همسایگان همدست با تروریزم

 پاکستان و ایران ، دو همسایه کم لطف و نامهربان افغانستان ، در هماهنگی استخباراتی باهم جبهه مشترکی را برای منافع مشترک شان علیه مردم افغانستان تشکیل داده اند و در ولایات جنوب غربی عملیات مشترکی را انجام داده و اهداف مشترک را دنبال می کنند.

در منطقه جنوب غربی ، ایران و پاکستان توافق کرده اند که یک جبهه مشترک تشکیل دهند و هر دو کشور اهداف شومی که دارند آن را توسط گروه اجیر طالب ها به منصه اجرا بگذارند.

 هر دو کشور امکانات ، مالی ، لوژستیکی و حتی انسانی را برای طالبان بخاطر جنگیدن و تخریب افغانستان فراهم می کنند و سپس از آنها برای هدف ریختن خون شهروندان افغانستان و کسب منافع خود استفاده می کنند.

به گفته منابع ، به رهنمایی شورای کویته ۴۰۰ تن طالبان را برای نبرد از نیمروز و فراه به قندهار فرستاده اند . اگرچه آنها در قندهار به شدت شکست خوردند و مجبور به عقب نشینی شدند ، اما بسیاری از مردم را در جنگ بی سرپناه و بی خانمان کردند ، یا باغ های انار را سوختاندند و یا محصولات را از بین بردند.

طالبان دیگر توانایی نبرد را با نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان ندارند و سعی در غصب ، جنگ و دوباره عقب نشینی را اختیار میکنند . طالبان با چنین اقداماتی امکانات و پول بدست می آورند و رهبران طالبان از طریق جنگ زندگی بهتری دارند.

اطلاعات در منطقه جنوب غربی نشان می دهد که ایران و پاکستان در یک جنگ هماهنگ در حال نبرد با مردم و نیروهای دولتی افغانستان هستند و شش عامل اطلاعاتی ایران برای مدیریت جنگ به قندهار در صف طالبان دیده شده اند. ایران از مدیریت آب در حوضه جنوب غربی ترس دارد ، چون بخش شرقی کشور ایران از آب های افغانستان تغذیه میشود ، اگر این آب مدیریت شود ، برق ایران کاهش می یابد و بسیاری از زمین ها در قسمت شرقی ایران از نداشتن آب خشک میشوند،

همچنان ایران چاه های عمیقی را در نزدیکی مرز افغانستان در حوزه رودخانه هلمند و دریای هریرود حفر کرده که هر یک از این چاه ها میلیونها متر مکعب آب های شیرین افغانستان را برای زراعت و آشامیدن به ایران انتقال میدهد  اما در عوض ایران هیچ پولی از بابت آب های افغانستان به دولت افغانستان تحویل نمیدهد .

پاکستان برای نابودی افغانستان و ادامه خونریزی افغانها با هر کشوری همکاری می کند.

فرماندهان طالبان که برای منافع ایران کار می کنند و فرماندهان طالبان که به دستور پاکستان عمل می کنند یک جبهه متحد تشکیل داده اند و مکان های عمومی را در هر کجا که هستند تخریب می کنند.

گروهی خون آشام طالبان ، که برای جنگ آموزش دیده اند ، هرگز نمی توانند بدون جنگ زندگی کنند ، زیرا آنها امکانات های زیادی دارند و حاضر به از دست دادن آن امکانات و قدرت نیستند.