پاکستان په خپله لومه کې ایسار دی/ اېمل پیاوړی

پښتو متل دی چې ”هوښیاره مرغۍ اول نښلي نه او چې ونښلي، نو بیا له دواړو پښو نښلي“. دا متل د پاکستان تر کړنو پورې را یاد شو، پاکستان که هوښیار نه دی، خو مکار دی او په همدغه مکارۍ یې له افغانستان سره د ښه ګاونډیتوب او دوستانه مناسبات د بدبینۍ او دښمنۍ تر کچې ورسول.

پاکستان ان د جوړېدو له ورځې له افغانستان او د سیمې هېوادونو سره د دوه رنګۍ لوبه کړې، په خوله د ښې ملګرتیا او دوستانه مناسباتو خبره کوي، خو په عمل کې هغسې نه دی، په عمل کې له دښمنۍ او بدبینۍ ډک چلند کوي.

د افغانستان پر وړاندې د پاکستان د دوه رنګۍ او بدبینۍ اوسنی دریځ د څو کالو نه دی، بلکې ان د لسیزو دی. پاکستان ان د پخواني پاچا او داوود خان په کلونو کې په افغانستان کې د مزاحمت د ایجاد کوښښ کاوه، دلته یې خلک د حکومت پر ضد لمسون، ناامنۍ او نافرمانۍ ته هڅول، خو کله چې پخواني شوروي پر افغانستان وسله وال برید وکړ، نو له مجبوره ورځې میلیونونه کډوال د سېل غوندې پر پاکستان ور مات شول او پاکستان زموږ د کډوالو له مجبوریتونو څخه څومره یې چې په وس پوره وه، نو همغومره سو استفاده یې وکړه.

د بېلګې په توګه پاکستان ته ورغلي سیاسیون او جهادي مشران یې په اوو ګوندونو سره ووېشل ، ملي شخصیتونه یې په یو او بل نوم ترور کړل، د دوی تر منځ یې نفاق او بې باوري زیاته کړه، د دې ترڅنګ یې د افغان کډوالو په نوم ترلاسه کېدونکې مرستې او بسپنې غلا کړې، هغه یې د خپل هېواد او خلکو په ښه ولګولې، حتی د افغان جهاد لپاره به چې کومې وسلې راتلې، هغه یې ځانته زېرمه کولې او د خپلو ګودامونو زړې او ورستې وسلې یې پر مجاهدینو وېشلې.

د کډوالو په نصاب او ښوونځیو کې یې داسې کسان او محتوا ځای پرځای کړه چې له امله یې د هغوی په ذهنونو کې د وطنپالنې او افغانیت روحیې د ځپلو او وژلو هڅه وکړه. په دوی کې یې د عزت نفس د وژلو هڅه وکړه. په دیني مدرسو کې یې افغان طالبان د افغانستان پر ضد روحیه وروزل او د همغو مدرسو طالبان نن د افغان ولس پر وړاندې په تحمیلي جګړه بوخت دي.

مګر له مودو وروسته پاکستان د خپلو دغو ټولو بدبینو، دښمنو او ناوړه اعمالو سزا ګالي، سختې ورځې او شپې تېروي، ځکه په نړیواله کچه يې څېره ټولو ته رسوا شوې، له نړیوال فشار سره مخامخ ده او د دغه فشار د کمولو او له دغې انزوا څخه د راوتلو لپاره لاس او پښې وهي. د همدې لپاره کله په کنړ توغندي راولي، کله د افغانستان ښارونو ته په چاودېدونکو توکو بار موټر را استوي، کله ترهګر او تروریستان رالېږي او کله د افغانستان په خاوره او امنیتي ځواکونو بریدونه کوي.

دوی غواړي افغانستان عملاً په جګړه کې ښکېل کړي او بیا نړیوالو ته په درواغو دا وښیي چې دوی له افغانستان سره دوستي او دوستانه مناسبات غواړي، خو افغانان یې پر وړاندې د دښمنۍ دریځ او لاره اختیار کړې، مګر افغانان اوس هوښیار شوي که پرون به یې یوازې د جګړې په ډګر کې ګټله، مګر نن به یې د سیاست په ډګر کې هم ګټي. پاکستان که خپل دریځ او چلند بدل نه کړي، نو تر دې لا سختې ورځې شپې به وګالي او په خپله اېښودل شوې لومه کې به همداسې ایسار پاتې شي.