد»  آشنا خواهند شد  و از جانب دیګر وزارت خارجه در تعامل با کشور های همجوار  راپور مستندی بدست خواهد داشت. « پایان »

***************************************