مجبوریت

د چا چی ړنګه شی د هیلو خونه
د چا چی ورانه شی دنیـا د مینې

چانه چی ورکه شی د ژوند لاره
چانه چی پاتی شی لیلا د مینـې

هغه مجبورشی چی له وران کلي نه
چـیرته  ودان کلـي ته کــډه وکــړی
+++

چی هر کاله   ته جنازي  راځی
چی له کورونه هـدیری ډیرې شي

چی د سهار د راتلو مخـه ډب شی
چی رڼا ورکه شی تیارې ډیرې شی

په داسی کلی ســباوون  نه  راځی
په تورتمونو کی بدلون  نه راځی

+++

هره کوڅه کی چی بلا پرته وی
وی خوراکه یی د زلمو سرونه

په  بنیـادمو هــدیرې  ډکې  شی
په کروندویی پریوځې ستر بمونه

نه شی ژوندون داسی د اور لمبو کی
نه شی ژوندون د داسی ښار کوڅو کی

+++

سړی مجبورشی چی دا کورپریږدی
او  کــړاوونه  د  ســـفر  و  منــې

یوسې پنـاه چیرې کوم بل کلی ته
هلته  دردونه  په خپـل سر و منې

په بل وطن کی ځانته کور جوړ کړی
نوی ژوندون او نوی شور جوړ کړی

+++

دا وطن ټول د مسافرو کور دی
له خپل وطن د مهاجرو کور دی

دلتـه د زور خبرې  نه  چلیـږی
دا د قانـون د  چـلیـدلو کـور دی

نو وطنـوالو! دی  آباد  کلی  ته
ډیرستړي مه شي دغه ښاد کلی ته

+++

دی چآپیر یال سره مو ځان جوړ کړئ
ځانته  یو بل ښکلی  جهان  جوړ کړئ

خپـلو وړو بچـو ته مینـه  ورکــړئ
له هر بچی نه مو انسان جوړ کړئ

له ویرې کرکې آزاد ژوند وکړئ
د محبـت په  بنیـاد  ژوند  وکـړئ

+++

په خپل هـمت مو خپل تقدیر بدل کړی
د ژوند  حالات  مو په تدبیر بدل کړئ

په کار او زیار سره مو کور جوړ کړی
د خـرابیـو  ټـول  تصـویر  بـدل  کړئ

په ځان باور په ځان ایمان پیدا کړئ
ځانته د ځان غوندی جانان پیدا کړئ.

سپتمبر/ ۱۴/۲۰۲۳

ایجکس – تورنتو – کاناډا

***************************************