آی، اس، آی در کمین نابودی تحریک اسلامی طالبان پاکستان

۲۹/۰۱/۲۰۲۲        

آی، اس، آی در کمین نابودی

تحریک اسلامی طالبان پاکستان

 ( در حواشی مسافرت هیأت پاکستانی به کابل )

پاکستان سخت نګران  موضعګیری های ضد و نقیض خود در دو دهه اخیر در برخورد به قضیه افغانستان قرار دارد. مقامات پاکستانی طی بیست سال اخیر میزبان قوای اشغالګر در افغانستان بود: پاکستان در آغاز تهاجم امریکا و متحدین به افغانستان پایګاه نظامی شمسی را در بلوچستان در اختیار امریکا ګذاشت.

بعداً همکاری پاکستان با قوای ناتو ګسترش یافت : در سالیان اخیر صرفاً از بندر تورخم یومیه ۳۰۰ تا ۴۰۰ کامیون شامل ۲۵۰  هزار لیتر آب، ۳ ملیون لیتر پطرول … به سوی پایگاه های نظامی  ایساف در افغانستان عبور میکرد. این محموله که در مواردی شامل اسلحه خفیف نیز بود، سه ربع مواد مورد ضرورت ناتو را احتوا میکرد.

علاوه بر توسعه دامنه کشتار در داخل افغانستان، سرکوب مقاومت ګران و مجاهدین در داخل و خارج افغانستان نیز شامل همکاری پاکستان با اشغالګران شد. آی، اس،آی صد ها عضو مقاومت افغانی را توقیف کرد ویا ترور نمود: از توقیف شدګان از ملا ضعیف ( سفیر طالبان در اسلام آباد که اولچک بدست به سی، آی، ای سپرده شد )، ملا غنی برادر، ملا فاضل، ملا نورالله نوری، ملا عبدالحق وثیق، ملا خیرالله ومحمد نبی میتوان  نام برد.

لیست ترور شدګان طولانی است. به ذکر چند تن اکتفا میکنیم :

در دسامبر ۲۰۱۳مولوی عبدالرقیب  وزیر شهدا و مهاجرین طالبان  در حومه پشاور ترور شد. در ۲۶ دسامبر۲۰۱۳ ملا نورالله هوتک والی طالبان در زابل  به قتل رسید. در ۲۶ جنوری ۲۰۱۳ ملا عبدالملک و ملا سلیم والی زابل به شهادت رسیدند. نصرالدین حقانی در نزدیک اسلام آباد، سیف الرحمن منصور، قاری احمدالله،اختر محمد عثمانی، ملا عبیدالله، معلم محمد یاسر و شماری دیګر به کاروان  قربانیان پیوستند.

در تمام ترور ها چه در داخل افغانستان و یا بیرون آن در پاکستان، استخبارات سه کشور امریکا،افغانستان و پاکستان هم آهنګ عمل میکردند.

توقیف و کشتار مخالفین اسلامی محدود به طالبان افغانی نبود. بسیاری از اسلام ګرا های پاکستان که از آی، اس، آی متابعت نمیکردند توقیف و یا نابود شدند: ابوزبیده در فیصل آباد، رمزی بن الشعیب در کراچی، خالد بن شیخ محمد در کویته، نور محمد نعیم  در لاهور، احمد ګیلانی در ګجرات و ابو فراج اللیبی در مردان توقیف یا ترور ګردیدند.

در میان ده ها ګروه جهادی مقیم پاکستان، فوج پاکستان تحریک طالبان پاکستان( ت، ط، پ )  را به مثابه دشمن سوګند خورده پاکستان شناخته است. دلیل آنهم  چندین حمله خونین  ( ت، ط، پ ) در قلب فوج پاکستان از جمله حربی شونځی است.

 ( ت، ط، پ ) در سال ۲۰۰۷ از اتحاد بیش از سی ګروپ ملی- جهادی به رهبری بیت الله مسعود بوجود آمد. بیت الله مسعود در یک حمله درون امریکا در ۲۰۰۹ به قتل رسید. حکیم الله مسعود جانشین او شد. اخیر الذکر در ۲۰۱۳ در حمله دیګر درون امریکا به شهادت رسید.

