تقدیر از ۳۴ سال خدمات فرهنگی محمدطارق بزگر

کاندید اکادمیسین سیستانی 

تقدیر از 34 سال خدمات فرهنگی محمدطارق بزگر،

مدیر مجله دعوت و  مرکز دعوت میدیا

محمد طارق بزرگر، یکی از نخبه گان فرهنگی و اطلاعات جمعی درخارج از افغانستان است که سی و چهارسال از بهترین ایام عمر خود ر (ا۱۹۸۸ –۲۰۲۳)، در راه  تنویر افکار واذهان هموطنان خود با نشرمجله دعوت وسایت دعوت میدیا، صرف کرده است. 34 سال کار بلاوقفه و بدون مزد در توان و طاقت هیچکدام از ما خوانندگان و همکاران قلمی آقای بزگر نیست.

دانشمندان جامعه شناسی در مورد عوامل پدیدآورندۀ شخصیت انسان میگویند : «شخصیت ساختهٔ وراثت و محیط زیست او است.» یعنی انسان با خصوصیات ژنتیکی خاصی به دنیا می ‌آید، و پس از آن سر و کارش با محیط اجتماعی اطراف اواست. محیط اطراف،عبارت از خانواده، همسایگان یا اهل روستا، مهد کودک ومکتب، وبالاخره جامعه است که نقش مهمی در شکل دهی شخصیت انسان دارد.

انسان از محیطی که در آن بزرگ شده است، خواهی نخواهی تاثیر می پذیرد، اگر از اطرافیان خود محبت دیده باشد، با دیگران با محبت رفتار میکند و اگر خشونت دیده باشد، طبعاً خشن بار می آید و با دیگران از درِ خشونت پیش خواهد آمد. اما ذکاوت و خلاقیت و ابتکار از وراثت انسان سرچشمه میگیرد. به همین جهت است که انسانهای یک جامعه،  همه دارای عین قابلیت واستعداد و خلاقیت نیستند و هر کدام شان، دارای مختصات و ویژه گی های منحصر به خود اند که با همان ویژه گیها از یک دیگر متمایز میگردند.

تا زمانی که انسان، در عرصه زندگی وکار از خود مهارت  ولیاقتی تبارز نداده باشد، نمیتوان در موردش، نظری مشخصی ارائه کرد. فقط در روند کار و در پراتیک زندگی است که ظرفیت انسان و توانائی هایش متبارز میگردد و دیگران را تحت تاثیر خود قرار میدهد  و حسن نظر یا سوء نظر اطرافیان را نسبت به خود برمی انگیزاند.

مثلاً: انسانها با تبارز قابلیت های خاصی درعرصه های سیاسی، نظامی، اجتماعی، فرهنگی، فلسفی، یا هنری از خود آثاری (چون: کتاب، مقاله، رساله، یا یک اثرهنری از قبیل: آهنگ های موسیقی، مجسمه یا تابلوی نقاشی) برجای میگذارند و بخاطر آفریده های خویش، در جامعه متبارز میگردند و صاحب نام و شهرتی میگردند. شناختن چنین آدمهایی کاری مشکل نیست و میتوان از روی آثار شان، به طرز تفکر و ایده ها و نیات و پیام شان  پی برد و آنان را برای نسل های جوان حال وآیندۀ جامعه معرفی نمود.  جوانان نیزعلاقمند اند تا از کرکتر و کارنامه آدمهای موفق، برجسته وخلاق  تاسی بجویند و شخصیت خود را تکامل ببخشند. طبعاً این احساس آنها را بسوی تلاش برای طی کردن پله های ترقی و تعالی و کسب درجات علمی بالاتر و زندگی آبرومند و فارغ از کژی  و نادرستی تشویق میکند.

آنهای که در ابراز لیاقت، خلاقیت، درایت، کسب علم و فضیلت ، راستی و درستی  و وطندوستی از آزمون زمان موفقانه عبور کرده باشند، نخبه گانی استند که مایۀ افتخار و سرمشق دیگران میگردند و همواره الگوی راستی و درستی و انسان دوستی  پنداشته می شوند. اما انسانهای که فاقد استعداد و ذکاوت و خلاقیت و لیاقت استند، معمولاً به ریا کاری و تملق و چاپلوسی و دروغ متوسل میشوند، و معلومدار افراد زبون، اپرچونست و ابن الوقتی اند که بخاطر حفظ یا کسب منافع شخصی، سر و گردن خم میکنند و برای جلب توجه ارباب قدرت حاضر اند تن به هر پستی بدهند.

هر یکی از ما در زندگی روزمره خود، با هر دو گروه انسانهای خوب و آدمهای بد و پلید روبرو شده ایم. از آدمهای نیکوکار ونکونام، به نیکی یاد میکنیم و از انسانهای فاسد و استفاده جو و دروغگو  اظهار نفرت و انزجار میکنیم.

از بحث بدور نرویم، بحث برسرمحمد طارق بزگر، یکی از شخصیت های فرهنگی افغانستان مقیم کشورناروی است.

آقای بزگر، چرا این همه وقت و انرژی و توان جسمی و مادی و معنوی خود را در این راه صرف کرده است؟ آیا علت این همه سعی و تلاش بخاطر کسب مقام وجاه دولتی بوده است؟ نه خیر، من فکرمیکنم که علتش همانا عشق بیکران به مردم و کشورش افغانستان بوده و است. عشق و محبتی را که من در وجود این شخصیت خوش برخورد وصبور و بردبار نسبت به افغانستان درک کرده ام، کمتر از عشق وعلاقه ای نیست که اعلیحضرت امان الله خان برای تعالی و ترقی کشورخود داشت.

