د ښاغلي حکمتيار په خبرو کې نوي څه نشته/ داکټر شیر حسن حسن

ګلبدين حکمتيار له وسله وال مخالفته لاس واخيست، د سولې بهير کې ورګډ شو، په نورو وسله والو يې هم غږ وکړ چې په سوله کې سياسي مبارزه وکړي او د بېګناه خلکو له وژلو لاس واخلي. د ښاغلي حکمتيار په خبرو کې نوي څه نشته، دا هماغه خبرې دي چې د سردار محمد داود له زمانې راهيسې کابل مېشتو او واکمنو سياسيونو د رسنيو له لارې د ښاغلي حکمتيار په شمول ټولو وسله والو مخالفينو ته پيغامونه استول او سولې ته يې دعوتول. په ځانګړي ډول د مرحوم ډاکتر نجيب الله د واکمنۍ په وروستيو کې چې د وسله وال مخالفت ټولې بهانې ختمې وې او هغه د سولې لپاره له واکه تېر و، د راوروسته پېښو ټول مسؤليت د پخواني پاچا په شمول د هغوی په غاړه دی چې د ډاکتر نجيب دعوت ته يې مثبت ځواب ونه وايه. له دې ټولو سره سره د ښاغلي حکمتيار اوسنی اقدام د قدر او ستايلو وړ دی، په سوله کې ژوند او بريا يې په برخه شه!
په اوسني وخت کې تر ټولو مهمه مسئله هغه ټولنيز غبرګون دی چې د حکمتيار مخالفين او پلويان يې د هغه د راتلو په وړاندې څرګندوي. مخالفين او بدبينان يې په شديدو الفاظو غندي، وايي مخ يې ورک کړې، دا حکمتیار نه بلکې راکټيار دی، خاين دی، کابل يې ويجاړ کړ، کابليان يې مړه کړل … اوس څه کوي چې راغی؟ لکه کابل چې يوازې حکمتيار وران کړی وي او د ښاغلي سياف،محقق او عبدالله په شمول دا اوسني حاکمان سپېڅلې فرښتې وي(!) ؟؟؟
د حکمتيار پلويان او خواخوږي په نه ستړي کېدونکو هڅو له هغه څخه د سولې قهرمان جوړوي، لکه چې سيالي ده، معنی يو د سولې شهيد شو، بل بايد د سولې قهرمان شي. که پوښتنه وشي چې د وسله والو ږيره ورو هغه مارش چې د جلال آباد – کابل په لويه لاره يې د ښاغلي حکمتيار سفر بدرقه کاوه، د سولې مارش و او که د زور تمثيل؟ ځواب معلوم دی !
ماته هر کال د شهيد په ورځ د نظار د لنډه غرو او په پروني مارش کې د حکمتيار د وسله والو ږيره ورو تر منځ هېڅ فرق ونه شو.
چې نېشه د استبداد لري په سر کې ماته يو دی که مغُل وي که افغان (اجمل خټک)
فکر کوم د حکمتيار مخالفين او پلويان يوازې په قومي او ژبني تعصب کې د حکمتيار په غندلو او ستايلو مصروف دي. که ښه وي که بد ، ښاغلی حکمتيار له نورو هغو فرق نه لري چې لږ تر لږه په تيرو پنځوسو کلونو کې يې لاره او ليکه يوه وه.
هيله ده د ښاغلي حکمتيار په ستايلو او غندلو کې دغه نور ښاغلي له ياده ونه باسئ.