 ( ت، ط، پ ) با لشکری که شمار آن به  بیش از۶۰ هزار نفر میرسید قبل از سال ۲۰۰۶ تلفات زیادی به فوج پاکستان در وزیرستان رسانیده بود. بناً علاوه بر طالبان افغانی، ( ت، ط، پ ) از اهداف مهم جنګی امریکا و پاکستان شناخته میشد. به موازات انکشاف همکاری پاکستان با امریکا در ادامه اشغال افغانستان موضع ( ت، ط، پ ) بر ضد پاکستان خصمانه میګردید.

 بدنبال تلاش های زیاد بعد از ۲۰۰۶ آی،اس، آی موفق شد با استفاده از نفوذ طالبان افغانی  بر طالبان پاکستانی ( با ملاحظه اینکه  ت، ط، پ  به ملا عمر بیعت کرده بودند )، جهت عملیات  را از رویارویی با فوج پاکستان به سوی افغانستان برای مقابله با اشغال خارجی دور بدهد.  ملا داد الله در ۲۰۰۶  پیغام کتبی ملا عمر را به مجاهدین وزیرستان که در دو جرګه بزرګ در شهرک های برمک و شوال ګرد آمده بودند، رسانید. ملا عمر  ( ت، ط، پ ) را به جنګ با قوای اشغالګر به عوض فوج پاکستان تشویق میکرد.

تفاهم میان طالبان افغانی و پاکستانی موجب شد که حملات بر فوج پاکستان کم شود و تمرکز بر حمله به کاروان های اکمالاتی ناتو در خیبر – پشتونخواه صورت بګیرد. از سال ۲۰۰۸ به بعد      ( ت، ط، پ ) رانندګان پاکستانی کامیون های اکمالاتی ناتو را از انجام وظیفه منع کردند و صد ها کامیون قوای ائتلاف را در آنسوی تورخم به آتش کشیدند.

بناً  ( ت، ط، پ ) در طول بیست سال اشغال افغانستان با طالبان افغانی در یک سنګر قرار داشت. برای داعیه مشترک قربانی داد و فعلاً آزادی افغانستان را دست آورد مشترک همه افغان های دو سوی خط دیورند میداند.

نویسنده به این باور است که با در نظر داشت قربانی هائیکه ( ت، ط ، پ ) برای داعیه برحق آزادی افغانستان داده است، جا دارد تا به آنها تابعیت افغانی اعطا شود و با دعوت به لویه جرګه احتمالی آینده پاداش سهم ګیری را بر سرنوشت آینده وطن خود یعنی افغانستان در دست داشته باشند.

از قراین چنان معلوم میشود که یکی از موضوعات مورد بحث موعید یوسف مشاور آی،اس، آی با طرف افغانی مطالبه استرداد رهبران( ت، ط، پ ) است که مقامات پاکستانی تصور میکنند که ممکن در افغانستان پناهنده باشند. 

 شواهدی که ( ت، ط، پ ) در قلمرو افغانستان حضور داشته باشد و ازانجا بر ضد فوج پاکستان عملیات چریکی انجام بدهد در دست نیست. عملیات ( ت، ط، پ ) بر ضد فوج پاکستان همه در آنسوی خط دیورند تنظیم میشوند. بالفرض اګردر افغانستان افراد پراګنده منسوب به ( ت، ط، پ ) وجود هم داشته باشد، آیا طالبان که با تسلیم نکردن بن لادن به امریکا افغانستان را به تباهی کشانیدند، حاظر خواهند شد، همسنګران عقیدوی خود را  تسلیم  دشمنی  کند که بلاتفریق طالبان افغانی و پاکستانی را با یک ریسمان حلق آویز کرده است؟  

سوابق برخورد پاکستان با ګروهیکه امروز در افغانستان حاکمیت را در دست دارد مملو از منافقت و شیطنت های استخباراتی است. پاکستان از آینده مناسبات خود با یک افغانستان حسابګر و مدافع منافع ملی سخت نګران معلوم میشود.           « پایان »