مدینه منوره کې د بلواګرو بغاوت/مفتي عبدلولی

مدينې منورې ته له مختلفو سيمو نه راغليو نږدې زرو وسله والو بلواګرو بلوا او بغاوت وکړ، عثمان رضي الله عنه يې شهيد کړ، علي رضي الله عنه خليفه شو، بلواګر لاهماغسې په قوت کې وو، معاويه رضي الله عنه او نورو له علي رضي الله عنه د قصاص مطالبه کوله چې د عثمان رضي الله عنه قاتلين دې قصاص شي، د علي رضي الله عنه په حکومت کې دومره وس او طاقت نه و چې دغه بلواګر يې نيولي وای، هغوی ويل لږ صبر وکړئ، خبره خرابه شوه، جنګونه وشول، په زرګونو خلک ووژل شول، په دغه پنځه کلنه دوره کې د حربي کفارو په ضد يوه حمله هم ونشوه، بلکې ټول جنګونه او مرګونه خپلمنځي وو، امت په اختلاف کې پرېواته، وروسته امت په شیعه سني سره تقسیم شو او د دغه تقسیم بد نتايج تر اوسه مونږ وينو.
نن په هېواد کې دې ورته صورت حال روان دی، وايي دولت دې خارجيان وباسي، بيا مونږ سوله او خبرې کوو، نو نه به خارجيان وځي او نه به ته سوله کوې او وژنې به خپل هېوادوال، خپل مسلمانان، ايا دا معقوله لار نه ده چې له خپلو خلکو سره سوله وکړې او بيا په شريکه خارجيانو ته ووايئ چې زمونږ له هېواده ووځئ.
حکمت او دانايي هم د الله لويه عطا ده، له دې نه کار واخلئ.
که نه نو هېواد به مو تل د نورو د مفادو د جنګ ميدان وي. پخوا به په يو ملک کې داخلي جنګونه وو، ګاونډيانو به پرې غرض نه لاره، اوس خو ګاونډيان او لرې پراته هېوادونه ستا په هر جنګ کې خپل خير لټوي، هغوی ستا خاورې ته غله دي، ستا اوبو ته غله دي او ستا هر مادي او معنوي ارزښت ته غله دي.
نوره دې خوښه خپله خو په جنګ دې شل نه کړه.