 بزگر فرزند دره های سرسبز و کوهساران پوشیده از جنگلات طبیعی و درختان کاج و نشتر ولایت کنر است. کُـنر یکی از ولایات دور افتاده در شمال شرق سلسه کوه های هندوکش واقع شده و دارای مناظر طبیعی زیبا و دره های پرجاذبه و دلکش است. در این دره ها، رودهای سرمست و پرآب با آبشارهای زیبا و دلانگیز از میان سنگلاخها جریان دارد که مایه حیات انسان و حیوان و نبات منطقه است.

جناب بزگر، دریک چنین فضای ازاد وخوش آب وهوا، دریک خانواده منور وتحصیل کرده و دارای قابلیت و استعداد و ذکاوت سرشار از وطن دوستی بدنیا آمد، و از عطوفت والدین و برادران و خواهران خود، محبت و صفا  و صمیمیت دید و راستی و صداقت شنید و بتدریج بزرگ و بزرگتر شد تا به مکتب رفت و از معلم و استادش نیز درس آزادگی و صداقت و محبت به وطن را همانگونه که در خانواده شنیده بود، به تکرار شنید و آموخت. بزگر وقتی قدم بسن جوانی گذاشت و نزدیک بود صنف یازدهم لیسۀ نادریه کابل راتمام کند و بقیه پله های تحصیل را در وطنش طی کند،  ولی متاسفانه  که تجاوز اتحاد شوروی برکشورش، او را از آغوش مادر وطن به دور ساخت. او درسال 1980 مثل هزاران تن دیگر راه مهاجرت در پیش گرفت  واز کابل به پیشاور پاکستان رفت. در آنجا دروسش را ادامه داد و در رشته علوم سیاسی و اسلام از پوهنتون  پیشاور لیسانس گرفت وسپس در حالی که ۲۱ یا ۲۲سال داشت، به کشور ناروی پناهنده شد.

بزگر، درسال 1988 درکشورناوری در رشته کمپیوتر و میدیا و کمونیکیشن (مطبوعات وارتباطات) به تحصیل خود پرداخت  و درعرصه ژورنالیزم انترنتی نیز در اسلو آموزش دید وسپس به انگلستان رفت ورشته ژورنالیزم را بیشترتقویت کرد. آقای بزگر در پهلوی درس وتحصیل خود، در ناروی، در صدد برآمد تا از یک راه سالم به مردم افغانستان خدمتی انجام دهد. چون علاوه برذوق وعلاقه فراوان به مطبوعات و رسانه های جمعی، خود را با دانش و تیوری این رشته از علوم انسانی مجهز کرده بود، در دسمبر سال ۱۹۸۸دست به نشر یک مجله ماهانه بنام دعوت زد.  بزگر خود میگوید که کار نشراتی مجله دعوت را در اوج مشکلات، با امکانات اندکی از طریق نوشتن با دست خود آغاز کرد و پس از نشر مجله، خود را مجبور دید تا آنرا برای هموطنان نزدیک خود ابتدا در کشورهای ناروی، سویدن و دنمارک توزیع نماید و مصارف پستی را هم از جیب خود بپردازد. بتدریح موفق گردید تا مجله را به بیش از پنجاه کشور اروپائی و آسیائی و امریکائی انتقال و برای افغانان توزیع نماید.

 با رواج انترنت و میدیای برقی، درنیمه دوم دهه 90 قرن بیستم، کار بروز رسانی سایت دعوت میدیا را به زبان های پشتو، دری، انگلیسی و نارویجی از روی صداقت وطن پرستانه، اطلاعات و آگاهی ضروری سیاسی و اجتماعی و ادبی را به مردم افغانستان ارائه کرده است.

آقای بزگر بدون وابستگی به سازمان سیاسی خاصی، با دیدگاه فراخ هرگونه نظریات مخالف و موافق را مجال نشر و امکان ابراز وجود میدهد، به همین لحاظ او مورد احترام همه افغانان و بخصوص همکاران قلمی و مطبوعاتی خود قرار دارد و با خلق خوش و کرکتر عالی ای که از تربیت خانوادگی خود به ارث برده است، همه را گرویده شخصیت خود ساخته است. 

اینک از خدمات فرهنگی او به حیث مدیر مسئول دعوت میدیا ۳۴ سال میگذرد. او دراین مدت بطورخستگی ناپذیری در راه بیداری و تنویر اذهان و شعور جوانان کشور، نقش روشنگرانه خود را منحیث یک افغان وطندوست و خدمتگزار افغانستان به نحو احسن انجام داده و میدهد.

این همه پشت کار و صرف  وقت و انرژی، بدون تردید ، ناشی ازعشق عمیق او نسبت به مردم کشور و آگاهی و هوشیاری مردمی است که خودش از میان انها بیرون آمده است. از این جهت جناب بزگر صاحب دین بزرگی برگردن ما افغانها دارد. بنابرین من این خدمات معنوی و با ارزش اقای بزگر را قابل تقدیر و ستایش میدانم و برای سرفرازی این شخصیت برازنده و یکی از فرهنگیان نخبه کشور عمر طولانی و توفیق مزید از خدا آرزو میکنم .

پایان سویدن

19/3/ 2023