لنډه کیسه: هېر دې شول

پیاله یې له شین چای ورته ډکه کړه؛ د ګوړې قاب یې ور مخته کړ.

ورته وې ویل: سړیه چای در واخله، چې سړيږي.

خاوند یې غزولې پښې را ټولې کړې، راکېناست. ور غبرګه یې کړه: غونډو! پیتاوي ته ناسته هم د سړي هډونه ور غوړوي، ځانته هم پیاله ډکه کړه.

بیا یې مخامخ وکتل، مسک شو، وې ویل: ساتنه دې منم.

مېرمنې یې د غرور احساس وکړ او وې ویل: نو تنها د دې کور په مال ستا زړه خوږيږي؟!

خاوند یې ځواب ورکړ: نا لېونۍ هغسې خو دې منم چې بلا یې؛ خبره مې دا کوله چې دواړه مېږې په برښت کې دي، د شیطان غوږونه دې کاڼه وي، دا واړه وري هم ورځ تر بلې ښه کېږي.

ښځې یې ناره کړه: وه پلنې! دا مال ته اوبه راوړه؛ تږي دي.

له دوو دقیقو وروسته سطل په لاس جګه، غټه نجلۍ را روانه وه، رنګ یې زېړ زبیښلی وو، ګوډ ګوډ قدم یې اخیست.

مال ته راغله، خو له ډېره درده یې د ټیکري پیڅکه خولې ته کړه او غاښونه یې پرې را تینګ کړل، په لړځیدلي لاس یې سطل پورته کړ، مال ته یې اوبه په تالۍ کې واچولې.

ناڅاپه سر پرې وګرځېد، ځای په ځای کېناسته دېوال ته یې ډډه کړه ، څنګ ته په میوګي یې لاس کلک کړ، پښه یې وغزوله او د اخخ په کولو یې له سترګو اوښکې را کتار شوې.

خاوند یې ښځې ته وویل: په دا نګور مو څه شوي؟

ښځې یې ځواب ورکړ: ګهیځ خو غوټۍ وېلې چې پاس له بالاخانې یې پروړه را ښکته کوله له زینې را لوېدلې.

خاوند يې ورته وویل: داکتر ته به یې بوځم.

ښځې یې ناڅاپه ور غبرګه کړه: اوس یې په تېره کړې، زوی مې دې خدای زوندی لري، بله به ورته وکړم، هېر دې شول؛ دا یې پلار په بدو کې راکړې ده، د بدو ښځه چا په ښځو کې شمېرلې ..!

**************************************